Ο ρόλος του Βορίδη στο Μαξίμου και η αλαζονική απαξία του πρωθυπουργού προς τη Βουλή

Τελικά η άρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη –αρχικά– να αντιπαρατεθεί με τον Αλέξη Τσίπρα και η δυσανεξία του στα debate συνολικά αποκαλύπτεται πως ήταν μόνο η αρχή.

Η απόφαση Μητσοτάκη για θεσμοθέτηση χαρτοφυλακίου υπουργού «αντ’ αυτού» και μάλιστα η επιλογή του να δώσει τον ρόλο αυτό στον Μάκη Βορίδη καταμαρτυρεί τις προθέσεις του για απαξίωση του κοινοβουλίου κατά πολύ περισσότερο από την πρώτη του τετραετία.

Με πρόφαση την παρουσία στη Βουλή περί των 40 βουλευτών ακροδεξιών κομμάτων αλλά και με τους «συντονιστές» της προηγούμενης διακυβέρνησης (Γιώργος Γεραπετρίτης και Ακης Σκέρτσος) επιφορτισμένους με επιπλέον βάρη, ο αμετανόητος «ακτιβιστής της Δεξιάς» εμφανίζεται μεν να υποβαθμίζεται μένοντας χωρίς χαρτοφυλάκιο, πλην όμως διά της… αναβάθμισής του σε «υπουργό των υπουργών» και εκπρόσωπο του πρωθυπουργού στη Βουλή.

Χωροφύλακας της Δεξιάς

«Λόγω της μορφής του κοινοβουλίου και του κατακερματισμού, του θρυμματισμού της αντιπολίτευσης θα είναι πιο απαιτητική η Βουλή» εξηγεί ο ίδιος ο Μ. Βορίδης για τον νέο του ρόλο, τονίζοντας ότι αυτός περιλαμβάνει την εκπροσώπηση του Κυρ. Μητσοτάκη «όπου αυτή κρίνεται απαραίτητη στο κοινοβούλιο». Το «χαρτοφυλάκιό» του συμπληρώνει και η εποπτεία επί των νομοσχεδίων, ο «εσωτερικός έλεγχος» και το νομοθετικό έργο εν γένει.

Η εκπροσώπηση του Κυρ. Μητσοτάκη από τον Γ. Γεραπετρίτη – είτε ήταν παρών ως πρωθυπουργός είτε απουσίαζε από το κοινοβούλιο– ήταν κάτι αρκετά σύνηθες κατά την πρώτη του θητεία. Την προηγούμενη τετραετία η κυβέρνησή του ψήφισε περισσότερους από 400 νόμους και ο ίδιος ήρθε σε αντιπαράθεση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους λοιπούς πολιτικούς αρχηγούς περί τις 80 φορές. Οι φορές που ο πρώην υπουργός Επικρατείας και νυν υπουργός Εξωτερικών (εξωτερικής πολιτικής ΙΧ Μητσοτάκη) τον εκπροσώπησε ήταν αρκετά περισσότερες.

Το ειδικό βάρος του «καθηγητή» μπορεί να μην το έχει το πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ, εξού και η έδρα του δεν θα είναι εντός του Μεγάρου Μαξίμου, στο οποίο όμως θα βρίσκεται για τις συσκέψεις σε ανώτατο επίπεδο. Ομως πρόκειται για πρόσωπο στο οποίο η εμπιστοσύνη του Κυρ. Μητσοτάκη περίσσεψε στην πρώτη του διακυβέρνηση, αφού δεν δίστασε να του αναθέσει να διοργανώσει τις βουλευτικές εκλογές ως υπουργός Εσωτερικών, παρά τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και ακόμη και εάν αυτό –όπως του καταλογίζουν άσπονδοι φίλοι– ήταν το μόνο έργο που είχε να επιδείξει.

Επιχείρηση… καθαρά χέρια

Εκείνο που πρέπει να υπογραμμιστεί είναι η μεταβολή που συντελεί για τη λειτουργία του κοινοβουλίου η συστηματοποίηση της απουσίας του ίδιου του πρωθυπουργού από τις διαδικασίες του. Η εκλογή των χρυσαυγίτικων Σπαρτιατών, της σκοταδιστικής Νίκης και η επανεκλογή του μορφώματος του Βελόπουλου χρησιμοποιούνται ως πρόφαση για την εκπλήρωση των στόχων που κατηγορούνται πως έχουν. Το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται με δικαιολογία την… υποβάθμιση που σημαίνει η παρουσία των 40 και πλέον ακραίων βουλευτών.

Ο Μ. Βορίδης σε συνδυασμό με τον Θάνο Πλεύρη, που προαλείφεται για τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, αναλαμβάνουν να εκπληρώσουν στη Βουλή το αφήγημα της «κεντροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας». Τα δύο πρωτοπαλίκαρα του Γιώργου Καρατζαφέρη αναμένεται μπροστά στους οπαδούς του Κασιδιάρη και τους χριστιανομάχους της Νίκης να μοιάζουν με διαπρύσιους κήρυκες του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας. Την ίδια ώρα θα φροντίσουν ώστε ο Κυρ. Μητσοτάκης να μένει καθαρός και… ατσαλάκωτος και να προστατεύεται από τη φθορά που μπορεί να του επιφέρει η επαφή με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Οι τραυματικές εμπειρίες από την παρουσία του στη Βουλή την προηγούμενη τετραετία είναι ουκ ολίγες, από τις υποθέσεις των υποκλοπών και των Τεμπών έως τα της πανδημίας.

