«Μα, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;», αναρωτιούνταν μέχρι πριν από 48 ώρες όλοι οι σχετιζόμενοι με το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης και σφύριζαν, τρία χρονάκια τουλάχιστον, αδιάφορα. Μέχρι που το ναζιστικό φίδι εμφανίστηκε μόνο του, αλλά και τώρα κάποιοι κάνουν ότι δεν το βλέπουν.

Η προσπάθεια ανασύστασης των δολοφονικών ταγμάτων της Χρυσής Αυγής στη Θεσσαλονίκη ούτε τυχαία είναι ούτε αιφνίδια, όπως και η επιλογή στρατολόγησης μαθητών και εκπαίδευσής τους στις μάχες σώμα με σώμα. Στο τεράστιο συγκρότημα του 1ου και 2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης των περίπου 1.000 μαθητών δεν έγινε απλή προσπάθεια στρατολόγησης. Ειδικότερα δε, στο 1ο ΕΠΑΛ στήθηκε η «φωλιά», στη μέση ενός «πλούσιου κυνηγότοπου» -αυτόν υπερασπίστηκαν λυσσαλέα τις τελευταίες 48 ώρες οι μαχαιροβγάλτες- στον οποίο από την πρώτη μέρα μέχρι και χθες επιχειρήθηκε «η επανασύσταση του μύθου της Χρυσής Αυγής» με τη μοναδική μέθοδο που η εγκληματική οργάνωση γνωρίζει: την εγκαθίδρυση και καθημερινή υπενθύμιση του τρόμου.

Στιλέτα, σιδερογροθιές (ήταν μόνο η πλούσια συγκομιδή των αστυνομικών χθες από τις προσαγωγές), τσεκούρια, λοστάρια, πυρσοί (τα είδαμε στα πλάνα των τηλεοράσεων, ενώ το οπλοστάσιο αποκαλύπτεται από μαθητές), καθημερινοί τραμπουκισμοί εναντίον μαθητών (χθες ξυλοκοπήθηκε μέσα στο σχολείο μαθητής που προσπάθησε να υπερασπιστεί μαθήτρια η οποία την προηγούμενη μέρα είχε κάνει δηλώσεις στα κανάλια έξω από το συγκρότημα) αλλά και με επέκταση στους καθηγητές καθώς οι πληροφορίες κάνουν λόγο για απειλές, σπασίματα αυτοκινήτων, ακόμη και βραδινά καρτέρια με ξυλοδαρμούς (;) εναντίον όσων προσπάθησαν με κάποιον τρόπο να αντιπαρατεθούν στην ομάδα.

Πληροφορίες της «Εφ.Συν.» κάνουν λόγο για πυρήνα που έχει επικεφαλής 40χρονο με έφεση στις πολεμικές τέχνες, με το παρατσούκλι «Γερμανός», ο οποίος πριν από κάποια χρόνια δραστηριοποιούνταν έντονα σε γειτονικό νομό. Κέντρο φαίνεται ότι είναι τα παλιά γραφεία της Χρυσής Αυγής στην οδό Καζαντζάκη, όπου τον περασμένο Μάιο εγκαινιάστηκε μετά πυροτεχνημάτων ο «πολυχώρος ΣΑΡΙΣΑ».

Ορμητήριο

Στον χώρο αυτό καλούνται μαθητές με προκηρύξεις που μοιράζονται συχνά-πυκνά έξω από όλα τα σχολεία της Θεσσαλονίκης (θυμίζουμε τις τελευταίες μόνο καταγγελίες που αφορούσαν Λύκειο της Πυλαίας). Και φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί τι σημαίνει το γεγονός ότι στην τελευταία μάζωξη του «Μετώπου Νεολαίας» στις Θερμοπύλες (5 Σεπτεμβρίου 2021), εκτός από την Ουρανία Μιχαλολιάκου, μίλησε και ο πρώην βουλευτής Κιλκίς της Χ.Α. Χρήστος Χατζησάββας.

Εδώ είναι και η απάντηση στο ερώτημα γιατί η Θεσσαλονίκη επελέγη ως ορμητήριο, ενώ τα χρόνια ανόδου της ναζιστικής οργάνωσης βρισκόταν σε δεύτερο ρόλο και, όπως δείχνουν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία, έχει να κάνει τόσο με τις καταδίκες των ηγετικών στελεχών, την πολυδιάσπαση ακόμη και των καταδικασμένων που αλληλοκατηγορούνται για προδοσία και, κυρίως, με το γεγονός ότι ο πυρήνας της Θεσσαλονίκης, αν και μειωμένων πολιτικών ικανοτήτων, παρέμεινε ουσιωδώς ανέγγιχτος με αποτέλεσμα να λειτουργήσει ως μαγιά για το μέλλον.

