Τον Ιούνιο θα ξεκινήσει ο δεύτερος γύρος της «επιστρεπτέας προκαταβολής» στις επιχειρήσεις, ενώ σημαντικά αυξημένο θα είναι το ποσό που θα διατεθεί μέσω αυτής
Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Οικονομικών στόχος είναι κατά τον δεύτερο γύρο της “επιστρεπτέας προκαταβολής” να διατεθεί ποσό τουλάχιστον 1,4 δισ. ευρώ και σε διευρυμένο αριθμό δικαιούχων, αφού μέσω των αλλαγών που εξετάζονται να γίνουν θα δοθεί η δυνατότητα σε περισσότερους να υποβάλλουν αίτηση.
Στην πρώτη φάση της “επιστρεπτέας προκαταβολής” 53.351 δικαιούχοι οριστικοποίησαν την αίτηση για την χορήγηση του δανείου. Από αυτούς οι 47.532 δικαιούχοι έχουν ήδη δει στον τραπεζικό τους λογαριασμό τα ποσά της επιστρεπτέας προκαταβολής, μετά και την καταβολή χθές 235,4 εκατ. ευρώ σε 13.474 δικαιούχους.
Συνολικά έχουν διατεθεί έως τώρα 468,7 εκατ. ευρώ, ενώ τις επόμενες ημέρες θα πληρωθούν και οι υπόλοιπες 5.819 επιχειρήσεις δικαιούχοι. Εκτιμάται ότι από το 1 δισ. ευρώ που προβλεπόταν να καταβληθεί στον πρώτο γύρο της “επιστρεπτέας προκαταβολής” θα περισσέψουν περίπου 400 εκατ. ευρώ. Αυτά θα προστεθούν στον δεύτερο κύκλο του χρηματοδοτικού σχήματος, ο οποίος θα ανοίξει τον Ιούνιο. Έτσι, το διαθέσιμο ποσό της επιστρεπτέας προκαταβολής του Ιουνίου θα ανέλθει περίπου στο 1,4 δισ. ευρώ και θα αφορά μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων που επλήγησαν από την πανδημία από τον Μάρτιο και μετά. «Το αδιάθετο υπόλοιπο της πρώτης φάσης θα προστεθεί στη δεύτερη φάση, ώστε το συνολικό ποσό που θα έχει χορηγηθεί, μέχρι τέλος Ιουνίου, να διαμορφωθεί στα 2 δισ. ευρώ», ανέφερε χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομικών.
Σημειώνεται ότι στο νέο κύκλο θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση και όσες επιχειρήσεις εντάχθηκαν στην πρώτη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής και έχουν ήδη λάβει το κρατικό χαμηλότοκο δάνειο.
Σε ότι αφορά τα κριτήρια ένταξης, στον πρώτο γύρο, υιοθετήθηκε ως κριτήριο η μεταβολή των εσόδων κατά τον μήνα Μάρτιο συγκριτικά με τους αντίστοιχους μήνες των τριών τελευταίων ετών (ή κατά το πρώτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς σε σχέση με τις αντίστοιχες περιόδους των τριών τελευταίων ετών για τις εταιρείες με απλογραφικά βιβλία). Στον δεύτερο γύρο, θα ληφθούν υπόψη και τα στοιχεία για τον Απρίλιο και ενδεχομένως για τον Μάιο.
Επισημαίνεται ότι οι επιχειρήσεις που θα αξιοποιήσουν το χρηματοδοτικό σχήμα της επιστρεπτέας προκαταβολής υποχρεούνται να διατηρήσουν έως την 31η Οκτωβρίου 2020 τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούσαν κατά την 30ή Μαρτίου 2020, βάσει των στοιχείων του συστήματος «Εργάνη».
ΕΦΚΑ: Στις 2 Ιουνίου καταβάλλεται η αυξημένη επικουρική σε 236.274 συνταξιούχους
Στο πλαίσιο της εφαρμογής του Νόμου 4670/2020 ο e-ΕΦΚΑ προχώρησε στην άρση του αντισυνταγματικού πλαφόν των 1.300 ευρώ για τις επικουρικές συντάξεις, το οποίο προέβλεπε ο νόμος 4387/16 της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, τη Δευτέρα 2 Ιουνίου 2020 θα καταβληθεί σε 236.274 συνταξιούχους η επικουρική σύνταξη αυξημένη κατά μέσο όρο κατά 75,47 ευρώ (καθαρό ποσό προ φόρου).
Με την καταβολή της αύξησης επηρεάζεται και το ποσό του μηνιαίως παρακρατούμενου φόρου που επιμερίζεται αναλογικά μεταξύ της κύριας και της επικουρικής σύνταξης. Για καλύτερη κατανόηση παρουσιάζονται τα ακόλουθα δυο πραγματικά παραδείγματα συνταξιούχων.
