
«Η Τουρκία κινδυνεύει να τραβηχτεί σε μία σύγκρουση στην Ανατολική Μεσόγειο ενάντια στις προθέσεις της». Αυτό αναφέρουν δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου για την κατάσταση στην αν. Μεσόγειο, επιχειρώντας προφανώς να… αντιστρέψει την πραγματικότητα.
Το πρακτορείο Anadolu, ισχυρίζεται μάλιστα ότι «τρίτες χώρες σέρνουν την Τουρκία σε πράξεις που δεν θέλει»… «Ο αγωγός EastMed έχει μετατραπεί σε στρατιωτική συμμαχία κατά της Τουρκίας», γράφει ο Mehmet A. Kanci αρθρογράφος της κρατικής υπηρεσίας ειδήσεων στην Άγκυρα.
«Τα σχέδια των Ελλήνων ηγετών για εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στα ανοικτά της Κύπρου έχουν οδηγήσει την Τουρκία, η οποία αποκλείεται αδίκως από την εξίσωση, σε πράξεις που δεν θέλει».
Και κάπου εκεί η κατάσταση ξεφεύγει και από αστεία γίνεται γελοία, «στην αντιπαράθεση έχει δοθεί στρατιωτική διάσταση μετά την απόφαση της Αθήνας να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη από τη Γαλλία, μια συμφωνία που χρηματοδοτείται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία ως μέρος μιας ευρύτερης συμμαχίας εναντίον της Άγκυρας» και πως είναι αυτό εφικτό; Μέσω ευρωπαϊκών ομολόγων προφανώς (;)!
«Η Ελλάδα πούλησε ομόλογα αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ (2,9 δισεκατομμύρια δολάρια) στις διεθνείς αγορές στις 2 Σεπτεμβρίου, χωρίς να περιμένει την τελική συνάντηση με τον Μακρόν για την υπογραφή της συμφωνίας. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε τις διευθύνσεις των αγοραστών αυτών των ομολόγων, δεδομένου ότι τα προγράμματα εξοπλισμού της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου χρηματοδοτούνται έμμεσα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και τη Σαουδική Αραβία. Τα Ηνωμένα Έθνη σιωπούν μπροστά σε αυτή την επιθετική συμμαχία, με την Αθήνα να απορρίπτει χωρίς κανέναν λόγο τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg να ξεκινήσει διάλογο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας», έτσι ενημερώνεται ο τουρκικός λαός για την κατάσταση.
Πηγή: Anadolu
Guardian: Κόντρα για τα ενεργειακά ή μεγαλοϊδεατισμός Ερντογάν;

Ο Guardian αναφέρει ότι το ζητούμενο είναι αν η κόντρα Ελλάδας -Τουρκίας αφορά μόνον μια διαμάχη για τα ενεργειακά, ή αντίθετα ωθείται από τον ενστερνισμό από μέρους του Ερντογάν «μιας πανισλαμικής οθωμανικής ιδεολογίας, σε μεγάλο βαθμό λόγω της εσωτερικής πολιτικής του αποδυνάμωσης».
Όπως σημειώνει ο διπλωματικός συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας, Πάτρικ Γουίντουρ, «όσοι ενστερνίζονται στην Τουρκία τη θεωρία της “Γαλάζιας Πατρίδας” υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της χώρας τους πηγάζουν από την άδικη μεταχείρισή της από τις παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις (…) Οι οπαδοί του Ερντογάν ισχυρίζονται ότι η Τουρκία -σε μια περίοδο αδυναμίας και χωρίς πολεμικό ναυτικό – υποχρεώθηκε να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών και την ανεπαρκή αναθεώρησή της με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923, που άφησαν την Τουρκία εγκλωβισμένη στην πράξη στα όρια των ακτών της, μολονότι διαθέτει μια ακτογραμμή περίπου 8.000 χλμ.»
