Ο αγαπημένος μου αγώνας: Ολυμπιακός – Πόρτο, “λέω θα τον κρεμάσω” * Πού, πότε και πώς θα παιχτεί ξανά ποδόσφαιρο… * ΒΙΝΤΕΟ&ΦΩΤΟ: Ο Μέσι απάντησε στο 6χρονο παιδί-θαύμα που τον…προκάλεσε

O αγαπημένος Stelios των φίλων του Ολυμπιακού θυμάται τον αγαπημένο του αγώνα και περιγράφει μία – μία τις στιγμές από το γκολ του κόντρα στην Πόρτο στην ιστορική βραδιά της 17ης Σεπτέμβρη του 1997 που σήμανε και την πρώτη “ερυθρόλευκη” νίκη στη διοργάνωση.

Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος ανήκει -δικαιωματικά- στους 7 “υπέροχους” του Ολυμπιακού, αν παραφράσουμε τον τίτλο του διαχρονικού γουέστερν. Μαζί με τους Τζόρτζεβιτς, Ελευθερόπουλο, Αλεξανδρή, Ανατολάκη, Αμανατίδη, Νινιάδη ανήκει στο κλειστό κλαμπ εκείνων που έφτασαν στην κατάκτηση των πρώτων 7 σερί τίτλων με την ερυθρόλευκη φανέλα. Τι να πρωτοθυμηθεί από εκείνη την ανεπανάληπτη περίοδο; Γκολ, επιτυχίες, τίτλους, ντέρμπι, ευρωπαϊκές βραδιές, γεμάτο ΟΑΚΑ με 70.000 κόσμο, ματς που δεν ξεχνιούνται ακόμη και στην προσωρινή έδρα της Ριζούπολης.

Ένα παιχνίδι, ωστόσο, θα μείνει για πάντα χαραγμένο τόσο έντονα στο μυαλό του. Το παρθενικό του στο Champions League, τo 1-0 σε βάρος της Πόρτο, με ένα δικό του εκπληκτικό γκολ που από τις 17 Σεπτέμβρη του 1997 μέχρι σήμερα όποιος το θυμάται, ανατριχιάζει. Ο αγαπημένος Στελάρας των φίλων του Ολυμπιακού γράφει στο Sport24.gr για εκείνη την υπέροχη βραδιά και οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν:

Γράφει ο Στέλιος Γιαννακόπουλος

“Είναι πολλά τα αγαπημένα μου παιχνίδια, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό με τον Πόρτο, το πρώτο μας στο Champions League. Είχαμε τεράστια ανυπομονησία από την ώρα της κλήρωσης που κορυφώθηκε την προηγούμενη μέρα. Θυμάμαι την τελευταία προπόνηση στο ΟΑΚΑ, βλέπαμε τις πινακίδες, τις διαφημίσεις με τα αστέρια, είχαμε τρελαθεί. Ήμασταν όλοι τρελαμένοι για εκείνο το ματς. Μπήκαμε δυνατά και καταφέραμε να πετύχουμε νωρίς το γκολ. Είχαμε πολύ καλή παρουσία και στο γήπεδο δεν έπεφτε καρφίτσα. Είχε γεμίσει ώρες πριν από τη σέντρα. Δεν υπήρχε φόβος, ξέραμε ότι παίζαμε με μια πιο δυνατή ομάδα.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ

Τότε η Πόρτο είχε Ζαρντέλ, Ζάχοβιτς, Ντρούλοβιτς, Καπούτσο. Ο Βιτορ Μπαϊα τερματοφύλακας και της Εθνικής Πορτογαλίας σε εκείνο το ματς ήταν στον πάγκο, ο Αλοΐζιο πίσω στην άμυνα, πολύ δυνατή ομάδα. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο μεγάλος όσο τώρα στην Ευρώπη. Κάναμε πολύ καλή προετοιμασία, είδαμε πάρα πολλές φορές τον αντίπαλο. Προσαρμόσαμε κάποια πράγματα στο παιχνίδι του αντιπάλου. Έπρεπε να εκμεταλλευθούμε τα όπλα μας, τις αρετές μας.

