Λεπτοκαμωμένη σιλουέτα, αγέραστη ομορφιά και αμείωτη σκηνική ενέργεια. Η Ρένη Πιττακή έχει υπάρξει στυλοβάτης του Θεάτρου Τέχνης, όπου ο Κάρολος Κουν την έχρισε πρωταγωνίστρια ήδη από το 1967 στο «Γυρισμό» του Πίντερ (που κατέβηκε άρον άρον λόγω της δικτατορίας), ενώ στη συνέχεια αναμετρήθηκε με σπουδαία κείμενα και αλησμόνητους ρόλους τόσο στο αρχαίο δράμα (Αντιγόνη, Μήδεια, Ηλέκτρα, Ιοκάστη) όσο και σε σύγχρονο ρεπερτόριο (Τιτάνια στο σαιξπηρικό «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» το 1972, όπου έλαβε το έπαθλο Κοτοπούλη, Μαρία Στιούαρτ στο ομώνυμο έργο του Φρίντριχ Σίλερ, Μάρθα στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Έντουαρντ Άλμπι κ.ά.). Απλή, αυθεντική και γοητευτική, μεταμορφώνεται σε μοιραία ντίβα, σε δραματική ηρωίδα, ακόμα και σε πνεύμα (ήταν καθηλωτική ως πνεύμα της Γιαπωνέζας πριγκίπισσας Yo-κι-χι σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού), μεταπηδώντας με άνεση από είδος σε είδος.

Ανοιχτή σε ενδιαφέρουσες συναντήσεις και περιμένοντας πάντα «ν’ αποτύχει καλύτερα», όπως έχει δηλώσει η ίδια, η Ρένη Πιττακή ετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει στο μονόλογο του Γιώργου Βέλτσου «Ημερολόγιο ενός αθέατου εγκλεισμού», που θα παιχτεί σε σκηνοθεσία Ελπίδας Σκούφαλου, στη Ρωμαϊκή Αγορά (30-31/7), στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα – Ένας πολιτισμός». Σύνθετη προσωπικότητα, ένας homo universalis των καιρών μας, ο διακεκριμένος Έλληνας πανεπιστημιακός, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής Γιώργος Βέλτσος καταθέτει μέσα από το έργο ένα προσωπικό βίωμα που σχετίζεται με την περίοδο της καραντίνας.

Ο ίδιος στο σημείωμά του υπογραμμίζει: «Ημερολόγιο ενός αθέατου εγκλεισμού –ο Ελύτης θα έλεγε Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου– γιατί όλοι μας, τις σκληρές μέρες του φετινού Απρίλη, σκεφτήκαμε έγκλειστοι τους στίχους του ποιητή από το ομώνυμο έργο του: “Ξημερώθηκα έχοντας διατρέξει την ιστορία του θανάτου της Ιστορίας, ή μάλλον την ιστορία της Ιστορίας του θανάτου (και αυτό δεν είναι λογοπαίγνιο)”. Όλοι διατρέξαμε τότε και την Ιστορία και το θάνατο σε έναν ημερολογιακά καταγεγραμμένο χρόνο που “έγραψε” τον υψηλό του κίνδυνο στη ζωή του καθενός ξεχωριστά. Κατέθεσα κι εγώ με τον τρόπο μου μια μαρτυρία, γνωρίζοντας ωστόσο πως δεν υπάρχει μάρτυρας για το μάρτυρα παρά ένας τρίτος: η φωνή και ο ρυθμός της Ρένης Πιττακή που θα την ενσαρκώσει».

Στην παράσταση τη μουσική ερμηνεύουν ζωντανά ο Σωκράτης Σινόπουλος (πολίτικη λύρα και πολίτικο λαούτο) και ο Βασίλης Παπαβασιλείου (κοντραμπάσο).

 Μαρία Κρύου –