«Το σοκ είναι πάρα πολύ μεγάλο. Δεν έχουμε συνέλθει. Αυτό το πλάνο θα με στοιχειώνει», δήλωσε μεταξύ άλλων ο κάμεραμαν της ΕΡΤ, Γιώργος Αγνίδης, που κατέγραψε την πτώση του Canadair CL-215 στην Κάρυστο, το οποίο συνετρίβη κατά τη διάρκεια της επιχείρησης κατάσβεσης της φωτιάς.
Ο Γιώργος Αγνίδης κατέγραψε καρέ καρέ την πτώση του Canadair CL-215 στην Κάρυστο και περιέγραψε στην ΕΡΤ όσα ένιωσε, βλέποντάς το να συντρίβεται στο σημείο και να τυλίγεται στις φλόγες. Λόγω της συντριβής, κηρύχθηκε τριήμερο πένθος στις Ένοπλες Δυνάμεις, αφού ο θάνατος των χειριστών έχει προκαλέσει ανείπωτη θλίψη.
«Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους των χειριστών και στην Πολεμική Αεροπορία. Αυτό που ζήσαμε δεν περιγράφεται. Το σοκ είναι πάρα πολύ μεγάλο. Δεν έχουμε συνέλθει. Αυτό το πλάνο θα με στοιχειώνει», περιέγραψε ο κ. Αγνίδης για το πλάνο.
«Έβλεπα τα αεροπλάνα που κάνανε καταπληκτικές προσπάθειες για να σβήσουν μία φωτιά, μία αναζωπύρωση και κάποια στιγμή σκέφτηκα να κάνω δύο τρία κοντινά πλάνα.
Βλέπω την ώρα που το αεροπλάνο χτυπάει στο δέντρο, εκείνη τη στιγμή δεν το πίστευα και ξαφνικά το βλέπω να αλλάζει κάπως πορεία και να κάνει βουτιά. Και εκείνη τη στιγμή βλέπω τον καπνό, τη φλόγα που σηκώθηκε και ύστερα ήρθε ο κρότος. Ένας εκκωφαντικός κρότος. Δεν το πίστευα, ακόμα δεν έχω συνέλθει», περιγράφει ο κάμεραμαν της ΕΡΤ.
Το βίντεο ντοκουμέντο από την πτώση του Καναντέρ
«Διάλεξα εκείνη τη στιγμή για να γράψω 2-3 εντυπωσιακά πλάνα για να φαίνεται η προσπάθειά τους, η αυτοθυσία τους. Ήρωες αυτοί οι άνθρωποι. Φαίνεται πάρα πολύ καθαρά και μέχρι εκεί ήταν πολύ ωραία πλάνα. Το σοκ είναι πάρα πολύ μεγάλο. Είναι εκείνη η ώρα που η κάμερα γίνεται ένα πάνω στο μάτι και στο σώμα αλλά δυστυχώς όλο αυτό το πράγμα μπαίνει και μέσα στην ψυχή και θα με ακολουθεί για πάρα πολύ καιρό ακόμα», κατέληξε ο Γιώργος Αγνίδης.
Στήλη Άλατος: Αει σιχτίρ …
Τιμημένοι μου αναγνώστες, πικρό το ποτήρι, μέρες τώρα και είμαι η Στήλη Άλατος, διαλυμένη από τον πόνο. Η χώρα καίγεται απ΄άκρη σε άκρη και ο Ισόθεος γελάει και κάνει πλάκα με τους πιλότους. Δύο παλικάρια σκοτώθηκαν την ώρα που έσβηναν την φωτιά στην Κάρυστο και ένας χυδαίος και κυνικός σφουγγοκωλάριος ονόματι Λιβάνιος, που τον έχει τοποθετήσει υπουργό ο Ισόθεος, μας λέει ότι η ζωή συνεχίζεται, ευτυχώς ή δυστυχώς. Τι στο διάολο έχει συμβεί στην Ελλάδα; Πότε γίναμε όλοι τόσο χοντρόπετσοι, να μην δακρύζει το μάτι από την καταστροφή, αλλά να θέλουμε μαντήλι, να σκουπίσουμε τα δάκρυα από το γέλια; Πότε ξεκίνησε και τελικά πότε ολοκληρώθηκε ο εκμαυλισμός της κοινωνίας και καταντήσαμε όλοι μας Λιβάνιοι και Μητσοτάκηδες;
Είναι απορίας άξιο καλά μου παιδιά, ότι υπάρχει ακόμη όρθια αυτή η χώρα,μετά από τα πρώτα 4 χρόνια της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν γράφω για το γεγονός της ασυλίας-μέχρι του σημείου της διασποράς ψευδών ειδήσεων, κατά συρροή- από τα ΜΜΕ. Γράφω για τον “σταρχιδισμό” όλων μας. Από το ωχ αδερφέ, ξεφύγαμε στα χειρότερα και πέφτουμε συνεχώς, ψάχνοντας να βρούμε τον πάτο. Όλο και πιο κάτω, όλο και πιο κάτω. Πτώση χωρίς τέλος, χωρίς να υπάρχει σωτηρία. Έχουμε φτάσει στο σημείο, να θεωρούμε κανονικότητα, την βρώμα από την σαπίλα και να μην βλέπουμε κάτι παράξενο στις κακοφορμισμένες πληγές μας.
Να μην έχουμε λίγη τσίπα ως λαός; Τόσο λίγοι; Τόσο ανάξιοι και ταυτόχρονα τόσο άξιοι όλων αυτών που ζούμε.
Αει σιχτίρ …
οτι καλυτερο εχω διαβασει απο τη στηλη συνεχιστε Κουραγιο
Είμαστε ένα βαρέλι χωρίς πάτο! Είναι τραγικό! Γινόμαστε μέρα με τη μέρα κακής ποιότητας άνθρωποι! Μας νοιάζει μόνο η πάρτη μας και τίποτε άλλο.Το κακό είναι ότι τους ψηφίζει και η νεολαία μας! Η νεολαία των 700 ευρώ! Θα μας καταντήσουν ραγιάδες, να μη μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι και να λέμε κι ευχαριστώ! “Πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή ξαναβγες στο δρόμο της φωτιάς” έλεγε ο Σιδηρόπουλος σε ένα από το τραγούδια του. Ας μην το ξεχνάμε. Η στήλη σας μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω να αγωνίζομαι κι ας είμαι πενηνταφεύγα. Συνεχίστε να γράφετε!
Με εκφράζετε απόλυτα.
Συνεχίστε.
Η στήλη σας μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω να αγωνίζομαι.
Πολύ καλά τα γράφεις. Προσθέτω ότι μαθαίνουμε να θεωρούμε κανονικότητα το ρουσφέτι, το κομματικό κράτος, τους βολεμένους και τους παρτάκηδες. Κανονικότητα τα παιδιά μας να αισθάνονται προνομιούχα όταν βρίσκουν μηνιάτικο του χιλιάρικου, να αποδεχόμαστε ότι αν δεν έχεις λεφτά ή μέσο δεν μπορείς να έχεις στοιχειώδη υγειονομική περίθαλψη και δεν μπορείς να έχεις ίσες ευκαιρίες στη παιδεία αν δεν έχεις τα χρήματα ακόμα και αν το αξίζεις. Υπάρχει μεγάλη αδυναμία του λαού να κατανοήσει την πραγματικότητα από την επικοινωνία. Πραγματικά τρομερό. Τελικά νομίζω το πρόβλημα μας ως χώρα είναι πολιτισμικό. Δυστυχώς,,,,