“Δεν είναι ακατόρθωτο αν εκμεταλλευθούμε τις στιγμές μας να πάρουμε το ματς”, μας έλεγε ο Μπάγεβιτς. Η βασική εντολή ήταν να βρίσκονται κοντά οι γραμμές, να μείνουμε πιστοί στο πλάνο να μην τους αφήσουμε χώρο στο μεσοεπιθετικό κομμάτι να γυρίσουν με πρόσωπο στην εστία μας. Να τους πιέσουμε εκεί ώστε να παίξουν τη μπάλα πίσω. Και με το πού πάρουμε μπάλα, είτε από δεξιά είτε από αριστερά με τις καλές πτέρυγες που είχαμε να βγάλουμε φάσεις ή κάθετα, αν μας δινόταν η ευκαιρία. Έπρεπε να δουλέψουμε όλοι μαζί σαν γκρουπ. Όχι ο καθένας μόνος του.

ΜΠΗΚΕ ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΑΛΗΤΙΚΟ

Ήμασταν σε φάση άμυνας, όλοι πίσω, για εις βάρος μας κόρνερ. Στημένοι. Διώχνει ο Ανατολάκης, βγαίνουμε, ο Νινιάδης στην πρώτη επαφή τη σπρώχνει στον Αλεξανδρή, ο Αλέκος κάνει πάσα στον Ίβιτς που φεύγει αριστερά, τρέχουμε σε κόντρα και κάνουμε σπριντ εγώ με τον Γεωργάτο που ήταν στην αρχή της φάσης στο δεύτερο δοκάρι και τρέχει ακόμη πιο δεξιά από μένα.

Σηκώνει το κεφάλι για δευτερόλεπτα ο Ίλια, σε μια στιγμή που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα. Να τρέξει, να ντριμπλάρει, επιλέγει πάσα σε μένα. Η μπάλα έρχεται με γκελ, το διατήρησα, ενώ δεν είχα αρχικά πρόθεση να σουτάρω. Κάνω κοντρόλ για να την κάνω δικιά μου, αλλά με το κοντρόλ διατηρείται το γκελ, είναι αυτό το μελέ που λέμε στο ποδόσφαιρο.

Έχω δει τον τερματοφύλακα, τον Ρουί Κορέια ότι είναι έξω. Και από ένστικτο μου βγαίνει σουτ. Λέω θα τον κρεμάσω. Θα μπορούσα να προχωρήσω να πασάρω, βγαίνει ο Γεωργάτος δεξιά, με κυνηγά ο Αλοΐζιο, ίσως θα ήταν πιο ορθολογικό να πασάρω, αλλά λειτούργησε το ένστικτο. Και μπήκε ένα γκολ αλήτικο.

Την ώρα που φεύγει η μπάλα, λέω γκολ! Τη βλέπω στον αέρα και λέω “γράφει τέλος”. Μόλις την είδα στα δίχτυα, δεν με προλάβαινε ούτε καμικάζι με μηχανή.

Τρελάθηκα, ήμουν στον αέρα, ήμουν στον ουρανό. Το ΟΑΚΑ να σείεται, γεμάτο έχει απίστευτο ακουστική. Τίγκα το γήπεδο, χαλασμός, τρελαίνεσαι, ήμασταν και πιτσιρίκια, ήταν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Φεύγω πάω προς το κόρνερ να πανηγυρίσω αγκαλιά με τον Γκέο και ήρθαν και οι υπόλοιποι. Τρέλα όλη η στιγμή.

ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Μετά έγινε ανοικτό παιχνίδι. Ήταν σε τρομερή μέρα ο Τοχούρογλου, έπιασε μέχρι κεφαλιά του Ζαρντέλ από κοντά, βοήθησε πάρα πολύ. Δεν είχε παίξει ο Ελέ σε εκείνο το ματς, ήταν τραυματίας. Ο Ντούσκο το έπνιξε κατευθείαν στα αποδυτήρια, έκοψε τους πολλούς πανηγυρισμούς. Είχαμε ντέρμπι μετά με την ΑΕΚ και χάσαμε 1-0, τους είχαμε σφυροκοπήσει, αλλά τελικά χάσαμε.

