Ο στρατηγικός στόχος του business plan συνίσταται στη, με κάθε τρόπο και μέσο, διαρκή εξυπηρέτηση των συμφερόντων του συστήματος Μητσοτάκη. Ένα σύστημα, ένα οργανωμένο σύνολο από αλληλένδετα και κυρίως αλληλοεξαρτώμενα τμήματα που διαμόρφωσαν τη συλλογική του οντότητα.

Δεν υπάρχει κάτι που δεν εργαλειοποιήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ για την επίτευξη του άνω στόχου: το Σύνταγμα, η Δικαιοσύνη, η Βουλή, οι Νόμοι, η πανδημία Covid-19, η ΕΥΠ …

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ν. 4637/2019, ο οποίος θεσπίσθηκε κατά προτεραιότητα από τη νέα τότε κυβερνητική πλειοψηφία για τη δήθεν βελτίωση του Ποινικού Κώδικα, που σύμφωνα με το αφήγημα της ΝΔ είχε διαμορφώσει συνθήκες ‘ανομίας’ και ‘ατιμωρησίας’ στη χώρα. Με φωτογραφικές τροποποιήσεις – παρεμβάσεις, μέσω των  άρθρων 12 και 6 του άνω νόμου, ορίστηκε ότι για να διωχθούν ποινικά πλέον τα στελέχη ή τα μέλη του Δ.Σ. μίας τράπεζας που έχουν διαπράξει απιστία σε βάρος της, πρέπει να προηγηθεί η υποβολή έγκλησης από τη διοίκηση του νομικού προσώπου, δηλαδή οι θύτες να υποβάλουν έγκληση  σε βάρος του εαυτού τους (άρθρ. 12), ενώ για να συνεχιστεί η ποινική διαδικασία στις μέχρι τότε εκκρεμείς υποθέσεις (οι οποίες είχαν εκκινήσει αυτεπαγγέλτως) με αντικείμενο πράξεις απιστίας, έπρεπε η τράπεζα να δηλώσει εντός προθεσμίας τεσσάρων μηνών (!) από την έναρξη ισχύος του νόμου ότι επιθυμούσε την πρόοδό τους (άρθρ. 6).

Περαιτέρω, το 46ο άρθρο της από 13.04.2020 ΠΝΠ όρισε ρητά ότι η αναστολή των προθεσμιών, που είχε προβλεφθεί με τις διαδοχικές Κ.Υ.Α για τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19, δεν καταλάμβανε τις δηλώσεις επιθυμίας προόδου των ποινικών διαδικασιών που αναφέρονταν στο άρθρο 12 του ν. 4637/2019, δηλαδή εξαιρούσε μόνο εκείνες που αφορούσαν στις εκκρεμείς υποθέσεις κακουργηματικής απιστίας σε βάρος τραπεζικών ιδρυμάτων, για τις οποίες η τετράμηνη προθεσμία έληγε στις 18.3.2020.

Γιατί όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε, αμέσως μόλις ανήλθε στην εξουσία, να τροποποιήσει τις συγκεκριμένες διατάξεις του Π.Κ;
Γιατί έσπευσε να εξαλείψει (και μάλιστα αναδρομικά) το αξιόποινο σοβαρών  εγκλημάτων μίας ειδικής κατηγορίας προσώπων, αμνηστεύοντας συγκεκαλυμμένα τις αξιόποινες πράξεις τους;

Πειστικές απαντήσεις δεν δόθηκαν ούτε στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος κατέθεσε σχετική επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό, ούτε και στους Financial Times, οι οποίοι με άρθρο τους (υπό τον τίτλο: «Η αλλαγή της ελληνικής νομοθεσίας θεωρείται ως οπισθοδρόμηση στο ξέπλυμα χρήματος») αναφέρονταν σε όσους θα επωφελούνταν από τη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη (εφοπλιστές, επιχειρηματίες και πρώην τραπεζίτες).

Είναι προφανές ότι  η κυβέρνηση απέβλεπε στη ματαίωση και στον οριστικό τερματισμό της διερεύνησης των ποινικών δικογραφιών που σχηματίσθηκαν από τους Εισαγγελείς Διαφθοράς, κατόπιν του σχετικού πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, αναφορικά με τα τραπεζικά δάνεια, ύψους άνω του 1,5 δις ευρώ, που είχαν χορηγηθεί χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις κατά το χρονικό διάστημα 2000 – 2011 στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καθώς και σε συγκεκριμένα ΜΜΕ και τους ιδιοκτήτες τους. Με βάση την άνω τροποποίηση, έπαυσε η ποινική δίωξη για περισσότερα από 100 τραπεζικά στελέχη, τα οποία είχε καλέσει σε απολογία η Ανακρίτρια Διαφθοράς, καθώς οι διοικήσεις των τραπεζών δεν υπέβαλαν τη σχετική δήλωση.

