Η επιτροπή των 33 εμπειρογνωμόνων που συμβουλεύει το υπουργείο Υγείας για τη διαχείριση της πανδημίας θα αντικατασταθεί από ένα «μικρό και ευέλικτο σχήμα» 7 επιστημόνων. Δεν έχει γίνει επίσημη ανακοίνωση, αλλά η πληροφορία διακινείται με διαρροές στο πλαίσιο της κυβερνητικής παράδοσης αντιθεσμικής συμπεριφοράς.
Στο πρώτο κύμα της πανδημίας η καθημερινή τηλεοπτική παρουσία του επικεφαλής της επιτροπής καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα λειτούργησε καθησυχαστικά για την ελληνική κοινωνία και ωφέλησε επικοινωνιακά την κυβέρνηση που έδειξε τότε ότι αφήνει τον πρώτο λόγο στην επιστήμη.
Στην πορεία έγινε σαφές ότι οι αποφάσεις ήταν πολιτικές και η επιτροπή χρησιμοποιούταν ως άλλοθι: Αλλοτε, όταν προέκυπταν ατυχήματα, κρύβονταν πίσω της και της φόρτωναν την ευθύνη και, αντίθετα, όταν κάτι πήγαινε καλά, το οικειοποιούνταν.
Οι επιστήμονες που μετείχαν στην επιτροπή δεν αυτοπροστατεύθηκαν όσο θα έπρεπε. Εκτέθηκαν πολύ στα ΜΜΕ με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση από αντιφατικές τοποθετήσεις, δεν είχαν ενιαία έκφραση και δεν αντιστάθηκαν σε κυβερνητικές επιλογές που αποδείχθηκαν επιζήμιες για τη δημόσια υγεία.
Με άλλα λόγια, άφησαν την κυβέρνηση να τους χρησιμοποιήσει στη βάση της κομματικής σκοπιμότητας.
Ο Σωτ. Τσιόδρας εξαφανίστηκε από το προσκήνιο όταν άρχισε να φαίνεται η αποτυχία στη διαχείριση της πανδημίας αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν διέσωσε το κύρος της επιτροπής που μάλλον εκτέθηκε περισσότερο.
Το αποτέλεσμα είναι να ολοκληρώνεται η θητεία τους χωρίς να έχουν ενημερωθεί επίσημα, χωρίς απολογισμό έργου, χωρίς λογοδοσία, χωρίς συζήτηση με τα άλλα κόμματα για τη συνέχεια, χωρίς διαφάνεια.
Συμβαίνει ό,τι και με τον ανασχηματισμό. Διαρροές επί διαρροών και κάποια στιγμή ο πρωθυπουργός ανοίγει τα χαρτιά του. Παύει και μετακινεί υπουργούς, διορίζει νέους, συνεκτιμώντας εσωκομματικές ισορροπίες, πολιτικές ανάγκες και επικοινωνιακές επιδιώξεις.
Κάπως έτσι, καταργεί την επιτροπή Τσιόδρα και την αντικαθιστά με μια ολιγομελή δίνοντας λογαριασμό μόνο στον Α. Σκέρτσο και τον Γ. Γεραπετρίτη.
Η ασέβεια δεν αφορά μόνο τα πρόσωπα των εμπειρογνωμόνων αλλά την ίδια την επιστήμη. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο σε μια συγκυρία στην οποία η εμπιστοσύνη στην ιατρική είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει ο εμβολιασμός που καρκινοβατεί.
Με το ζόρι τηλεκπαίδευση
Με έγγραφό του ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Αλέξανδρος Κόπτσης (30-09-2021 Αρ. Πρωτ. 123458/ΓΔ4), γνωστοποίησε χθες, ή μάλλον υπενθύμισε, ότι βάσει υπουργικής απόφασης με θέμα: «Παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης για το σχολικό έτος 2021-2022», ορίζεται ότι: «Οι σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης υποχρεούνται να παρέχουν σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, όπου τόσο οι μαθητές/τριες όσο και οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν αποκλειστικά εξ αποστάσεως στην εκπαιδευτική διαδικασία. Σημειώνεται ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι υποχρεωτική τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για τους/τις μαθητές/τριες».
Με αυτόν τον τρόπο, το υπουργείο επιβάλει ετσιθελικά την τηλεκπαίδευση φροντίζοντας παράλληλα να τιμωρήσει με τιμωρίες όσους σηκώνουν κεφάλι, όσους δηλαδή συμμετέχουν σε κινητοποιήσεις, όπως είναι οι καταλήψεις σχολείων ακόμη και αν τα αιτήματά τους είναι καθόλα δίκαια και υποστηρίζονται από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 13ο Γενικό Λύκειο Αθηνών, στο Παγκράτι, το οποίο τελεί υπό κατάληψη από την περασμένη Τετάρτη, με τους γονείς να καταγγέλλουν ότι η διεύθυνση του σχολείου να στέλνει e-mails στους γονείς προειδοποιώντας τους ότι σε περίπτωση που συνεχιστεί η κατάληψη θα γίνει τηλεκπαίδευση, πράγμα το οποίο και συνέβη.
Τα παραπάνω, βεβαίως, δεν αποτελούν έκπληξη αφού, σε δηλώσεις της η Νίκη Κεραμέως αλλά και σε ανάλογες ανακοινώσεις του υπουργείου του οποίου προΐσταται απειλεί με μαθήματα τα Σάββατα, σε αργίες και περικοπή σχολικών περιπάτων προκειμένου να αναπληρωθούν οι ώρες διδασκαλίας.
Την ίδια στιγμή, υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να υλοποιήσουν «εξ αποστάσεως» παρά το γεγονός ότι η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) έχει καταγγείλει την τηλεκπαίδευση στα υπό κατάληψη σχολεία, καλώντας τους εκπαιδευτικούς να μην επιτρέψουν να υλοποιηθούν οι «απαράδεκτες, αντιδημοκρατικές και ανάλγητες αυτές ενέργειες του υπουργείου Παιδείας».
Να θυμίσουμε ωστόσο και κάτι ακόμη.
Σύμφωνα με τον ν. 4807 (ΦΕΚ Α’ 96/11-06-2021) και το Άρθρο 12 ορίζεται ότι: «Η υπηρεσία του φορέα που είναι αρμόδια για την παροχή εξοπλισμού και την πληροφοριακή υποστήριξη, προμηθεύει τον υπάλληλο με τον απαραίτητο και κατάλληλο για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων του μέσω τηλεργασίας, τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό και τεχνολογική συσκευή (εφεξής «Σταθμός Τηλεργασίας») και παρέχει υποστήριξη για την εγκατάστασή του, εφόσον τούτο είναι επιθυμητό από τον υπάλληλο. Εφόσον, ο φορέας δεν έχει τη δυνατότητα να παράσχει Σταθμό Τηλεργασίας, ο υπάλληλος δύναται, εφόσον το επιθυμεί, να κάνει χρήση του προσωπικού του τεχνολογικού εξοπλισμού».
Επομένως, το υπουργείο Παιδείας, ως εργοδότης των εκπαιδευτικών τους οποίους υποχρεώνει να κάνουν τηλεκπαίδευση, οφείλει να παρέχει τον κατάλληλο εξοπλισμό στους υπαλλήλους του, δηλαδή τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι ούτε απαραίτητο είναι ότι έχουν στο σπίτι τους ηλεκτρονικά μέσα παροχής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης ούτε βέβαια υποχρεούνται να τα έχουν.