Να προσφεύγει κάθε χώρα ξεχωριστά το ESM ζητάει η Φινλανδία
Eurogroup– Για να καλύψει ελλείμματα κάθε χώρα που χρειάζεται χρήματα, να αναγκάζεται να προσφύγει ξεχωριστά στο ESM, ζητούν οι χώρες του Βορρά .
Τα ελλείμματα τα οποία ουσιαστικά δημιουργήθηκαν από τις εντολές του Βερολίνου, το οποίο υποχρέωσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη να επιβάλει αυστηρά lockdowns και να «νεκρώσει» την οικονομία.
Οι οικονομικές επιπτώσεις ενός τέταρτου κύματος της πανδημίας λόγω της μετάλλαξης Δέλτα απασχόλησαν το χθεσινό Eurogroup, κατά το οποίο τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης παρουσίασαν το σχέδιο που έχουν καταρτίσει σε πρώτη φάση για τον Προϋπολογισμό του 2022, ενώ έγινε αναφορά και στην πορεία των ελλειμμάτων που παρουσιάζουν την τρέχουσα χρονιά.
Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος για τον οποίο επανήλθαν οι ακραίες φωνές του Βορρά, που ασκούν πιέσεις για καινούργια Μνημόνια στις χώρες που θα μπουν ξανά σε lockdown και θα χρειαστούν νέο δανεισμό για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, χώρες όπως η Φινλανδία, που θεωρείται ένας από τους «δορυφόρους» της Γερμανίας, ζήτησαν κάθε χώρα ξεχωριστά να προσφεύγει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ESM, για να λάβει την οικονομική στήριξη που απαιτείται.
Σημειώνεται πως τα δάνεια από τον ESM έχουν ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια, ωστόσο συνοδεύονται από σκληρούς όρους, που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα Mνημόνια της Ελλάδας.
Δημοσιονομική ευελιξία και το 2022
Το Eurogroup πιστοποίησε την ανάγκη περαιτέρω δημοσιονομικής ευελιξίας και το ερχόμενο έτος, καθώς εκτιμά πως καμία χώρα δεν θα έχει επιστρέψει στα προ πανδημίας επίπεδα πριν από τη δύση του 2022.
Αυτή η απόφαση συμφέρει και τη χώρα μας, η οποία, εφόσον επιτύχει τους ρυθμούς ανάπτυξης που εκτιμά για φέτος και το 2022, θα μπορέσει να καλύψει το χαμένο έδαφος των προηγούμενων 16 μηνών.
Ωστόσο, σε περίπτωση που η ελληνική οικονομία τεθεί ξανά σε καθεστώς lockdown, θα θεωρηθεί μονόδρομος η προσφυγή στον ESM, καθώς τα ταμειακά διαθέσιμα των 34 δισ. ευρώ αποτελούν χρήματα τα οποία έχουν δανειστεί από τις διεθνείς αγορές και διογκώνουν το ήδη υψηλό δημόσιο χρέος.
Πολιτική έγκριση του ελληνικού σχεδίου για το Ταμείο Ανάκαμψη
Στο σημερινό Ecofin αναμένεται να δοθεί και πολιτικά το πράσινο φως για τα σχέδια των κρατών-μελών αναφορικά με το Ταμείο Ανάκαμψης, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό.
Ωστόσο ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας και ο αναπληρωτής υπουργός Θεόδωρος Σκυλακάκης, που θα βρεθεί και αυτός στις Βρυξέλλες, θα έρθουν αντιμέτωποι με τις σκληρές… απορίες ορισμένων κρατών-μελών, όπως η Γερμανία, για τον τρόπο που θα διοχετευτούν τα κονδύλια στην ελληνική αγορά.
«Βόμβα» του ΣτΕ για διάλειμμα 15 λεπτών ανά δίωρο εργασίας στον υπολογιστή!
Διάλειμμα διαρκείας 15 λεπτών κάθε δύο ώρες εργασίας μπροστά σε ηλεκτρονικό υπολογιστή θα μπορούν να κάνουν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ.