Ωστόσο, στο πλαίσιο των αποκαλύψεων για τις παράνομες παρακολουθήσεις, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση μίας ακόμη συγκεκαλυμμένης αμνηστίας, η οποία έγινε η αφορμή και για την (πρώτη διαπιστωμένη) «ενεργοποίηση» του παρακρατικού μηχανισμού!

Πρόκειται για τη γνωστή υπόθεση των  «θαλασσοδανείων» της Τράπεζας Πειραιώς, όπου μη εξυπηρετούμενα δάνεια αξίας 1,2 δισ. ευρώ (από τα οποία 1,1 δισ. αφορούσε σε δάνεια εφοπλιστών, τα 80 εκατ. σε προσωπικά δάνεια στελεχών της Τράπεζας και τα 30 εκατ. ευρώ σε δάνεια προς εταιρείες ΑΠΕ συμφερόντων Λογοθέτη) μεταβιβάστηκαν σε εταιρείες του Ομίλου Libra (συμφερόντων Λογοθέτη) έναντι συνολικού τιμήματος μόλις 320 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι από τα 320 εκατ., τα 200 εκατ. ευρώ δόθηκαν ως δάνειο από την Τράπεζα Πειραιώς στις εταιρείες του άνω Ομίλου, προκειμένου να αγοράσουν το προαναφερόμενο πακέτο δανείων (ίδιο modusoperandi με την περίπτωση Πάτση)!

Για την υπόθεση αυτή, τον Αύγουστο του 2019 η Εισαγγελέας Διαφθοράς άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος 36 προσώπων για τις κακουργηματικές πράξεις της απιστίας, της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, και διαβίβασε τη δικογραφία στην Ανακρίτρια Διαφθοράς. Ήδη από το 2018 η Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα είχε δεσμεύσει περιουσιακά στοιχεία εμπλεκόμενων προσώπων, ύψους περίπου 180 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, κατόπιν της νομοθετικής παρέμβασης της κυβέρνησης και της άρνησης της Τράπεζας να υποβάλει δήλωση επιθυμίας προόδου της διαδικασίας, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με το υπ’ αριθ. 3150/2021 βούλευμά του, έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη κατά των κατηγορουμένων. Το βούλευμα επικυρώθηκε τον Ιανουάριο του 2022 και από το Ζ΄ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με αποτέλεσμα την αμετάκλητη πλέον ‘αμνήστευση’ όλων των κατηγορουμένων στην υπόθεση των επισφαλών δανείων της Τράπεζας Πειραιώς, ύψους 1,2 δις ευρώ, αλλά και την αποδέσμευση των περιουσιακών στοιχείων των εμπλεκόμενων προσώπων!

Κρίσιμες λεπτομέρειες:

α) εξαιτίας της έρευνας που διενεργούσε σε αυτή την υπόθεση τέθηκε σε καθεστώς «παρακολούθησης» ο δημοσιογράφος Θ. Κουκάκης, αρχικώς από την ΕΥΠ και στη συνέχεια με το λογισμικό Predator!

β) στην υπόθεση αυτή βασικός κατηγορούμενος ήταν και ο Φέλιξ Μπίτζιος, διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου Libra στην Ελλάδα και την Κύπρο, και αναπληρωματικός σύμβουλος, διαχειριστής και μέτοχος από τον Μάρτιο του 2020 της εταιρείας Intellexa A.E που διαθέτει το λογισμικό Predator!
Εναντίον του Φ. Μπίτζιου, που η ΝΔ αρνήθηκε πεισματικά να καλέσει σε ακρόαση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, είχε ασκηθεί τον Αύγουστο του 2019 ποινική δίωξη για ηθική αυτουργία σε κακουργηματική απιστία, η οποία έπαυσε οριστικά χάρη στην τροποποίηση του Π.Κ.!

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη εξασφάλισε στον Φ. Μπίτζιο την αμνήστευση του από την ως άνω πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα, τη «συν-ακρόαση» μέσω της ΕΥΠ του δημοσιογράφου που διεξήγαγε την ‘ενοχλητική’ έρευνα, την «απαλλαγή» του από τη βάσανο των ερωτήσεων των μελών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και βέβαια τη δραστηριοποίηση της εταιρείας του Intellexa στην Ελλάδα και την εξαγωγή του Predator σε τρίτες χώρες!

Χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς τι προσέφερε ο Φ. Μπίτζιος στον  Κυριάκο Μητσοτάκη;

Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο, και τα δυο το … Predator!

* Ραλλία Χρηστίδου, βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ, Αθήνα Β3 Νότιος Τομέας
** Εμμανουήλ Καπνισάκης, δικηγόρος Αθηνών, μέλος του Τομέα Διαφάνειας ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