Με παρέμβασή του στο newsique.gr, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης επισημαίνει τις ανάγκες που προκύπτουν για την κοινωνία λόγω των νέων μέτρων για την πανδημία και τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών.
Αναλυτικά, ο Νίκος Βούτσης γράφει:
Δόθηκε η δυνατότητα, με ουσιαστική συζήτηση επί έξι μέρες, για το νομοσχέδιο του Πτωχευτικού Κώδικα, την πρόταση δυσπιστίας προς τον κ Σταϊκούρα και την επίκαιρη επερώτηση για τη μη χρησιμοποίηση του ΕΣΠΑ ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της πανδημίας, για να ξεδιπλωθεί η ουσιώδης διαφορά εφ’ όλης της ύλης, επί της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με σαφές ταξικό πρόσημο μεροληψίας, σε βάρος των αδυνάτων και των υποψήφιων νεόπτωχων.
Αυτού του τύπου η τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση, όχι μόνο πιέζει και εκθέτει την κυβέρνηση, αλλά και οικοδομεί, συν τω χρόνω, νέες σχέσεις εμπιστοσύνης, γιατί γίνεται με την ταυτόχρονη κατάθεση της διαφορετικής, της εναλλακτικής στρατηγικής, σε μια μεγάλη συνεκτική ατζέντα θεμάτων. Είναι εικόνα μιας συνολικής πολιτικής, που μπορεί να δώσει ελπίδα, τόσο για την αναγκαία αντίσταση στις ασκούμενες πολιτικές, όσο και για την επίκαιρη -όσο ποτέ- ανάγκη επιβίωσης, μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Είναι ακριβώς η στρατηγική, που μπορεί να οδηγήσει και σε αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων μέσα στην κοινωνία, καταρχήν, και στο εκλογικό σώμα ύστερα.
Το εμβληματικό σύνθημα, “κανείς μόνος του στην κρίση” επανέρχεται και είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Με πολιτικό κυνισμό και κοινωνική αναλγησία, οι σημερινοί κυβερνώντες, και μετά τη ψήφιση του νέου Πτωχευτικού, φέρνουν ήδη νομοθεσία που ουσιαστικά αλλάζει την έννοια της εργασίας. Οδηγεί σε μονιμότερη μείωση μισθών και σαφώς στην επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών. Παράλληλα, είναι σαφής και εγκληματική, η ευθύνη της κυβέρνησης, για το ότι ήδη η χώρα, έχει φτάσει σε μια οριακή κατάσταση και από άποψη υγειονομικής προστασίας μέσω του ΕΣΥ. Παρ’ όλα αυτά ούτε τώρα, (κι αυτό φάνηκε εξάλλου και από το τελευταίο διάγγελμα του κ. Μητσοτάκη), δεν προτίθεται να προχωρήσει σε ριζική ενίσχυση του μόνιμου προσωπικού και σε αξιοποίηση του ιδιωτικού τομέα, μέσω πολιτικής επίταξης.
Ταυτόχρονα, όχι μόνο επιμένει στις “επιστρεπτέες” ενισχύσεις στις επιχειρήσεις και αποκλείει την ανοικτή επιδότηση, αλλά έχει οδηγήσει σε πάγωμα όλα τα κονδύλια που επί ΣΥΡΙΖΑ είχαν προβλεφθεί για το κοινωνικό κράτος στους κρίσιμους τομείς της αναπηρίας, της οικογένειας, των παιδιών, των ηλικιωμένων και στις ιδιαίτερες ευπαθείς κατηγορίες, πχ. στα σωφρονιστήρια και στους προσφυγικούς καταυλισμούς.
Ο κος Μητσοτάκης έχει, το επαναλαμβάνει άλλωστε μονότονα, την πολιτική ευθύνη, για τις παραπάνω πολιτικές που υλοποιούν το δόγμα “η κρίση ως ευκαιρία”, για αναδιαρθρώσεις υπέρ των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και σε προφανή αντίθεση με την πραγματικότητα και την ανάγκη της κρίσης που βοά και επιβάλλει ριζοσπαστικές πολιτικές ενίσχυσης του δημόσιου τομέα της υγείας και μεγάλες παρεμβάσεις του κράτους στην οικονομία.