Α. Συνταξιούχος με καταβαλλόμενο προ φόρου ποσό κύριας σύνταξης 1.272 ευρώ:
- Έλαβε τον Μάιο επικουρική σύνταξη 105 ευρώ και του παρακρατήθηκε φόρος 130 Ευρώ στην κύρια σύνταξη και 12 ευρώ στην επικουρική.
- Από τις 2 Ιουνίου καταργείται το πλαφόν των 1.300 € και αυξάνεται το ποσό της επικουρικής σύνταξης που καταβάλλεται στο λογαριασμό του από 105 ευρώ σε 192 ευρώ. Αντίστοιχα τροποποιούνται τα ποσά των παρακρατούμενων φόρων από 130 ευρώ σε 142 ευρώ στην κύρια σύνταξη και από 12 ευρώ σε 24 ευρώ στην επικουρική.
Β. Συνταξιούχος με καταβαλλόμενο προ φόρου ποσό κύριας σύνταξης 1.328 ευρώ:
- έλαβε τον Μάιο επικουρική σύνταξη 112 Ευρώ και παρακρατήθηκε φόρος 144 Ευρώ στην κύρια σύνταξη και 42 Ευρώ στην επικουρική.
- Από τις 2 Ιουνίου καταργείται το πλαφόν και αυξάνεται το ποσό της επικουρικής σύνταξης που καταβάλλεται στο λογαριασμό του από 112 ευρώ σε 202 ευρώ. Αντίστοιχα τροποποιούνται τα ποσά των παρακρατούμενων φόρων από 144 ευρώ σε 156 ευρώ στην κύρια σύνταξη και από 14 ευρώ σε 27 ευρώ στην επικουρική.
Επιπλέον στην πληρωμή του Ιουνίου του 2020 εφαρμόστηκε για όσους συνταξιούχους βγήκαν στη σύνταξη από 1/1/2017 η προβλεπόμενη από το άρθρο 102 του Ν4387/2016 μηνιαία εισφορά 0,20 ευρώ για την ενίσχυση Ομοσπονδιών, Σωματείων και Συνομοσπονδιών Συνταξιούχων.
Η εν λόγω κράτηση δεν είχε υλοποιηθεί μέχρι και σήμερα λόγω αδυναμίας των πληροφοριακών συστημάτων, με αποτέλεσμα να κρατηθούν αναδρομικά τα συγκεκριμένα ποσά από την ημερομηνία απονομής, φτάνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις το μέγιστο των 8,4 ευρώ για 42 μήνες.
«Μπλακ άουτ» στον τουρισμό τον Μάρτιο – Μειώθηκαν κατά 71% τα έσοδα
Η επέλαση του covid-19 είχε τρομακτικά αποτελέσματα στα στατιστικά του Μαρτίου για τον τουρισμό στη χώρα μας
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, τον Μάρτιο του 2020 οι ταξιδιωτικές εισπράξεις μειώθηκαν κατά 71,0% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2019. Και αυτό καθώς η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση διαμορφώθηκε στις 411.000 ταξιδιώτες, μειωμένη κατά 46,8% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2019.
Την περίοδο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2020, η εισερχόμενη ταξιδιωτική κίνηση μειώθηκε κατά 5,6% και διαμορφώθηκε στο 1,8828 εκατ. ταξιδιώτες, έναντι 1,936 εκατ. ταξιδιωτών την αντίστοιχη περίοδο του 2019.
Ειδικότερα, η ταξιδιωτική κίνηση μέσω αεροδρομίων μειώθηκε κατά 8,2%, ενώ αυτή μέσω οδικών σταθμών αυξήθηκε κατά 1,2%.
Κατά την επισκοπούμενη περίοδο η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ΕΕ- 27 διαμορφώθηκε στις 901.000 ταξιδιώτες, παρουσιάζοντας πτώση κατά 3,0% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2019, ενώ η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες εκτός της ΕΕ-27 μειώθηκε κατά 7,9% και διαμορφώθηκε στις 927.000 ταξιδιώτες.
Η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ζώνης του ευρώ μειώθηκε κατά 6,9%, ενώ η ταξιδιωτική κίνηση από τις χώρες της ΕΕ-27 εκτός της ζώνης του ευρώ αυξήθηκε κατά 1,8%.
Τέλος, η ταξιδιωτική κίνηση από τη Γερμανία παρουσίασε πτώση κατά 25,1% και διαμορφώθηκε στις 133.000 ταξιδιώτες, ενώ αυτή από τη Γαλλία μειώθηκε κατά 38,5% και διαμορφώθηκε στις 34.000 ταξιδιώτες.