Ήταν μια τρομερή σεζόν, είχαμε πολύ καλή ομάδα, βάσει βαρύτητας, δυσκολίας, διοργάνωσης, εκείνο το γκολ ήταν το πιο εντυπωσιακό της καριέρας μου. Αργήσαμε να κοιμηθούμε, τρέχαμε να πάρουμε εφημερίδες, δεν υπήρχε τότε ίντερνετ. Ο κόσμος ήταν στο δρόμο, αποθέωση. Το αυτοκίνητο του πατέρα μου το σήκωσαν στον αέρα μέχρι να φτάσουμε στην Καισαριανή. Δεν υπήρχαν τότε φιμέ τζάμια και τέτοια, πηγαίναμε οικογενειακώς. Εγώ οι γονείς μου, τα αδέρφια μου.

Ήταν ένα από τα κορυφαία γκολ των διοργανώσεων της UEFA, σύμφωνα με την ίδια την ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Όλων των εποχών. Αυτό είναι που μένει. Το επόμενο αγαπημένο ματς για μένα είναι το 3-0 της Ριζούπολης που έβαλα 2 γκολ και πήραμε την κούπα κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και με την Κροάσια στους 8 του Champions League.

Άλλη αποθέωση εκεί στο αεροδρόμιο. Αυτά δεν μπορείς να τα αλλάξεις όσα χρόνια κι αν περάσουν… Να είμαστε καλά να τα θυμόμαστε…”.

 

Πού, πότε και πώς θα παιχτεί ξανά ποδόσφαιρο…

Πού, πότε και πώς θα παιχτεί ξανά ποδόσφαιρο…

Ο Μιχάλης Τσόχος προσπαθεί να συλλέξει πληροφορίες για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με λίγα λόγια πότε θα αρχίσει ξανά να κυλάει το τόπι στο χορτάρι…

Τα σχέδια υπάρχουν ήδη. Σε αρκετές περιπτώσεις και εναλλακτικά, σε ότι έχει να κάνει είτε με τις ημερομηνίες είτε με τον τρόπο διεξαγωγής. Η UEFA άλλωστε είναι αυτή που πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση και θέλει τα πρωταθλήματα της εφετινής σεζόν να ολοκληρωθούν κανονικά, όπως φυσικά και οι δικές της διοργανώσεις.

Το δικό της σχέδιο, το οποίο ασφαλώς έχει επικοινωνήσει και στις λίγκες είναι να ολοκληρωθούν πρώτα τα εγχώρια πρωταθλήματα και στη συνέχεια οι δικές της διοργανώσεις.

Με τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν βεβαίως σε ορισμένες χώρες, σε σχέση με τις ημερομηνίες που μπορεί να παιχτεί ξανά ποδόσφαιρο, το πλάνο της UEFA, επί της ουσίας είναι να παιχτεί ποδόσφαιρο στα εγχώρια πρωταθλήματα από τις αρχές Ιουνίου, μέχρι τις αρχές ή και τα μέσα Ιουλίου σε ορισμένες περιπτώσεις, στη συνέχεια να γίνουν στα μέσα Ιουλίου οι αγώνες της φάσης των 16 που δεν έχουν ολοκληρωθεί σε Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ και στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου να γίνει επί της ουσίας ένα ιδιότυπο φάιναλ 8 για τις δύο μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα. Είτε σε μία χώρα και μονά παιχνίδια εξυπακούεται, είτε στις έδρες των ομάδων όπως θα προκύψουν από την κλήρωση και πάλι σε μονά παιχνίδια.