Οι υπάλληλοι που δουλεύουν μπροστά από οθόνες για περισσότερο από δύο ώρες θα πρέπει να διακόπτουν την εργασία τους, είτε για διάλειμμα 15 λεπτών, είτε για να ασχοληθούν σε εργασία εκτός υπολογιστή, σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Εάν αυτό δεν συμβαίνει, αναφέρει το ΣτΕ, τότε μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση για ηθική βλάβη!
Το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε εργαζόμενο διοικητικό υπάλληλο στο ΓΝ «Αττικόν» ο οποίος εργαζόταν «πλήρως και αποκλειστικά ενώπιον οθόνης ηλεκτρονικού υπολογιστή» χωρίς διαλείμματα και του αναγνώρισε χρηματική αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη.
Όλη η Απόφαση του ΣτΕ 540/2021
(Πρόεδρος: Ι. Γράβαρης – Εισηγητής: Κ. Φιλοπούλου)
1. Πιλοτική δίκη κατά το άρθρο 1 του ν. 3900/2010. Με εκκρεμή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου αγωγή, που εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με την 8/2019 πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, ο ενάγων, πρώην υπάλληλος του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «ΑΤΤΙΚΟΝ» ζητούσε να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο οφείλει να του καταβάλει για ορισμένο χρονικό διάστημα, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα και, επικουρικώς, κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, τα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά, αφενός ως αποζημίωση για την παράνομη, κατά τους ισχυρισμούς του, μη τήρηση εκ μέρους του εναγομένου των προβλεπόμενων στο π.δ. 398/1994 ελάχιστων προδιαγραφών ασφάλειας και υγείας κατά την εργασία με οθόνες οπτικής απεικόνισης, και, ειδικότερα, για την παράνομη παράλειψη χορήγησης του προβλεπόμενου στο εν λόγω προεδρικό διάταγμα (άρθρα 8 και 11) ολιγόλεπτου διαλείμματος ανά δίωρο απασχόλησης ενώπιον οθόνης ηλεκτρονικού υπολογιστή, αφετέρου ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, εξαιτίας της μη τήρησης των ως άνω προστατευτικών της υγείας του διατάξεων.
2. Με την 540/2021 απόφαση του Στ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε επταμελή σύνθεση, κρίθηκε ότι αντικείμενο των διατάξεων των άρθρων 1 έως 3 της Οδηγίας 90/270/ΕΟΚ και των αντίστοιχων διατάξεων του εκδοθέντος σε εφαρμογή της π.δ. 398/1994, ερμηνευομένου υπό το φως του κειμένου και του σκοπού της Οδηγίας, οι οποίες είναι εφαρμοστέες και για την υγιεινή και ασφάλεια εργασίας του εν γένει προσωπικού του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου, είναι η θέσπιση των ελάχιστων προδιαγραφών που πρέπει να τηρούνται από τον εργοδότη για να προστατευθεί η υγεία κάθε εργαζομένου ο οποίος χρησιμοποιεί «τακτικά και κατά ένα μη αμελητέο τμήμα της κανονικής του εργασίας» εξοπλισμό με «οθόνη οπτικής απεικόνισης» (άρθρα 2 στοιχ. γ της Οδηγίας και 2 παρ. 3 του π.δ. 398/1994). Ειδικότερα δε, σε σχέση με τον χρόνο εργασίας ενώπιον οθόνης οπτικής απεικόνισης, με την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 12.12.1996 (επί των υποθέσεων C – 74/95 και C – 129/95) κρίθηκε ότι, εφόσον η Οδηγία δεν παρέχει διευκρίνιση ως προς το τί νοείται ως χρησιμοποίηση, «τακτικά και κατά ένα μη αμελητέο τμήμα της κανονικής […] εργασίας», εξοπλισμού με οθόνη οπτικής απεικόνισης, κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχ. γ αυτής, το μη αμελητέον του χρόνου του εργαζομένου ενώπιον της οθόνης εργασίας εκτιμάται σε συνάρτηση με την κανονική εργασία του συγκεκριμένου εργαζομένου, και ότι δεδομένης της ασάφειας της Οδηγίας ως προς τον ορισμό αυτόν, στα κράτη – μέλη εναπόκειται να διευκρινίσουν το περιεχόμενο της εν λόγω διάταξης κατά τη θέσπιση των εθνικών μέτρων μεταφοράς της Οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο.