Το παρελθόν είναι φυσικά πλούσιο και οι στρατολογήσεις -με αφορμή το κλίμα που είχε στηθεί εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών- μπήκαν στην ημερήσια διάταξη. Μπορεί να μην είχαν την έκταση και ένταση που θα ήθελαν, αφού προσπάθησαν ανεπιτυχώς στην επαρχία, τελικά οι φασίστες έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στη Θεσσαλονίκη. Παρά τις αμφιβολίες που διατηρούν κάποιοι για την αναλυτική ικανότητα των χρυσαυγιτών, η επιλογή της δυτικής Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε ιδανική. Χαμηλά εισοδήματα, κοινωνικές ομάδες που εύκολα μπορεί να καταφύγουν στο μίσος ως απάντηση σε όλα τα ερωτήματα και τη βία ως ριζική λύση, μακριά από το ενδιαφέρον της κεντρικής πολιτικής και τα φώτα της δημοσιότητας, η αθέατη αλλά διαρκής υποβάθμιση της ζωής, όλα αυτά λειτούργησαν σαν θερμοκοιτίδα.

«Μαμή» αποδείχθηκε το πολιτικό υπόστρωμα των ημερών, η νομιμοποίηση ακροδεξιών συμπεριφορών, τα συγχωροχάρτια που οδηγούν ακόμη και σε υπουργοποιήσεις, η αδιαφορία ή ο φόβος που ενδύεται δήθεν την ουδετερότητα. Οπότε όλοι, μέσα και γύρω από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, την ώρα που τα στιλέτα χρησιμοποιούνταν για οδοντογλυφίδες εγκατέλειπαν στη μοίρα τους όλα τα δημοκρατικά κεκτημένα. Πού είναι άραγε οι δύο διευθυντές των μονάδων; Πώς ανέχτηκαν τη δράση συμμορίας μέσα στο προαύλιο των σχολείων τους; Πώς υπερασπίστηκαν τους μαθητές και τις μαθήτριές τους, πώς γίνεται να κινηματογραφούνται σκηνές με αίματα από ξυλοδαρμούς στους διαδρόμους και να κάνουν σαν να άνοιξε μόνη της η μύτη κάποιου; Τι λένε οι σύλλογοι καθηγητών για όλα αυτά; Γιατί σιωπούν σε αυτό το «καθεστώς καθημερινού τρόμου με καρτέρια και διαρκείς τραμπουκισμούς», όπως καταγγέλλουν συνάδελφοί τους διπλανών σχολείων;

Πώς είναι δυνατό να βγαίνει χθες ο δήμαρχος Παύλου Μελά, Δημήτρης Δεμουρτζίδης, μετά τα όσα αποτρόπαια συνέβησαν και να δηλώνει ότι «καταδικάζουμε τα επεισόδια. Νιώθουμε θλίψη για ό,τι έχει γίνει. Θεωρούμε ότι η κομματική αντιπαράθεση πρέπει να μείνει έξω από τα σχολεία…»;

Η νεοναζιστική συμμορία είναι μέρος… κομματικής αντιπαράθεσης; Είναι δυνατόν, την ώρα που οι ναζιστικοί χαιρετισμοί αποτελούν δεκατιανό και η σιδερογροθιά το δείπνο και μαθητές δηλώνουν ότι «δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει»;

Πώς μπορεί το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση να καλεί τον εισαγγελέα να λύσει το πρόβλημα, αλλά να μη σχολιάζει καθόλου δηλώσεις όπως της υποψήφιας βουλευτίνας με τη Ν.Δ. στη Θεσσαλονίκη Αφροδίτης Λατινοπούλου: «Ποιος όμως είναι ο ηθικός αυτουργός των επεισοδίων; Ενήλικοι αριστεροκουλτουριάρηδες φοιτητές που σχεδόν κατ’ επάγγελμα κάνουν καθημερινά πορείες βαφτίζοντας ‘’φασίστες’’ όσους διαφωνούν μαζί τους; Ή τα παιδιά του ΕΠΑΛ που υπερασπίστηκαν (με λάθος και καταδικαστέο τρόπο) το σχολείο τους;».

Απόστολος Λυκεσάς

Μπορεί οι Αρχές να εξακολουθούν να κάνουν τους ανήξερους για την άφιξη προσφύγων στο Βασιλίτσι Μεσσηνίας, την περασμένη Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου, αλλά οι μαρτυρίες πληθαίνουν.

Για το θέμα, που ανέδειξε πρώτη η ΕΡΤ από την Καλαμάτα  με τη μαρτυρία του προέδρου της κοινότητας Νικοστέλιου Τομαροπανάγου, μίλησε στην «Εφ.Συν.» κάτοικος της περιοχής, που δηλώνει αυτόπτης μάρτυρας.