Η UEFA προχωρά σε αυτή τη λύση διότι θέλει την επόμενη σεζόν να έχει κανονική λίστα με ομάδες που συμμετέχουν στις διοργανώσεις της από πρωταθλήματα που ολοκληρώθηκαν και φυσικά δεν θέλει να βάλει παύλα και στις φετινές δικές της διοργανώσεις. Πως μπορεί να συμβεί όλο αυτό; Μα φυσικά μόνο κορονοϊού επιτρέποντος. Ας δούμε το σχέδιο.

Με δεδομένο ότι στα περισσότερα πρωταθλήματα πάνω κάτω απομένουν 10 αγωνιστικές για να ολοκληρωθούν η UEFA πιστεύει ότι ένα διάστημα πέντε εβδομάδων είναι αρκετό με διπλά παιχνίδια κάθε εβδομάδα για να ολοκληρωθούν τα εγχώρια πρωταθλήματα.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο θέλει να είναι καθαρές εβδομάδες, να μην υπάρχουν ενδιάμεσα και ευρωπαϊκά ματς. Όλα τα ματς της Ευρώπης που απομένουν για την εφετινή σεζόν τα πηγαίνει μετά την λήξη των εγχώριων πρωταθλημάτων.

Το Γουλβς – Ολυμπιακός για παράδειγμα το υπολογίζει στα μέσα Ιουλίου. Αυτό συμβαίνει και για έναν ακόμη σημαντικό λόγο. Η UEFA με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζει ότι δεν θα χρειαστεί ούτε μέσα στον Ιούνιο να μετακινηθούν οι ομάδες σε άλλες χώρες, αλλά να υπάρξουν μόνο εσωτερικές μετακινήσεις μέσα στην κάθε χώρα.

Και οι όποιες μετακινήσεις για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις των ομάδων για άλλες χώρες με αεροπλάνο να γίνουν μετά τις 10 Ιουλίου όταν υπάρχει η εκτίμηση ότι ο covid-19 θα είναι σε ύφεση και τα δρομολόγια των αεροπορικών εταιρειών θα γίνονται κανονικά.

Βεβαίως όλο αυτό εμπεριέχει ένα τεράστιο ρίσκο. Τι γίνεται αν για παράδειγμα μέσα στον Ιούνιο ξεκινήσει η Πρέμιερ Λιγκ ή το ισπανικό πρωτάθλημα και μετά από μία δύο αγωνιστικές βρεθεί θετικός στον covid-19 κάποιος παίκτης.

Θα πρέπει να μπει όλη η ομάδα σε καραντίνα για 14 ημέρες και συνεπώς να χάσει τέσσερα από τα προγραμματισμένα ματς. Πότε θα γίνουν αυτά τα ματς, σε αυτή την περίπτωση; Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ενδεχόμενο και όλοι προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα κάνοντας την παραδοχή ότι το καλοκαίρι δεν θα υπάρχει πρόβλημα με τον κορονοϊό.

Εξυπακούεται ότι όλα τα ματς θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών, όπως επίσης εξυπακούεται, ότι οι παίκτες για να παίξουν τον Ιούνιο θα πρέπει να έχουν ξεκινήσει προπονήσεις τουλάχιστον 10-15 ημέρες νωρίτερα.

Η Γερμανία ίσως να αποδειχθεί το καλύτερο πείραμα, για όλο αυτό το σχέδιο. Η Μπουντεσλίγκα έχει αποφασίσει να παίξει μπάλα στα μέσα Μαΐου με κλειστές τις πόρτες και όλο αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε δύο με τρεις εβδομάδες ποδοσφαίρου σε ένα μεγάλο πρωτάθλημα ώστε να διαπιστωθεί ποια ζητήματα μπορούν να προκύψουν και να αποτελέσουν οδηγό για τη συνέχεια των υπολοίπων.

Διότι οι Αγγλοι και οι Ισπανοί εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να παίξουν το πρωτάθλημα τους από τις 10 Ιουνίου ως τις 15 Ιουλίου (πέντε εβδομάδες με διπλά ματς), αλλά το παράδειγμα της Γερμανίας και φυσικά η εξέλιξη της πανδημίας ως τότε, θα τους δώσει την δυνατότητα να διαπιστώσουν αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό.