Πως αντιμετωπίζουν αυτή την προφανή αναντιστοιχία, που γίνεται ορατή πλέον στο κοινωνικό σύνολο, οι κυβερνώντες; Η απάντηση και πάλι έχει δοθεί και όχι ως εμμονική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά μέσα από την πολύμηνη και καθημερινή τεκμηρίωση της.. Η χειραγώγηση βασικών Μέσων και η απόλυτη στήριξη, δια του εξωραϊσμού ή δια της σιωπής, όλων των κυβερνητικών πεπραγμένων και των προφανών λαθών και αδιεξόδων στην πολιτική, έχει προσδώσει μια αχλή “κοινωνικής ανοχής” και απαράδεκτης κυβερνητικής αλαζονείας, για τη συνέχιση αυτής της πολιτικής.
Περαιτέρω όμως η υποστήριξη προφανών ανακριβειών δεν μπορεί παρά να “ανατίθεται” και να επαφίεται στη λειτουργία μιας δημοκρατίας με δικαιώματα σε περιστολή, όπως άλλωστε διεθνώς σε πολλές χώρες εμφανίζεται ως «φυσικό φαινόμενο» της παρατεταμένης πολύπλευρης κρίσης, που δημιουργεί η πανδημία. Οι συνεχείς αναφορές σε ατομικές, συλλογικές και κοινωνικές ευθύνες, σε αντιδιαστολή με τις σαφείς κρατικές υποχρεώσεις και τις κυβερνητικές ευθύνες και η συνεχής επίσης άσκηση πολιτικής που οξύνει ανισότητες και παραπέμπει στη δημιουργία φαινομένων κοινωνικού αυτοματισμού, κατατείνουν στο νεοφιλελεύθερο δόγμα “όλοι μόνοι τους στην κρίση”. Είναι προφανές λοιπόν ότι, πέρα της πολιτικής αντιπαράθεσης και των σκληρών κοινωνικών συγκρούσεων, έχει ανοίξει ένα σοβαρό πεδίο ουσιαστικής ιδεολογικής αντιπαράθεσης ακριβώς γιατί ζούμε μια πρωτόγνωρη ιστορική φάση σε διεθνή ορίζοντα και είναι προφανές ότι οριοθετούνται οι διαφορές στις συνθέσεις αλλά και οι συσχετισμοί και οι αξίες για τη νέα εποχή. Ας περιοριστούμε όμως μαχητικά και τεκμηριωμένα στα καθ’ ημάς για να στηρίξουμε την κοινωνία, όπως έχουμε ευθύνη και υποχρέωση.
Α. Νικολαΐδης: Θα ήμασταν σε Μνημόνιο χωρίς το “μαξιλάρι” των 37 δισ. του ΣΥΡΙΖΑ
Ο νέος αναπληρωτής εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ., Αλέξανδρος Νικολαΐδης, υπεραμύνεται την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το κόμμα κατά του υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα και λέει στη «Βραδυνή της Κυριακής» πως πρωταρχικός στόχος ήταν να γίνει γνωστό σε τι αφορά ο Πτωχευτικός που πέρασε από τη Βουλή. Ταυτόχρονα, εξηγεί τι εννοούσε ο κ. Τσίπρας μιλώντας για «συστημική τράπεζα με δημόσιο μάνατζμεντ», αλλά και για τη «δεύτερη φορά Αριστερά».