Εφόσον, όμως, ούτε και στο ως άνω π.δ. 398/1994 περιέχεται διευκρίνιση ως προς τον αναφερόμενο στο άρθρο 2 αυτού αντίστοιχο ορισμό (χρησιμοποίηση, από κάθε εργαζόμενο, «τακτικά και κατά ένα μη αμελητέο τμήμα της κανονικής του εργασίας» της οθόνης), το εάν ο χρόνος που περνά ο εργαζόμενος ενώπιον της εν λόγω συσκευής είναι «μη αμελητέος» ή σημαντικός εναπόκειται στην εκτίμηση του εθνικού δικαστή σε συνάρτηση με τις γενικότερες συνθήκες απασχόλησης του συγκεκριμένου εργαζομένου. Περαιτέρω, κατά τα κριθέντα, στο πλαίσιο της επιβεβλημένης τήρησης των ελάχιστων προδιαγραφών προστασίας της υγείας των εργαζομένων σε οθόνες οπτικής απεικόνισης, καθιερώνεται από τις ανωτέρω διατάξεις αφενός η υποχρέωση του εργοδότη να προβαίνει σε ανάλυση των θέσεων εργασίας, αξιολογώντας τις συνθήκες ασφάλειας και υγείας που παρουσιάζουν για τους εργαζομένους του, ιδίως σε σχέση με το ενδεχόμενο κινδύνων για την όραση και για πνευματική καταπόνηση ή σωματικά (μυοσκελετικά) προβλήματα (άρθρα 3 της Οδηγίας και 3 του π.δ. 398/1994) και αφετέρου το δικαίωμα των εργαζομένων να υποβάλλονται σε κατάλληλη εξέταση των ματιών και της όρασης τόσο κατά την πρόσληψη όσο και κατά κανονικά χρονικά διαστήματα κατόπιν αλλά και στην περίπτωση ενοχλήσεων στην όρασή τους ή το μυοσκελετικό σύστημα, καθώς και το δικαίωμά τους να λαμβάνουν και ειδικά γυαλιά ανάλογα με την εκάστοτε εργασία και εφόσον τα αποτελέσματα των σχετικών εξετάσεων το καθιστούν αναγκαίο (άρθρα 9 της Οδηγίας και 10 του ως άνω προεδρικού διατάγματος).
Περαιτέρω, κρίθηκε ότι ως ειδικότερη προδιαγραφή προστασίας της υγείας των εργαζομένων σε οθόνες οπτικής απεικόνισης καθιερώνεται από τις ανωτέρω διατάξεις της Οδηγίας και του προεδρικού διατάγματος και η υποχρέωση – και όχι ευχέρεια – του εργοδότη να σχεδιάζει τη δραστηριότητα του εργαζομένου με τέτοιο τρόπο, ώστε η καθημερινή εργασία σε οθόνες οπτικής απεικόνισης να διακόπτεται είτε με αλλαγή δραστηριότητας του εργαζομένου, και μάλιστα κατά κύριο λόγο και πρωταρχικά (βλ. Παράρτημα Ι, άρθρο 4 παρ. 1 π.δ. 398/1994), είτε, εναλλακτικά, εφόσον δηλαδή δεν είναι εφικτή η αλλαγή αυτή, με διαλείμματα, σε κάθε δε περίπτωση ο χρόνος απομάκρυνσης του εργαζομένου από τη θέση του εργασίας με οθόνη οπτικής απεικόνισης, οριοθετούμενος από το εν λόγω προεδρικό διάταγμα ως προς το μέγιστο όριό του, πρέπει να είναι διάρκειας έως 15 λεπτών ανά δίωρο απασχόλησης ενώπιον της οθόνης, ο δε εργοδότης υποχρεούται -χωρίς να απαιτείται, προς ενεργοποίησή της, αντίστοιχη πρωτοβουλία από μέρους των εργαζομένων- να διαβουλεύεται με τους εργαζομένους ή τους εκπροσώπους τους, λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικότερα καθήκοντα των επιμέρους θέσεων εργασίας και τους ενδεχόμενους κινδύνους κάθε θέσης (ως προς την όραση, τα λοιπά σωματικά προβλήματα και την πνευματική καταπόνηση) καθώς και τον τρόπο οργάνωσης της εργασίας συνολικά.