Στο άρθρο επισημαίνεται η αυξανόμενη ανησυχία στη Γαλλία για την συνολική κατεύθυνση της Τουρκίας με τον πρώην σύμβουλο του Φρανσουά Μιτεράν, Ζακ Αταλί, να σημειώνει πρόσφατα ότι θα πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά όλα όσα λέει η Τουρκία και «να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε με όλα τα μέσα. Αν οι προκάτοχοί μας είχαν ακούσει σοβαρά της ομιλίες του Φύρερ από το 1933 μέχρι το 1936 θα μπορούσε να αποτρέψουν αυτό το τέρας να συγκεντρώσει τα μέσα για να κάνει αυτό που έκανε». Σημειώνεται ακόμη και η τοποθέτηση του πρώην πρέσβη της Γαλλίας στον ΟΗΕ, Ζεράρ Αρό, ότι «η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία είναι δυνάμεις του αναθεωρητισμού που δεν αποδέχονται ένα status quo στηριζόμενο στην παγκόσμια τάξη που όρισε η Δύση από το 1945 μέχρι το 1991 καθώς νιώθουν ενισχυμένη τη θέση τους από μια νέα παγκόσμια ισορροπία και την αμερικανική πολιτική. Που θα σταματήσουν; Τι πρέπει να κάνουν οι Ευρωπαίοι;»
Την απάντηση, λέει ο Guardian, έδωσε πρόσφατα ο Εμανουέλ Μακρόν όταν μίλησε για την ανάγκη μιας Pax Mediterranea, ενόψει της επιστροφής μιας «αυτοκρατορικής περιφερειακής δύναμης με κάποιες φαντασιώσεις από την ιστορία της», δηλαδή της Τουρκίας.
Το άρθρο αναφέρεται στις βολές της Άγκυρας κατά της Γαλλίας, που ενοχλήθηκε, όπως λέει η τουρκική ηγεσία, από τις κινήσεις της Τουρκίας στη Λιβύη, όπου στήριξε στρατιωτικά την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στην Τρίπολη και «εκμεταλλεύτηκε την ευγνωμοσύνη και την πολιτική αδυναμία της για να δελεάσει τον πρωθυπουργό της Φαγιέζ αλ Σάρατζ να υπογράψει τη διμερή συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα», που παραβιάζει τα δικαιώματα εξόρυξης Ελλάδας και Κύπρου αγνοώντας ουσιαστικά την ύπαρξη της Κρήτης. Και καταλήγει: «Ο Ερντογάν χαιρέτισε τη συμφωνία ως αναθεώρηση της Συνθήκης των Σεβρών και ως αυγή μιας νέας τάξης. Τους επόμενους μήνες θα κριθεί αν έχει δίκιο και κατά πόσον αυτή η τάξη θα επιτευχθεί μέσω ενός πολέμου ή της διπλωματίας».
Γερμανικός Τύπος: Μόρια, το σύμβολο αποτυχίας της Ευρώπης- Οι φλόγες έφτασαν στο Βερολίνο
Με πρωτοσέλιδα, εκτενή ρεπορτάζ και σχόλια ο γερμανικός τύπος αναφέρεται στην ολική καταστροφή του κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων στη Μόρια της Λέσβου.
Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Η Μόρια δεν πρέπει να ξαναχτιστεί, σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν νέα δράματα, όχι μόνο για τους πρόσφυγες. Οι Έλληνες συγκαταλέγονται επίσης στα θύματα της ευρωπαϊκής αδιαφορίας. Αισθάνονται προδομένοι από την ΕΕ, η κυβέρνησή τους στηρίζεται τώρα σε μια ανελέητη πολιτική απομόνωσης. Εδώ και καιρό νεοναζιστικές ομάδες παίρνουν την πρωτοβουλία να λύσουν τα προβλήματα. Eπίσης δεν έχει υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση για τις ενδείξεις ότι η ελληνική ακτοφυλακή ενεπλάκη σε παράνομες επαναπροωθήσεις, απομάκρυνση προσφυγικών σκαφών ή ανατροπή τους. Στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης το κράτος δικαίου διαβρώνεται μπροστά σε όλους. Τόση ανευθυνότητα όμως δεν μπορεί να αντέξει άλλο η Ευρώπη. Η Κομισιόν πρέπει να ξυπνήσει από την αδιαφορία της (…) Oι φλόγες της Μόριας φτάνουν όμως μέχρι τον γερμανό υπ. Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος επέτρεψε την υποδοχή μερικών εκατοντάδων παιδιών από τα προσφυγικά κέντρα των νησιών. Αυτό είναι σίγουρα καλύτερο από ό,τι συμβαίνει στη Γαλλία, η οποία υποδέχθηκε μόλις 49 παιδιά, ένας αστείος αριθμός. Αλλά η Γερμανία μπορεί να βοηθήσει περισσότερο, πρέπει (…)Το προσφυγικό κέντρο της Μόριας είναι σύμβολο αποτυχίας – και του Γερμανού υπ. Εσωτερικών».