Ομως στο τέλος της ημέρας ο σκοπός δεν είναι άλλος από την αποσύνδεση του έργου της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και κυρίως από τις υπόλοιπες πτέρυγες του κοινοβουλίου. Στην ουσία ο Κυρ. Μητσοτάκης εργαλειοποιεί τα οχήματα των ακροδεξιών κομμάτων με οδηγό τον Μ. Βορίδη, ώστε εκεί να φυλάξει ως κόρη οφθαλμού το κυβερνητικό του στάτους.

Από την πρώτη κιόλας ημέρα της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου άρχισε η Νέα Δημοκρατία να επιβεβαιώνει τον μικροπολιτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους Σπαρτιάτες και τα λοιπά ακροδεξιά κόμματα, με τις προκλήσεις Τασούλα με την χωροθέτηση των κομμάτων και τους ορισμούς των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων να μην αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας έδωσε σαφές στίγμα του τι εννοούσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και γραμματέας του κόμματος, Παύλος Μαρινάκης, όταν την Δευτέρα απαντούσε πως οι Σπαρτιάτες «θα αντιμετωπιστούν στη Βουλή, κοινοβουλευτικά και πολιτικά».

Τελικά, μετά την ορκωμοσία, η «αντιμετώπιση» που τους επιφύλασσαν ήταν να τους χρησιμοποιήσουν για να προκαλέσουν την αξιωματική αντιπολίτευση και τα λοιπά κόμματα, διεκδικώντας για τη Νέα Δημοκρατία την… πρωτοκαθεδρία στην ακροδεξιά, τουλάχιστον χωροταξικά ενός κοινοβουλίου. Πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκαν οι βουλευτές των Σπαρτιατών και της Νίκης, πίσω από το ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές του Βελόπουλου, και η Πλεύση Ελευθερίας πίσω από το ΚΚΕ.

Στο διά ταύτα, η Νέα Δημοκρατία έμεινε στο «θεαθήναι», μη υπερψηφίζοντας του αντιπροέδρους των Σπαρτιατών και της Νίκης, αλλά και της Πλεύσης Ελευθερίας, σε μία κίνηση-μνημείο εκδικητικότητας, αφού το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου δεν ψήφισε τον Κωνσταντίνο Τασούλα για Πρόεδρο της Βουλής. Σε κάθε περίπτωση, και μόνο το γεγονός πως η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας αντιμετώπισε το κόμμα της Πλεύσης με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπισε τους υποστηρικτές του Κασιδιάρη και το σκοταδιστικό κόμμα Νάτσιου είναι ενδεικτικό των προθέσεών της.

Ως κερασάκι στην τούρτα ήρθε η επιβεβαίωση του ρεπορτάζ του documentonews.gr για τον κοινοβουλευτικό υποβιβασμό του Θάνου Πλεύρη, μετά τον παραγκωνισμό του από το υπουργικό συμβούλιο. Ο πρώην υπουργός Υγείας ανακοινώθηκε ως αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος μαζί με την έτερη πρώην υφυπουργό Υγείας, Ζωή Ράπτη, με τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα να εκτελεί χρέη κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.

Η επιλογή του Θάνου Πλεύρη ως «φωνή» της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας συνεχίζει μεν μία παράδοση που θέλει τη Νέα Δημοκρατία από τα χρόνια του Αντώνη Σαμαρά να δίνει βήμα κοινοβουλευτικού εκπροσώπου στα πρωτοπαλίκαρα του Γιώργου Καρατζαφέρη, αφού από την ίδια θέση έχουν περάσει και οι Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης. Σήμερα όμως ο τελευταίος έχει τον αναβαθμισμένο ρόλο του «αντ’ αυτού» του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη και ο τρίτος κρατά τα κλειδιά και του υπουργείου Εργασίας.

Συνοψίζοντας, ο μεν αντιπρόεδρος συνεχίζει να είναι ο κεντρικός προπαγανδιστής των κομματικών θέσεων στα τηλεοπτικά πάνελ, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών και «ακτιβιστής της Δεξιάς» θα είναι η φωνή και τα αυτιά του πρωθυπουργού στη Βουλή και ο πρώην υπουργός Υγείας ο βουλευτής που θα εκπροσωπεί την κοινοβουλευτική ομάδα.

Ακόμα μία απόδειξη του καιροσκοπισμού της Νέας Δημοκρατίας που εκμεταλλεύεται την παρουσία 40 και πλέον ακροδεξιών βουλευτών στο κοινοβούλιο ώστε να εμφανίσει εαυτόν ως… μετριοπαθή και κεντρώα κυβέρνηση. Άλλωστε, στην ίδια παραχάραξη της λογικής προχώρησε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που για τους τρεις μας απάντησε πως «έχουν υπηρετήσει σε διαφορετικές θέσεις συνολικά τις θέσεις του κόμματός μας και έχοντας υπηρετήσει και μία ουσιαστικά προοδευτική πολιτική».

«Τάξη και πρόοδος» λοιπόν θα είναι δόγμα της Νέας Δημοκρατίας έναντι των φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων εντός Βουλής, αφού έτσι κι αλλιώς έχει διαμηνύσει πως άλλες πρωτοβουλίες ελέγχου -ειδικά για τους οπαδούς του Κασιδιάρη- δεν προτίθεται να λάβει. Σαν να μην συνέβη, δηλαδή, ποτέ το 2012, σαν να μην κατέπεσε με κρότο η παρόμοια τακτική με την οποία αντιμετώπισε την Χρυσή Αυγή. Η μόνη διαφορά είναι πως σήμερα το κάνει με ακόμα πιο μικροπολιτικούς και επικοινωνιακούς όρους.