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, κρίθηκε ότι η παράλειψη του εργοδότη προς λήψη όλων των κατά το π.δ. 398/1994 προστατευτικών μέτρων, και ειδικότερα η παράλειψή του να προβεί, μετά από διαβουλεύσεις, στην αξιολόγηση και την οργάνωση της δραστηριότητας των εργαζομένων, οι οποίοι απασχολούνται τακτικά και κατά μη αμελητέο τμήμα της κανονικής τους εργασίας ενώπιον οθόνης οπτικής απεικόνισης και να προβλέψει είτε εναλλακτικούς τρόπους εργασίας είτε είτε, αν τούτο δεν είναι εφικτό, διαλείμματα, ανά δίωρο απασχόλησης ενώπιον οθόνης, που να περιορίζουν τον φόρτο ενώπιον της οθόνης για χρονικό διάστημα, κάθε φορά, μέχρι 15 λεπτών, είναι παράνομη και συνεπάγεται υποχρέωση προς αποζημίωση του εργαζομένου, κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, εφόσον αυτός ισχυρισθεί και αποδείξει ότι, εξαιτίας της παράλειψης λήψης των προστατευτικών αυτών μέτρων, υπέστη συγκεκριμένη βλάβη της σωματικής του υγείας.
Περαιτέρω, όμως, κρίθηκε ότι, και ανεξάρτητα από την απόδειξη της επέλευσης συγκεκριμένης βλάβης της υγείας του, ο εργαζόμενος που απασχολείται υπό τις προεκτεθείσες συνθήκες ενώπιον οθόνης οπτικής απεικόνισης, εφόσον, κατά παράβαση του νόμου, δεν έχουν ληφθεί από τη Διοίκηση τα επιβαλλόμενα, κατά τ’ ανωτέρω, προστατευτικά μέτρα (ανάλυση θέσεων, αξιολόγηση και εκτίμηση των επιπτώσεων από την αδιάλειπτη χρήση οθόνης, ρύθμιση του τρόπου διακοπής της συνεχούς εργασίας ενώπιον αυτής, ενημέρωση για ενδεχόμενες βλάβες στην υγεία, εξασφάλιση της διενέργειας προληπτικών εξετάσεων για τη διερεύνηση πιθανών επιπτώσεων στην υγεία από τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας), δικαιούται, πάντως, αποζημιώσεως για ηθική βλάβη, συνισταμένη στην εξαιτίας της παράλειψης έκθεση της υγείας του στους αντίστοιχους κινδύνους.
Μειοψηφία ενός συμβούλου, που υποστήριξε ότι αναγκαία προϋπόθεση για τη στοιχειοθέτηση ηθικής βλάβης του εργαζομένου από την κατά τα ανωτέρω παράλειψη λήψης των προβλεπόμενων, προστατευτικών της υγείας του μέτρων και ειδικότερα από τη μη πρόβλεψη τρόπων διακοπής της συνεχούς εργασίας του ενώπιον της οθόνης, αποτελεί, επιπλέον, και η επιμέλεια και πρωτοβουλία του ίδιου του εργαζομένου να θέσει και αυτός υπόψη των αρμόδιων οργάνων του εργοδότη ότι η καθημερινή του εργασία ενώπιον οθόνης οπτικής απεικόνισης είναι συνεχής και χωρίς εναλλακτικές δραστηριότητες και, ως εκ τούτου, απειλεί την υγεία του.