Ο λόγος για τον κ. Βασίλη Λυμπέρη ο οποίος δήλωσε στην εφημερίδα ότι ήταν από τους πρώτους που έσπευσε στο σημείο όπου προσάραξε το σκάφος με τους 25 -κατά μαρτυρίες- πρόσφυγες και τους βοήθησε, αφού ειδοποιήθηκε από Γερμανό ιδιοκτήτη κατοικίας κοντά στη βραχώδη ακτή όπου βρέθηκε το ιστιοπλοϊκό. «Τρέξαμε αμέσως να βοηθήσουμε», λέει.

Όπως αναφέρει, στη διαδρομή προς την περιοχή Κούκουρος, συνάντησε σε μια διασταύρωση 13 πρόσφυγες, ενώ «ακόμα δεν ήταν εκεί η αστυνομία», παρά «μόνο ο λιμενάρχης Κορώνης». «Ήταν από το Ιράκ», «είχαν φύγει από την Τουρκία» και «μας είπαν ότι πάνε στην Ιταλία», αλλά είχαν σκιστεί τα πανιά γι’ αυτό προσάραξαν, προσθέτει για τη συνομιλία που είχε με κάποιους απ’ αυτούς με τα λίγα αγγλικά που γνώριζαν. «Τους πήγαμε φαγητό, νερά, πείναγαν οι άνθρωποι», συμπληρώνει.

Βασίλης Λυμπέρης

Επίσης, ο κ. Λυμπέρης επιβεβαιώνει από την πλευρά του ότι είχαν κατασχέσει τα κινητά των προσφύγων, λέγοντας επίσης ότι «έδωσα το τηλέφωνό μου να πάρουν τους δικούς τους» και ότι διαθέτει τα στοιχεία από τις κλήσεις αυτές. Κατόπιν, αναφέρει ότι τηλεφώνησε σχετικά τον δικηγόρο Δημήτρη Ζώτο, δικηγόρο Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χ.Α. «Του έδωσα τα τηλέφωνα των συγγενών. Τα τηλέφωνα αυτά υπάρχουν» τονίζει, ενώ συμπλήρωσε πως έψαχναν ένα ανήλικο παιδί ανάμεσα στους πρόσφυγες.

Ο κ. Λυμπέρης επιβεβαιώνει επίσης την αναφορά ότι τους πρόσφυγες στην περιοχή «είδαν τουλάχιστον 15 άτομα».

Και αυτός με τη σειρά του σημειώνει ότι «μας έδιωχναν η αστυνομία και το λιμενικό». Σύμφωνα με τον μάρτυρα η αιτιολογία που προέβαλαν στους αυτόπτες για να τους πείσουν να απομακρυνθούν από το σημείο είναι ότι «έρχονται λεωφορεία για να τους μεταφέρουν στην Πάτρα».

Επιπλέον, σημειώνει ότι κάποια στιγμή ήρθαν κι άλλοι άνδρες, «με πολιτικά οι περισσότεροι» και «έδιωξαν και τους ένστολους».

Το ενδεχόμενο ενός ισχυρού σεισμού στην περιοχή της Θήβας βρέθηκε στο επίκεντρο έκτακτης σύσκεψης που είχαν το βράδυ της Τετάρτης τα μέλη της Επιτροπής Σεισμικής Επικινδυνότητας και Αξιολόγησης Σεισμικού Κινδύνου.

Το παραπάνω ανέφερε –μιλώντας στην ΕΡΤ– ο σεισμολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της Ε.Ε, Γεράσιμος Παπαδόπουλος. Όπως σημείωσε, στη συνεδρίαση της Επιτροπής στις 21 Ιουλίου, και για το Αρκαλοχώρι, και για τη Θήβα, «είπαμε ομόφωνα 20 άνθρωποι ότι και στη μία και στην άλλη περιοχή η παρατεινόμενη σεισμική έξαρση και πρόσθετα στοιχεία (…) μας δείχνουν ότι δεν αποκλείεται η γένεση ισχυρότερου σεισμού και στη μία περιοχή και στην άλλη, χωρίς να συνδέονται οι δύο περιοχές γεωδυναμικά».

Το ζήτημα της Θήβας επανεξετάζεται, καθώς συνεχίζεται η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή.

«Θα πούμε ότι ο κίνδυνος πέρασε και δεν υπάρχει πλέον καμμία ανάγκη να εξακολουθήσουμε να εφαρμόζουμε το επιχειρησιακό σχέδιο “Εγκέλαδος” για τη Θήβα ή όχι; Αυτό είναι, κατά τη δική μου γνώμη, το κρίσιμο ερώτημα της σημερινής συνεδρίασης» δήλωσε ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος.

Σημειώνεται ότι συνεχίζεται ο έλεγχος των ζημιών που προκάλεσε ο πρόσφατος σεισμός στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μέχρι στιγμής, έχουν κριθεί ως ακατάλληλα πάνω από 900 κτίρια, καθώς και 6 σχολικές μονάδες.