Ένα περίεργο θέαμα αντίκρισε ένα συνεργείο ρωσικού τηλεοπτικού σταθμού, το οποίο πέταξε πάνω από τη σιβηρική τούνδρα πριν λίγες μέρες. Ένας τεράστιος κρατήρας βάθους 30 μέτρων και πλάτους 20 μέτρων του προκάλεσε μεγάλη εντύπωση λόγω τόσο του μεγέθους του όσο και της συμμετρίας του και της τεράστιας δύναμης της φύσης που τον δημιούργησε.

Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι πώς ακριβώς σχηματίστηκε η τρύπα, η οποία είναι τουλάχιστον η ένατη στην περιοχή από το 2013, όπως αναφέρει το CNN. Οι θεωρίες άρχισαν όταν ανακαλύφθηκε ο πρώτος κρατήρας, κοντά σε μια περιοχή με πετρέλαιο και φυσικό αέριο στη χερσόνησο Γιαμάλ στη βορειοδυτική Σιβηρία. Οι πιθανές αιτίες έπιαναν όλη τη γκάμα από μετεωρίτες μέχρι προσγείωση UFO και κατάρρευση μυστικής υπόγειας στρατιωτικής εγκατάστασης.

Ενώ οι επιστήμονες εκτιμούν τώρα ότι η γιγάντια τρύπα συνδέεται με μια εκρηκτική συσσώρευση αερίου μεθανίου, το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα αποτέλεσμα των υψηλών θερμοκρασιών στην περιοχή, υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουν.

Ο κρατήρας που ανακαλύφθηκε τον Αύγουστο του 2020 στη Σιβηρία  EVGENY CHUVILIN

“Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία αποδεκτή θεωρία σχετικά με το πώς σχηματίζονται αυτά τα πολύπλοκα φαινόμενα”, δήλωσε ο Εβγκένι Τσουβίλιν, επικεφαλής ερευνητής στο Κέντρο Ανάκτησης Υδρογονανθράκων του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας του Σκόλκοβο, ο οποίος επισκέφθηκε την τοποθεσία του πιο πρόσφατου κρατήρα για μελέτη.

“Είναι πιθανό να σχηματίζονται εδώ και χρόνια, αλλά είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η περίοδος. Δεδομένου ότι οι κρατήρες εμφανίζονται συνήθως σε ακατοίκητες και σε μεγάλο βαθμό παρθένες περιοχές της Αρκτικής, συχνά δεν υπάρχει κανείς να τους δει και να τους αναφέρει”, δήλωσε ο Τσουβίλιν.

«Ακόμα και τώρα, οι κρατήρες βρίσκονται κυρίως τυχαία κατά τη διάρκεια μη επιστημονικών πτήσεων με ελικόπτερα ή από κτηνοτρόφους και κυνηγούς ταράνδων».

Το πέρμαφροστ (σ.σ. μόνιμα παγωμένο έδαφος), που φτάνει τα δύο τρίτα της ρωσικής επικράτειας, είναι μια τεράστια φυσική δεξαμενή μεθανίου και τα πρόσφατα ζεστά καλοκαίρια, συμπεριλαμβανομένου αυτού του 2020, μπορεί να έχουν διαδραματίσει ρόλο στη δημιουργία αυτών των κρατήρων.

Ο Τσουβίλιν και η ομάδα του είναι από τους λίγους επιστήμονες που μπήκαν σε έναν τέτοιο κρατήρα για να μελετήσουν πώς σχηματίστηκε και από που προέρχεται το αέριο που τον δημιούργησε.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο, έδειξε ότι τα αέρια, κυρίως το μεθάνιο, μπορούν να συσσωρευτούν στα ανώτερα στρώματα του πέρμαφροστ από πολλές πηγές, τόσο από τα βαθιά στρώματα της Γης όσο και τα πιο κοντινά στην επιφάνεια. Η συσσώρευση αυτών των αερίων μπορεί να δημιουργήσει πίεση που είναι αρκετά ισχυρή ώστε να διαρρεύσει τα ανώτερα στρώματα του παγωμένου εδάφους, να διασκορπίσει τη γη και τους βράχους και να δημιουργήσει τον κρατήρα.

Ο πρώτος από τους κρατήρες στη Σιβηρία που ανακαλύφθηκε το 2013  RUSSIAN CENTER FOR ARCTIC EXPLORATION

“Θέλουμε να τονίσουμε ότι οι μελέτες αυτού του θέματος βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο και κάθε νέος κρατήρας οδηγεί σε νέες έρευνες και ανακαλύψεις”, είπε ο Τσουβίλιν.

“Αυτές οι εκπομπές μεθανίου συμβάλλουν επίσης στην αύξηση των συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και η ίδια η κλιματική αλλαγή μπορεί να είναι ένας παράγοντας για την αύξηση του κρυοβολισμού (σ.σ. έκρηξη βράχων, πάγου, νερού και αερίων που αφήνει πίσω της έναν κρατήρα). Αλλά αυτό εξακολουθεί να είναι κάτι που πρέπει να ερευνηθεί”, δήλωσε ο Τσουβίλιν.

Είπε ότι η ομάδα του θα δημοσιεύσει λεπτομέρειες για τον πιο πρόσφατο κρατήρα σύντομα σε ένα επιστημονικό περιοδικό και πρόσθεσε ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής.

Ανθή Κουτσουμπού

Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία εκτόξευσε με επιτυχία τον πύραυλο Vega από το διαστημικό κέντρο της ArianeSpace στην Γαλλική Γουιάνα. O Vega θα μεταφέρει σε τροχιά 53 μικρούς δορυφόρους που ανήκουν σε 21 διαφορετικούς πελάτες, 13 χωρών.

Στόχος είναι να αναπτυχθεί η ευρωπαϊκή τεχνολογία στο διάστημα και η αποστολή είναι η πρώτη που περιλαμβάνει το ειδικό σύστημα διανομής δορυφόρων SSMS.

Σύμφωνα με το euronews, η Ευρώπη φιλοδοξεί να μπει στον ανταγωνισμό των διαστημικών αποστολών, ο οποίος είναι ήδη σκληρός, καθώς για παράδειγμα η SpaceX προσφέρει θέσεις σε δορυφόρους για μόλις ένα εκατομμύριο δολάρια.

Την ίδια στιγμή η NASA δοκίμασε με επιτυχία τον πανίσχυρο πύραυλο προώθησης με το όνομα Flight Support Booster. Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε στη Γιούτα με τον πύραυλο δεμένο στο έδαφος Οι τεχνικοί της NASA έθεσαν σε λειτουργία τον προωθητικό πύραυλο, μήκους 46 μέτρων, για περίπου δύο λεπτά.

Δύο ίδιοι τέτοιοι πύραυλοι θα χρησιμοποιηθούν για την εκτόξευση του μεγαλύτερου πυραύλου που έχει κατασκευάσει η NASA, με όραμα την επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Το πρόγραμμα Άρτεμις φιλοδοξεί να στείλει την πρώτη γυναίκα στο φεγγάρι μέχρι το 2024, χρησιμοποιώντας τον πύραυλο Space Launch System, μήκους 54 μέτρων.

Η NASA στοχεύει να στείλει το 2023 τέσσερις αστροναύτες σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη χωρίς να γίνει προσελήνωση.