Ηστρατηγική ήττα της 25ης Ιουνίου δεν είναι μόνο λαϊκή προτροπή αναστοχασμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά είναι και αφύπνιση για όσους επιμένουμε να πιστεύουμε ότι ο στόχος είναι να κυβερνηθεί η χώρα από μια μεγάλη προοδευτική παράταξη. Είναι προφανές ότι την πρώτη φορά, αν και το επιδιώξαμε, δεν το πετύχαμε. Ποιος πόλεμος, όμως, κερδήθηκε από την πρώτη μάχη; Δεν είναι λανθασμένες οι ιδέες μας και οι αποφάσεις μας, λάθος είναι όσα κάναμε στην υλοποίησή τους. Αυτό σημαίνει ότι η συλλογική απόφαση νικήθηκε από ένα άθροισμα προσωπικών ανεπαρκειών.

Χρέος μας είναι να αφαιρέσουμε από την πρώτη γραμμή ό,τι απέτυχε και να το αντικαταστήσουμε από μία νέα συλλογική δυναμική, που θα εκφράζεται από πρόσωπα ικανά να δώσουν εγγυήσεις επιτυχίας μέσα από την επιτυχημένη προσωπική και επαγγελματική διαδρομή. Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, είναι το πεδίο δράσης και δικαίωσης πολιτικών που προκύπτουν από τους αγώνες και την ώσμωση με την πραγματική κοινωνία. Όταν χάνουμε, χάνουμε. Το ομολογούμε, το αποδεχόμαστε, το αναλύουμε και το διορθώνουμε. Η πρόκληση που οι καιροί μάς απευθύνουν είναι να δώσουμε λύσεις και όχι υποσχέσεις.

Οταν το μήνυμα δεν πείθει, φταίει ο πομπός, όχι ο δέκτης. Στην προκειμένη περίπτωση ο πομπός ήταν τα συλλογικά μας όργανα και ο δέκτης ήταν το εκλογικό σώμα.

* Η Μάγκυ Δούση είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.