“Παντρολογήματα” του Νικολάι Γκόγκολ
του Nikolai Gogol
σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού
Συνεχίζουμε τις ελεύθερες προβολές από το αρχείο του θεάτρου με την παράσταση “Παντρολογήματα” του Νικολάι Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, 2004, Δευτέρα 6/4 (10:00 π.μ. έως 10:00 π.μ. της επόμενης ημέρας)
“Ο Στάθης Λιβαθινός μεταμορφώνει τα “Παντρολογήματα” του Γκόγκολ σε μουσικό έργο αποδίδοντας την κλασική αυτή σάτιρα με μία ελαφράδα που θυμίζει μιούζικαλ. Η παράστασή του απομακρύνεται από τη γραφική ηθογραφία, έχει ύφος, φινέτσα και αναδεικνύει τόσο την ευφυή κωμική γραφή του Ρώσου συγγραφέα όσο και το πικρό υπόβαθρό της.”
Η υπόθεση του έργου
Στην πρώτη πράξη αυτού του “εντελώς απίστευτου περιστατικού”, όπως χαρακτηρίζει τα Παντρολογήματα ο ίδιος ο Γκόγκολ ( Gogol),ο Πατκαλιόσιν, ένας υποτονικός και άτολμος υπουργικός σύμβουλος, γοητευμένος όμως από τη ρουτίνα που του προσφέρει η ελευθερία του, σκέφτεται επιτέλους να παντρευτεί. Κατά τη συνήθεια της εποχής προσλαμβάνει μια προξενήτρα, την καπάτσα Φιόκλα, προκειμένου να τον φέρει σε επαφή με την κατάλληλη νύφη. Πειθόμενος από τον επιστήθιο φίλο του Κατσκαριόφ κάνει το μεγάλο βήμα και επισκέπτεται την υποψήφια νύφη Αγάθια Τυχόνοβνα. Στο σπίτι της νύφης συρρέουν οι υποψήφιοι γαμπροί: “χοντροκομμένος” Στραπατσάδας, ο “κοσμοπολίτης” Ζεβάκιν, ο “λεπτεπίλεπτος” Ανούτσκιν – και ο Πατκαλιόσιν. Μετά από τη γνωριμία των γαμπρών με τη νύφη ακολουθεί η εξαίσια σκηνή του κωμικού ανταγωνισμού τους.
Στη δεύτερη πράξη η Αγάθια πρέπει να αποφασίσει ποιόν από τους γαμπρούς προτιμά. Η καταλυτική παρέμβαση του Κατσκαριόφ με μηχανορραφίες και ελιγμούς πείθει την Αγάθια να επιλέξει τον Πατκαλιόσιν, βγάζοντας από τη μέση τους υπόλοιπους γαμπρούς. Κατά τις ετοιμασίες του γάμου όμως, ο Πατκαλιόσιν το ξανασκέφτεται και εγκαταλείπει την ιδέα του γάμου – και τη νύφη – πηδώντας από το παράθυρο.