Παρότι η πρόταση δυσπιστίας κατά του Χρ. Σταϊκούρα ήταν «καταδικασμένη» να καταψηφιστεί, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε αυτή την κίνηση. Για ποιο λόγο το έκανε και γιατί δεν έκανε πρόταση μομφής συνολικά στην κυβέρνηση;
«Ας ξεκινήσουμε από τη πραγματική είδηση. Η Ν.Δ. ψήφισε μόνη της έναν πτωχευτικό νόμο που ακόμα και το ΔΝΤ δεν είχε τολμήσει να προτείνει. Για πρώτη φορά θα πτωχεύουν τα φυσικά πρόσωπα και θα ρευστοποιείται το σύνολο της περιουσίας τους. Καταργείται κάθε πλαίσιο προστασίας για την πρώτη κατοικία, μπορείτε να δείτε και τις σχετικές τοποθετήσεις των κοινωνικών φορέων όπως η ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων, που άσκησαν σκληρή κριτική στο νομοσχέδιο. Ακόμα και μετά την πτώχευση για τα επόμενα τρία χρόνια θα ισχύει ένα καθεστώς οικονομικής φυλακής όπου οποιοδήποτε εισόδημα άνω του 611 που ορίζεται ως “εύλογες δαπάνες διαβίωσης”, θα μπορεί να το βάλει στο χέρι η τράπεζα. Όλα αυτά με την ύφεση να κινείται κοντά στο 10%, την ανεργία να προσεγγίζει ξανά το 20% και να έχουν χαθεί εισοδήματα 3,9 δισ. με βάση τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Μπροστά σε αυτή την κοινωνική χρεοκοπία η Ν.Δ. θεσμοθετεί έναν πλαίσιο που εν μέσω πανδημίας θα πετάει τον κόσμο στο δρόμο. Στην υπόλοιπη Ευρώπη γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Λαμβάνονται μέτρα δηλαδή για την αναστολή των πλειστηριασμών και την στήριξη των δανειοληπτών. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και στην κυβερνητική προσπάθεια να περάσει ο Πτωχευτικός στα κρυφά, χρησιμοποιήσαμε το θεσμικά σημαντικό εργαλείο της πρότασης δυσπιστίας. Έχουμε, όμως, ήδη πει ότι θα ήταν ανεύθυνο εν μέσω πανδημίας και με το ΕΣΥ να βρίσκεται στα όρι;a του να ζητήσουμε εκλογές. Για αυτό η πρόταση είχε ως αποδέκτη τον υπ. Οικ. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει αφήσει την κοινωνία ανοχύρωτη μπροστά στο δεύτερο κύμα και το ΕΣΥ στα όριά του, εμείς όμως δεν θα παίξουμε με τις ζωές των πολιτών».
Ακούσαμε τον κ. Τσίπρα από το βήμα της Βουλής να λέει ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η κατάργηση του Πτωχευτικού και το δεύτερο η δημιουργία μίας συστημικής τράπεζας με δημόσιο μάνατζμεντ. Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό; Μιλάτε για κρατικοποιήσεις τραπεζών;
«Το ερώτημα είναι αν οι τράπεζες σήμερα χρηματοδοτούν την ελληνική Οικονομία όπως θα έπρεπε. Υπάρχουν δηλαδή τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις; Αυτή τη στιγμή, 6 στις 10 μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αποκλεισμένες από πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό. Μέσα στο 2020 η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών αυξήθηκε κατά 56 δισ. Από αυτά, δάνεια προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά έγιναν μόλις τα 10 δισ. Από αυτά τα 10 τα μισά, δηλαδή 5 δισ. κατευθύνθηκαν σε μόλις πέντε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Μπορεί να υπάρξει ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης με αυτούς τους όρους;
Ας δούμε όμως τώρα και το δεύτερο ζήτημα. Πώς θα χαρακτηρίζατε ένα σύστημα όπου αυτός που βάζει τα λεφτά δεν έχει λόγο στις αποφάσεις; Γιατί αυτό συμβαίνει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Έχουμε βγει από τα Μνημόνια και ακόμα υπάρχουν εξαιρέσεις που δεν επιτρέπουν στο ελληνικό Δημόσιο να ασκήσει τον έλεγχο που προκύπτει από τις μετοχές που κατέχει. Θα δεχτούμε να είμαστε η μοναδική χώρα όπου σε μια εισηγμένη επιχείρηση ο βασικός μέτοχος θα κατέχει μόνο μία θέση στο Δ.Σ.; Θυμίζει λίγο τη λογική ότι κοινωνικοποιούμε τις ζημιές και ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη. Κόντρα σε αυτή τη λογική προχωρήσαμε και με τη δημιουργία της αναπτυξιακής τράπεζας. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει η Ελλάδα μία χώρα όπου και στον τραπεζικό τομέα δεν θα ισχύουν εξαιρέσεις, υπέρ κάποιων λίγων και εναντίων του δημοσίου συμφέροντος. Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με τη δημιουργία νέων χρηματοδοτικών εργαλείων το Δημόσιο ασκεί τον έλεγχο που προκύπτει από τις μετοχές που κατέχει, ακόμα και αν αυτό αφορά το management».
