Το διαστημικό σκάφος Voyager
Άγνωστη παραμένει η τύχη του Voyager 2, του διαστημικού σκάφους με το οποίο η NASA έχει χάσει κάθε επαφή από τη στιγμή που η NASA έχασε επαφή με τον Διαστημικό Σταθμό.
Η NASA αναζητά “σημάδια ζωής” του Voyager 2, αφότου έχασε την επαφή με το διαστημικό σκάφος που βρίσκεται δισεκατομμύρια μίλια μακριά.
Κατά την αναζήτηση αυτή, διαπιστώθηκε ότι η τελευταία φορά που βρέθηκαν ίχνη του Voyager 2 ήταν από τότε που οι ελεγκτές πτήσης έστειλαν κατά λάθος μια λανθασμένη εντολή πριν από περίπου μια εβδομάδα, με αποτέλεσμα η NASA να χάσει για λίγο την επικοινωνία με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η κεραία του διαστημικού σκάφους μετατοπίστηκε μόλις κατά 2%, αλλά ήταν αρκετό για να διακοπεί η επικοινωνία.
Αν και θεωρείται σχεδόν απίθανο, η NASA δήλωσε τη Δευτέρα ότι η τεράστια κεραία της στην Καμπέρα βρίσκεται σε επιφυλακή για τυχόν “αδέσποτα” σήματα από το Voyager 2, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 19 δισ. χλμ, όπως σημειώνει ο Guardian.
Αξίζει να σημειωθεί ότι χρειάζονται περισσότερες από 18 ώρες για να φτάσει ένα σήμα στη Γη από τόσο μακριά.
Το Voyager 2 εκτοξεύτηκε από τη Φλόριντα το 1977 για να μελετήσει το εξωτερικό ηλιακό σύστημα καθώς επίσης και τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα – και η αποστολή του ξεκίνησε μόλις μερικές εβδομάδες πριν από το πανομοιότυπο δίδυμο αδερφάκι του, το Voyager 1. Εισήλθε στο διάστημα το 2018, έχοντας ανακαλύψει μια σειρά από νέα φεγγάρια στον Ουρανό και ένα στον Δία.
Την ερχόμενη εβδομάδα, η κεραία Canberra – μέρος του Deep Space Network της NASA – θα “βομβαρδίσει” επίσης την περιοχή του Voyager 2 με την κατάλληλη εντολή, με την ελπίδα ότι θα πετύχει το στόχο της, σύμφωνα με το Jet Propulsion Laboratory της NASA, το οποίο διαχειρίζεται τις αποστολές Voyager.
Διαφορετικά, η NASA θα πρέπει να περιμένει μέχρι τον Οκτώβριο για μια αυτόματη επαναφορά του διαστημικού σκάφους που θα αποκαταστήσει την επικοινωνία, σύμφωνα με τους αξιωματούχους.
Το Voyager 1, που εξακολουθεί να έχει επαφή με τη Γη, βρίσκεται τώρα σχεδόν 24 δισ. χλμ. μακριά, καθιστώντας το το πιο μακρινό διαστημόπλοιο της ανθρωπότητας.
Παράξενος πλανήτης που χάνει την ατμόσφαιρά του προβληματίζει τους επιστήμονες
Καλλιτεχνική απεικόνιση του πλανήτη AU Microscopii b που χάνει την ατμόσφαιρά του καθώς «βομβαρδίζεται» με ακτινοβολία από το μητρικό του άστρο
Οι αστρονόμοι έχουν μπερδευτεί από έναν παράξενο νεαρό πλανήτη που βρίσκεται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο, ώστε η ατμόσφαιρά του εξατμίζεται και η τροχιά του αλλάζει με απρόβλεπτους τρόπους.
Ο πλανήτης AU Microscopii b (AU Mic b), σύμφωνα με τους επιστήμονες του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, παρουσιάζει σαφή σημάδια απώλειας της πλούσιας σε υδρογόνο ατμόσφαιράς του.
«Ποτέ δεν έχουμε δει ατμοσφαιρική διαφυγή να γίνεται από εντελώς μη ανιχνεύσιμη σε πολύ ανιχνεύσιμη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, όταν ένας πλανήτης περνά μπροστά από το άστρο του», επισημαίνει η συν-συγγραφέας της σχετικής μελέτης Κίλι Ρόκλιφ.
Ο AU Mic b, ο πιο εσωτερικός πλανήτης σε αυτό το πλανητικό σύστημα, ανακαλύφθηκε από τα διαστημικά τηλεσκόπια Spitzer και TESS της NASA το 2020 και είναι ένας αέριος εξωπλανήτης περίπου τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τη Γη.
Σύμφωνα με τον Independent, η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο The Astronomical Journal, διαπίστωσε ότι ο πλανήτης που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 32 ετών φωτός από τη Γη έχει μια «ακραία μεταβλητότητα» μεταξύ των μεταβαλλόμενων τροχιών γύρω από το μητρικό του άστρο AU Microscopii (AU Mic) – έναν ερυθρό νάνο ηλικίας μικρότερης των 100 εκατομμυρίων ετών – συγκριτικά, η ηλικία του Ήλιου μας είναι 4,6 δισεκατομμύρια έτη.
Οι άγριες εκλάμψεις των ερυθρών νάνων
Οι επιστήμονες ελπίζουν να προσδιορίσουν αν ερυθροί νάνοι όπως ο AU Mic, μπορούν να φιλοξενήσουν κάποια στιγμή ζωή, καθώς οι άγριες εκλάμψεις τους εκτοξεύουν έντονη ακτινοβολία μακράς διάρκειας με περίπου 100 έως 1.000 φορές περισσότερη ενέργεια απ’ όση εξαπολύει ο Ήλιος μας στις εκρήξεις του.
Οι πλανήτες που σχηματίζονται μέσα στα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια από τη γέννηση ενός τέτοιου άστρου αναμένεται να βιώσουν τη μεγαλύτερη ποσότητα ατμοσφαιρικής διαφυγής, η οποία θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη απογύμνωση του πλανήτη από την ατμόσφαιρά του.
Οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν τι είδους πλανήτες μπορούν να επιβιώσουν σε αυτά τα περιβάλλοντα και πώς μπορεί τελικά να μοιάζουν όταν το άστρο ηρεμήσει. Έτσι θα μπορούσαν να καθορίσουν αν θα υπάρχει κάποια πιθανότητα να είναι κατοικήσιμοι, ή αν θα καταλήξουν καμένοι πλανήτες.