Μειοψηφία ενός συμβούλου, που διατύπωσε τη γνώμη ότι το άρθρο 8 του προαναφερθέντος π.δ. ναι μεν θέτει ως προϋπόθεση εφαρμογής του διαλείμματος τη διαβούλευση μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών, πλην όμως αφήνει σχετική ελευθερία ως προς την επιλογή του τρόπου συμμόρφωσης (διάλειμμα είτε αλλαγή δραστηριότητας), ανάλογα με τις ειδικότερες συνθήκες της επιχείρησης, αλλά και του χρόνου διάρκειας του διαλείμματος, ο οποίος στο παράρτημα Ι άρθρ. 4 του άνω π.δ. οριοθετείται μόνο ως προς το μέγιστο όριό του (15λεπτο) και όχι ως προς το ελάχιστο, ενώ, η διάταξη αυτή δεν οργανώνει το σύστημα με το οποίο γίνεται η διαβούλευση και απαιτείται συνεπώς, ως προς το ζήτημα αυτό, προσφυγή στις διατάξεις που ρυθμίζουν το σύστημα διαβούλευσης, και συγκεκριμένα στις ισχύουσες κατά το ένδικο χρονικό διάστημα διατάξεις του ν. 2738/1999. Κατά την μειοψηφούσα αυτή άποψη, κατ’ εφαρμογή και των διατάξεων των άρθρων 2, 3 παρ. 2 γ και 5 του ν. 2738/1999, δεν συντρέχει καμία παράνομη παράλειψη του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. να προβεί ειδικότερα στις οφειλόμενες διαβουλεύσεις, εφόσον η συνδικαλιστική οργάνωση που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους υπαλλήλους, εν γνώσει των συνθηκών απασχολήσεώς τους, δεν έχει κινήσει τη διαδικασία διαβούλευσης, προφανώς λόγω ανυπαρξίας συνθηκών εντάσεως εργασίας ενώπιον οθόνης που να απαιτούν σχεδιασμό διαλειμμάτων.
3. Ακολούθως, κατά τα κριθέντα από το Δικαστήριο, από τις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 4210/2013, με τις οποίες, μετά και τη γενικευμένη, ήδη κατά το χρόνο εκείνο, χρήση υπολογιστή στα πλαίσια λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, καταργήθηκε αφενός, ρητώς, η κατά το άρθρο 50 παρ. 6 του δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα (ν. 3528/2007) ειδική άδεια μιάς ημέρας ανά δίμηνο, που χορηγείτο στους υπαλλήλους εν γένει του Δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης που χειρίζονταν ηλεκτρονικό υπολογιστή ως κίνητρο γνώσης και χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, και αφετέρου, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, και η προβλεφθείσα από τον κυρωτικό ν. 1876/1990 άδεια μίας ημέρας ανά δίμηνο ειδικά για τους εργαζομένους στα Μηχανογραφικά Κέντρα του δημοσίου, των ν.π.δ.δ. και των ο.τ.α., ουδόλως επηρεάζονται οι ανωτέρω διατάξεις του π.δ. 398/1994, οι οποίες, ως εκ του σκοπού και του περιεχομένου τους, δεν ρυθμίζουν το ίδιο ζήτημα με αυτό των καταργηθεισών διατάξεων της παραγράφου 6 του άρθρου 50 του Υπαλληλικού Κώδικα, απορριπτομένου ως αβάσιμου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του εναγόμενου Νοσοκομείου.
4. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, μετά την επίλυση του ζητήματος για το οποίο εισήχθη η υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας και των αμέσως προς αυτό συνδεόμενων ως άνω ζητημάτων παραδεκτού και νόμω βασίμου της κρινόμενης αγωγής, η τελευταία παραπέμφθηκε, κατ’ άρθρ. 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, προς οριστική κρίση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, στο οποίο απόκειται να ερευνήσει περαιτέρω κατ’ ουσίαν την υπόθεση, διατάσσοντας, ενδεχομένως, εφόσον κριθεί αναγκαίο, και συμπλήρωση των αποδείξεων, προκειμένου να διαπιστωθούν οι ειδικότερες συνθήκες απασχόλησης του ενάγοντος, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, ενώπιον οθόνης ηλεκτρονικού υπολογιστή καθώς και να επιβεβαιωθεί ή όχι η παράλειψη ρύθμισης του τρόπου διακοπής της εργασίας του ενώπιον της οθόνης (εναλλακτική δραστηριότητα ή λειτουργικά διαλείμματα) και λήψης και των λοιπών, προστατευτικών της υγείας του μέτρων (ενημέρωση για ενδεχόμενες βλάβες στην υγεία, διενέργεια προληπτικών εξετάσεων, χορήγηση ειδικών γυαλιών σε περίπτωση ανάγκης), οπότε, εάν στοιχειοθετείται πράγματι η παράλειψη του εναγομένου προς λήψη των ανωτέρω προστατευτικών μέτρων, κατά παράβαση των οριζομένων στο π.δ. 398/1994, και συντρέχει, εξαιτίας αυτής, και ηθική βλάβη του ενάγοντος, να προσδιορισθεί η υποχρέωση καταβολής σε αυτόν εύλογης χρηματικής ικανοποίησης, κατά την ουσιαστική κρίση του δικαστηρίου (με μειοψηφία).
Πανελλαδικές εξετάσεις: Άνοδο των βάσεων σε Ιατρικές και Οικονομικές σχολές
Άνοδο των βάσεων στις περιζήτητες και υψηλόβαθμες σχολές του 3ου επιστημονικού πεδίου και ακόμη μεγαλύτερη άνοδο στις βάσεις του 4ου επιστημονικού πεδίου της Οικονομίας και της Πληροφορικής δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία των βαθμολογικών επιδόσεων των υποψηφίων.
Ταυτόχρονα χιλιάδες υποψήφιοι αναμένεται να μείνουν εκτός των δημόσιων ελληνικών πανεπιστημίων λόγω της θέσπισης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ), η οποία θα προκύψει από τον μέσο όρο των επιδόσεων των υποψηφίων κάθε επιστημονικού πεδίου πολλαπλασιαζόμενο από ένα συντελεστή που έχει ορίσει κάθε τμήμα ΑΕΙ.
Σίγουρα πρέπει να θεωρείται η άνοδος των βάσεων στις Ιατρικές Σχολές καθώς οι βαθμολογικές επιδόσεις των υποψηφίων στη Χημεία ήταν καλύτερες από πέρυσι ενώ πολύ υψηλότερη αναμένεται η άνοδος στις Οικονομικές Σχολές και Σχολές Πληροφορικής καθώς οι φετινές επιδόσεις των υποψηφίων σε Μαθηματικά, Πληροφορική και Οικονομία ήταν καλύτερες από τις περσινές.
Ποια μαθήματα «έκοψαν» τους μαθητές
Μαθηματικά και Ιστορία, ήταν τα δύο μαθήματα που οδήγησαν και εφέτος τους περισσότερους από τους μισούς υποψήφιους σε βαθμολογίες κάτω από τη βάση στις πανελλήνιες του 2021.
Αντίστοιχα στην Ιστορία, φέτος κάτω από τη βάση έγραψε το 51,18% (11.407 υποψήφιοι) ενώ πέρυσι το 50,81% (10.898 υποψήφιοι) συνεπώς εφέτος η εικόνα στο μάθημα αυτό είναι ελάχιστα χειρότερη από πέρυσι.
Αντίστοιχης δυσκολίας γεγονός που οδήγησε αρκετούς μαθητές να γράψουν κάτω από τη βάση ήταν και τα θέματα σε Φυσική και Αρχαία και συγκεκριμένα, 45,59% έγραψε κάτω από τη βάση στη Φυσική και 45,26% στα Αρχαία Ελληνικά.