«Άναυδη» η Ευρώπη μπροστά σε μια βέβαιη καταστροφή
Σε σχόλιο με τίτλο «Η Ευρώπη είναι συνένοχη» η Handelsblatt σημειώνει: «Ο κορωνοϊός, μια πυρκαγιά, μια εξέγερση – ήταν βέβαιο ότι οι συνθήκες στη Μόρια θα έδιναν την αφορμή που θα οδηγούσε στην καταστροφή. Τώρα αυτό έχει συμβεί – και όλοι στην ΕΕ ξαφνικά αντιδρούν έντρομοι. Είναι συνένοχοι για την άγνοιά τους (…) H ΕΕ επέτρεψε σε πάνω από 12.000 ανθρώπους να μείνουν μόνιμα στο περιθώριο της Ευρώπης, σε ένα προσφυγικό κέντρο που είχε σχεδιαστεί για να διαμείνουν λιγότεροι από 3000 και μάλιστα προσωρινά. Επέτρεψε εκατοντάδες άνθρωποι να μοιράζονται μια τουαλέτα και μια βρύση – ακόμη και στην περίοδο της πανδημίας. Τα ευρωπαϊκά κράτη έκλεισαν τα μάτια τους και κλείδωσαν μακριά τους, τους πρόσφυγες (…) H πρόεδρος της Κομισιόν έχει αναβάλει πολλές φορές την κατάρτιση μιας στρατηγικής για το προσφυγικό. Θέλει να την παρουσιάσει τέλη Σεπτεμβρίου – ένα σύστημα κατανομής προσφύγων, αλλά όχι υποχρεωτικό, είναι αυτό που αναδύεται. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν αυτό θα λύσει τα προβλήματα μετά από τέσσερα χρόνια. Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει τώρα, έχοντας κατά νου τις τρομερές εικόνες από τη Mόρια, να προσφέρουν αμέσως λύση για τη στέγαση των προσφύγων. Αυτή μπορεί να περιοριστεί σε μια ομάδα πρόθυμων κρατών. Και τότε στην ΕΕ θα πρέπει να συμφωνήσουν γρήγορα σε ένα μεταρρυθμισμένο ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου. Οι αναβολές έχουν τελειώσει. Η Γερμανία, με την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, φέρει ειδική ευθύνη».
Aπό την πλευρά του Spiegel Online σχολιάζει: «Είναι σαφές τι πρέπει να κάνει η ΕΕ: πρέπει να εκκενώσει τα προσφυγικά κέντρα των νησιών. Οι πρόσφυγες πρέπει να κατανεμηθούν στην Ευρώπη, όπως απαιτούν ειδικοί (…) Ωστόσο είναι αμφίβολο αν αυτό συμβεί. Όταν ρωτήθηκε για την ευθύνη της Γερμανίας για τους ανθρώπους της Μόριας η καγκελάριος Μέρκελ δήλωσε μόνο: “Aν διαδοθεί στην Ευρώπη ότι όλοι οι πρόσφυγες, για τους οποίους μιλάμε, θα γίνουν δεκτοί στη Γερμανία, δεν θα φτάσουμε ποτέ σε ευρωπαϊκή λύση”. Ήταν μια τρομακτικά ψυχρή δήλωση. Η ΕΕ ισχυρίζεται ότι δεν είναι μόνο οικονομική και πολιτική αλλά και ηθική δύναμη. Όμως στη Λέσβο έχει χάσει κάθε ηθικό βάρος».
Πηγή: DW