Μετά τον κορονοϊό, τι; Τα τρία σενάρια για την οικονομία
Σενάρια και Πολιτικές Ανάκαμψης της Οικονομίας στη μετα-Covid19 εποχή – Επιστροφή στην “αναπτυξιακή κανονικότητα” ή ευκαιρία μετάβασης σε ένα βιώσιμο μέλλον;
Η σταδιακή άρση των υγειονομικών περιορισμών και η επανεκκίνηση της οικονομίας έχουν τροφοδοτήσει μια πλούσια συζήτηση σε διεθνές επίπεδο για την «επόμενη μέρα» με αντικείμενο τον σχεδιασμό των πολιτικών ανάκαμψης της οικονομίας και τον ρόλο της ατζέντας βιώσιμης ανάπτυξης.
«Επιστροφή στην “αναπτυξιακή κανονικότητα” ή ευκαιρία μετάβασης σε ένα βιώσιμο μέλλον;» είναι το βασικό δίλημμα για την post-covid19 αναπτυξιακή ατζέντα. Στο πλαίσιο αυτό, το Παρατηρητήριο Βιώσιμης Ανάπτυξης του Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ ανοίγει το δημόσιο διάλογο για το μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας με βάση τα διδάγματα της κρίσης του κορονοϊού, δημοσιεύοντας την έκθεση «Σενάρια & Πολιτικές Ανάκαμψης της Οικονομίας στη μετά-Covid19 εποχή».
Οι πρόσφατες προβλέψεις διεθνών οργανισμών επιβεβαιώνουν ότι η παγκόσμια οικονομία έχει εισέλθει σε μια βαθιά κρίση με εξαιρετικά αβέβαιη εξέλιξη σε οικονομικό και υγειονομικό επίπεδο. Αν και οι διεθνείς οργανισμοί φαίνεται να διατηρούν, με επιφυλάξεις, το αισιόδοξο σενάριο εξέλιξης της κρίσης σε V (δηλαδή μιας άμεσης κατακόρυφης ανόδου μετά την απότομη πτώση) ή το πιο μετριοπαθές σενάριο σε U (δηλαδή μιας περιόδου σταθεροποίησης σε χαμηλό επίπεδο προ της ανάκαμψης), εκφράζονται ολοένα και περισσότερες ανησυχίες σχετικά με το ενδεχόμενο η κρίση να λάβει δομικά χαρακτηριστικά.
Συνολικά, η προοπτική μιας ισχυρής και αυθόρμητης ανάκαμψης της οικονομίας, ικανής να επαναφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα το ΑΕΠ στα προ-κρίσης επίπεδα, δεν επιβεβαιώνεται από την εξέταση προηγούμενων κρίσεων και υφεσιακών επεισοδίων. Το σενάριο μιας μόνιμης απώλειας στο προϊόν συγκεντρώνει συνεπώς αυξημένες πιθανότητες, γεγονός που καθιστά επιτακτική ανάγκη τον σχεδιασμό ισχυρών πολιτικών για την οικονομική ανάκαμψη.
Στην Ελλάδα, η κρίση του Covid-19 ανέκοψε βίαια τη σταθερή βελτίωση των οικονομικών, κοινωνικών και διαρθρωτικών δεικτών των τελευταίων ετών, επαναφέροντας την οικονομία σε μια ζώνη υψηλού κινδύνου. Βέβαια, οι ενδείξεις εξασθένισης βασικών επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας που είχαν καταγραφεί πριν από την τρέχουσα υγειονομική κρίση (βλ. επιβράδυνση ΑΕΠ στο Δ’ τρίμηνο 2019 κ.ά.) οφείλουν να ληφθούν υπόψη κατά τη διαδικασία σχεδιασμού των πολιτικών για την ανάκαμψη της οικονομίας. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η αυξημένη αποστροφή στο ρίσκο και η εξασθένιση της εξωτερικής ζήτησης περιορίζουν τις προοπτικές εξωστρεφούς ανάκαμψης της οικονομίας και ως εκ τούτου την αποτελεσματικότητα (υπό τις νέες συνθήκες) των πολιτικών προσέλκυσης ξένων άμεσων επενδύσεων και ενίσχυσης των εξαγωγών. Η μείωση της απασχόλησης και των αμοιβών σε συνδυασμό με ένα δεύτερο κύμα «επισφαλοποίησης» της αγοράς εργασίας -ως απάντηση στη μείωση των επιπέδων κερδοφορίας- θα επηρεάσει αρνητικά την ιδιωτική κατανάλωση καθορίζοντας τόσο το βάθος και τη διάρκεια της υφεσιακής δυναμικής όσο και την ένταση της οικονομικής ανάκαμψης. Το μέγεθος των σημερινών προκλήσεων επιτάσσει συνεπώς την επαναφορά ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού της οικονομίας για την εφαρμογή πολιτικών που θα συνδυάζουν την ανάκαμψη, τη στήριξη της εργασίας και τον μετασχηματισμό της οικονομίας προς βιώσιμες και ανθεκτικές δραστηριότητες υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Στη μελέτη σκιαγραφούνται τρία βασικά σενάρια για την μετά-covid19 περίοδο:
-
Το δυσμενές σενάριο της επιστροφής στην προ-κρίσης «αναπτυξιακή κανονικότητα» (business-as-usual)
-
Το αισιόδοξο σενάριο της βιώσιμης ανάκαμψης,
-
Το βασικό «ενδιάμεσο» σενάριο (άτολμη και καθυστερημένη απάντηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο).
Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η βιώσιμη ανάκαμψη αποτελεί την κατάλληλη επιλογή για τις αναπτυξιακές προοπτικές, την κοινωνική συνοχή και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας σύμφωνα με τη έκθεση .
Η πανδημία εκτιμάται ότι αποκάλυψε ένα περιορισμένο μόνο κλάσμα των επιπτώσεων που εγκυμονεί η επιτάχυνση και όξυνση της κλιματικής αλλαγής με ταυτόχρονες διαταραχές από την πλευρά της προσφοράς και της ζήτησης αναδεικνύοντας την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ανθεκτικότητας σε σημείο αναφοράς των συζητήσεων για τη μετά-Covid19 εποχή.
Η στρατηγική ενίσχυσης της ανθεκτικότητας της εγχώριας παραγωγικής βάσης περιλαμβάνει τρεις τουλάχιστον άξονες:
-
την ενίσχυση της ανθεκτικότητας σε υπάρχουσες όσο και σε νέες οικονομικές δραστηριότητες και επιχειρήσεις
-
την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της οικονομίας έναντι οικονομικών κρίσεων μέσω πολιτικών διαφοροποίησης της εγχώριας παραγωγής βάσης
-
την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της οικονομίας και της εργασίας έναντι των αλλαγών που θα επιφέρουν ειδικότερα οι τεχνολογίες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης (4ΒΕ).
Συνολικά, οι αρχές και τα εφαρμοσμένα παραδείγματα της βιώσιμης ανάπτυξης σε τομείς όπως η Ενέργεια, ο Τουρισμός, η Γεωργία, η Μεταποίηση, τα Δίκτυα, η Ψηφιακή και η Κυκλική Οικονομία αποτελούν την πιο άμεση και αποτελεσματική οδό για την ενίσχυση της ολιστικής ανθεκτικότητας προσδίδοντας οικονομική σταθερότητα και κοινωνική συνοχή, μειώνοντας τον βαθμό έκθεσης σε εξωτερικούς κινδύνους και απελευθερώνοντας σημαντικούς πόρους για την υποστήριξη επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας για την οικονομία και το κοινωνικό σύνολο.
Οι πολιτικές ανάκαμψης της οικονομίας οφείλουν να λάβουν υπόψη συνολικά έξι βασικά κριτήρια: α) την ταχύτητα υλοποίησης των μέτρων και επίτευξης των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων, β) την επιλογή επενδύσεων με υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή, γ) την υποστήριξη επενδύσεων με θετικό περιβαλλοντικό και κλιματικό αντίκτυπο δ) τη συνεισφορά τους στην απασχόληση με ποσοτικούς και ποιοτικούς όρους, ε) τον βαθμό ενίσχυσης της ανθεκτικότητας που επιτυγχάνουν (κλιματική «θωράκιση» επιχειρήσεων και υποδομών, διαφοροποίηση οικονομίας, υποκατάσταση εισαγωγών, αποτελεσματική βιώσιμη εξωστρέφεια), στ) τη συμβολή στην περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη με ανάδειξη του ρόλου των τοπικών κοινωνιών και οικονομιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημερινή κρίση έχει επαναφέρει στο προσκήνιο το ρόλο των τοπικών οικονομιών και κοινωνιών. Η δημιουργία σύνθετων παγκοσμιοποιημένων αλυσίδων αξίας αύξησε τις τελευταίες δεκαετίες την τρωτότητα των οικονομιών έναντι φυσικών και άλλων κρίσεων. Η ενίσχυση της τοπικής παραγωγής και η σύντμηση των αλυσίδων αξίας στον αγροτικό τομέα και την ενέργεια επαναπροσεγγίζονται σήμερα ως παράγοντες από κοινού ενίσχυσης της ανθεκτικότητας και αποτελεσματικότητας. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και οι τοπικές κοινωνίες μπορούν συνεπώς να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο για την αξιοποίηση των αναπτυξιακών ευκαιριών της βιώσιμης ανάπτυξης στη μετα-Covid19 εποχή.