Επίσης, ο κ. Τσίπρας ανέφερε πως «τη δεύτερη φορά αριστερά όλα θα είναι διαφορετικά». Μπορείτε να εξηγήσετε τι σημαίνει αυτό;
«Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε μέσα σε συνθήκες χρεοκοπίας να αντιμετωπίσει μια σειρά από προκλήσεις. Καταφέραμε να μειώσουμε δέκα μονάδες την ανεργία, να αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, να ενισχύσουμε το δημόσιο Σύστημα Υγείας και να δώσουμε καθολική πρόσβαση σε αυτό. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε μία οικονομική ασπίδα δημοκρατίας, γιατί χωρίς τα 37 δισ. στα δημόσια ταμεία η χώρα ήδη θα είχε καταφύγει σε νέα προγράμματα στήριξης. Εκεί που οι έμπειροι τεχνοκράτες του παλιού πολιτικού συστήματος άφησαν πίσω τους οικονομικά και κοινωνικά συντρίμμια, εμείς καταφέραμε να ανοίξουμε νέους δρόμους. Η συγκεκριμένη φράση του Αλέξη Τσίπρα αναφέρεται σε όλο τον δημοκρατικό και αριστερό κόσμο που απαιτεί και περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει περισσότερα. Να βαθύνει τις δημοκρατικές αλλαγές, να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το πλαίσιο κοινωνικής αλληλεγγύης, να σπάσει αντιδημοκρατικά και πελατειακά δίκτυα που καθηλώνουν την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Η εμπειρία αυτής της δύσκολης διακυβέρνησης αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα, έτσι ώστε τη δεύτερη φορά να καταφέρουμε ακόμα περισσότερα για τα συμφέροντα και τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας».
Εσείς προσωπικά έχετε σημαντική παρουσία στα social media. Έχετε επισημάνει πως δεν πρόκειται να αφήνετε αναπάντητα fake news, και σε αρκετές περιπτώσεις έχετε επιλέξει τη νομική οδό. Πρόκειται για κεντρική απόφαση του κόμματος, και αν ναι, πώς οδηγηθήκατε σε αυτή αφού στο παρελθόν –ως αριστερό κόμμα– πιστεύατε πως οι απαντήσεις θα πρέπει να είναι πολιτικές;
«Η τακτική τις περιδίνησης γύρω από απαντήσεις και διαψεύσεις σε –άλλοτε κομψά και άλλοτε τοποθετημένα με περίσσιο θράσος– fake news, δεν θα δουλέψει πια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Φροντίζουμε οι απαντήσεις σε όλα τα φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας να είναι πάντα πολιτικές, με πλάνο, τεκμηρίωση και άμεση προτεραιότητα τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Απέναντι όμως σε αυτή την αθλιότητα που συνέβαλε στη δημιουργία του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, δεν θα μείνουμε, πια, αμέτοχοι. Αυτή η παρουσία μου στα social media που περιγράφετε, είναι ο λόγος που μπορώ να ξεχωρίζω τα συστηματικά διαμοιραζόμενα ψευδή γεγονότα, από τα λάθη όσων έχουν παρασυρθεί από αυτά. Αντί, λοιπόν, κάποιος να δει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται νομικά εναντίον πολιτών, ας δει ότι προστατεύει την κοινωνία από μια συνεχή παροχή παραπληροφόρησης».
Από την έντυπη έκδοση της «Βραδυνής της Κυριακής»