Φέτος τα παιδιά έγραψαν καλά μόνο στη Νεοελληνική Γλώσσα αλλά και εκεί κατάφεραν να αριστεύσουν μόνο 17 άτομα τα οποία πήραν βαθμούς από 19 έως 20.
Δείτε τους πίνακες με τα στατιστικά για όλες τις ομάδες προσανατολισμού
Αναλυτικά
Ειδικότερα, το μάθημα της Έκθεσης το φετινό θέμα ήταν φαίνεται πιο βατό, καθότι μόνον το 20,37%των υποψηφίων έγραψε κάτω από τη βάση, ενώ πέρσι το ποσοστό αυτό ήταν 36,91%.
Όσον αφορά την Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών, στα Αρχαία Ελληνικά το 45,26%% των υποψηφίων έγραψε από 0 έως 10 (47,18% το 2020). Βαθμολογία από 18 έως 20 συγκέντρωσε το 3,83% των υποψηφίων (3,95%). Στην Ιστορία, επίσης το ποσοστό κάτω από τη βάση ήταν υψηλό, με 51,19% (50,18% πέρυσι) ενώ 18 με 20 έγραψε το 13,65% (15,64% πέρυσι). Στο μάθημα της Κοινωνιολογίας συγκεντρώθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό υψηλότερων βαθμολογιών, αφού το 22,15% (20,72% πέρυσι) των υποψηφίων αρίστευσε (19-20).
Στην Ομάδα Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών, στη Φυσική το ποσοστό που έγραψε κάτω από τη βάση (44%) είναι υψηλότερο σε σχέση με πέρυσι (41,5%), χωρίς ωστόσο να λείπουν ψηλές βαθμολογίες, καθώς το 16,98% (15,88% πέρυσι) των υποψηφίων έγραψε πάνω από 18. Η εικόνα είναι καλύτερη στο μάθημα των Μαθηματικών, με το ποσοστό βαθμολογιών κάτω από τη βάση να διαμορφώνεται στο 31,8% (33,13% το 2020) και των βαθμολογιών 18-20 στο 19,01% (14,41% το 2020).
Για τους υποψήφιους της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Υγείας, η εικόνα για το μάθημα της Φυσικής δεν διαφέρει από τη γενική τάση, με το 47,43% (44,97% το 2020) των υποψηφίων να έχει γράψει κάτω από 10 και το 18,39% (15,18% το 2020) να έχει λάβει βαθμολογία 18-20, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στη Χημεία, στο 38,66% (47,16% το 2020) διαμορφώθηκε το ποσοστό των βαθμολογιών κάτω από τη βάση, ενώ οι άριστοι αυξήθηκαν σε σχέση με πέρσι, αφού το 15,38% (6,77% το 2020) των υποψηφίων έλαβε βαθμολογία από 18 έως 20. Στη Βιολογία, το ποσοστό βαθμολογιών κάτω από τη βάση ήταν μεγαλύτερο ήτοι 31,56% (28,25% το 2020), υπήρξε διασπορά στις βαθμολογίες άνω του 10, ενώ από 18 έως και 20, έλαβε το 17,78% (15,21%).
Τέλος, σχετικά με τους υποψήφιους της Ομάδας Προσανατολισμού Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής, στα Μαθηματικά το 72,76% (75,6% πέρυσι) έγραψε κάτω από τη βάση. Τα γραπτά που βαθμολογήθηκαν με βαθμό άνω του 18, ήταν πολύ λίγα, ήτοι 2,66% (1,73% το 2020). Στο μάθημα της Πληροφορικής, κάτω του 10 έγραψε το 41,69% (44,75% το 2020) των υποψηφίων. Δεν έλειψαν ωστόσο και οι καλές βαθμολογίες, με το 21,70%% των υποψηφίων να παίρνει βαθμό από 18 έως 20. Στο μάθημα της Οικονομίας, κάτω από τη βάση έγραψε το 34,31% των υποψηφίων (31,60% το 2020) και 18-20 το 27,12%.