Οσο για την Ελλάδα και εδώ φαίνεται ότι το σχέδιο δεν θα είναι διαφορετικό. Αν και οι σκέψεις για οριστική διακοπή του πρωταθλήματος υπάρχει, η πίεση της UEFA, της τηλεόρασης και των όποιων χορηγών είναι μεγάλη.

Το σχέδιο να παιχτεί ποδόσφαιρο και στη χώρα μας από 10 Ιουνίου ως 15 Ιουλίου προκειμένου να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα και το Κύπελλο είναι δεδομένο ότι υπάρχει, το θέμα είναι κατά πόσο θα μπορέσει να εφαρμοστεί.

Οσο για την επόμενη σεζόν, είναι πλέον πιθανή η αναδιάρθρωση, να γίνουν οι ομάδες δηλαδή της πρώτης κατηγορίας ξανά 16 και να διεξαχθεί πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών χωρίς πλέι οφ και μεγάλη διακοπή τον Δεκέμβριο, όταν μπορεί να έχει επιστρέψει και ο κορονοϊός.

Σε αυτό το ενδεχόμενο το επόμενο πρωτάθλημα θα ξεκινήσει το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου, ίσως και το πρώτο του Σεπτεμβρίου, προκειμένου να μπορέσουν οι ομάδες να κάνουν προετοιμασία και αρκετές από αυτές να παίξουν στα προκριματικά των επόμενων ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Αυτός είναι ένας ακόμη μεγάλος μπελάς για την UEFA. Τι θα κάνει με τα προκριματικά των επόμενων ευρωπαϊκών διοργανώσεων που κανονικά θα έπρεπε να ξεκινήσουν τέλη Ιουνίου, όταν στα τέλη Ιουλίου ή και στις αρχές Αυγούστου θα έχει ημιτελικούς και τελικούς της εφετινής σεζόν.

Το σενάριο που σήμερα εξετάζεται είναι μία «γρήγορη» διεξαγωγή τους με μονά ματς στον κάθε γύρο, και μάλιστα ανά τέσσερις – πέντε ημέρες. Με λίγα λόγια, πρώτος προκριματικός γύρος Τετάρτη με μονό ματς, δεύτερος προκριματικός γύρος Κυριακή με μονό ματς, κ.ο.κ. Μέσα σε είκοσι ημέρες θα έχουν ολοκληρωθεί δηλαδή και οι τέσσερις προκριματικοί γύροι, κάτι που χρονικά προσδιορίζεται να συμβεί από τις αρχές ως τα τέλη Αυγούστου.

 

ΒΙΝΤΕΟ&ΦΩΤΟ: Ο Μέσι απάντησε στο 6χρονο παιδί-θαύμα που τον…προκάλεσε

Λιονέλ Μέσι

Ο 6χρονος Αράτ Χοσεϊνι από το Ιράν κάνει τρομερά πράγματα για την ηλικία του και είναι απίστευτα γυμνασμένος. Σε βίντεο που ανάρτησε η οικογένειά του στα social media, ο πιτσιρικά έκανε μία φοβερή ενέργεια με ψαλιδάκι και προκάλεσε το μεγάλο ίνδαλμά του, Λιονέλ Μέσι.

Ωστόσο, δεν φανταζόταν ότι ο Αργεντινός σούπερ σταρ θα του απαντούσε, όπως έκανε μέσω Instagram, γράφοντάς του: «Σε ευχαριστώ Αράτ. Βλέπω πολύ μεγάλη κλάση σε σένα. Είσαι εντυπωσιακός».

Και ο μικρός δεν έχασε την ευκαιρία να του ξαναγράψει, μιλώντας για το όνειρό του: «Ευχαριστώ Λέο για τα σχόλιά σου. Ελπίζω κάποτε να παίξω στην Μπάρτσα, το ονειρεύομαι ότι θα συμβεί»!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*