Ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε την ένταση με Τουρκία, αλλά και την ανάγκη σταθερότητας, για να σταματήσει την εκλογολογία
Όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε την Τετάρτη στη Βουλή ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, πολλοί τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στο κυβερνητικό στρατόπεδο δεν τον πολυπίστεψαν. Όταν όμως την Πέμπτη επιχειρηματολόγησε πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά κατά των πρόωρων εκλογών, προκάλεσε αίσθηση.
Και αυτό καθώς η εκλογολογία δεν “φούντωνε” μόνη της όλο το προηγούμενο διάστημα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός την είχε τροφοδοτήσει με διφορούμενες αναφορές του και κυρίως με τη δήλωση ότι δεν αντέχει η χώρα μία μακρά τοξική προεκλογική περίοδο. Από τη στιγμή όμως που δηλώνει ότι θα ήταν εθνικά ανεύθυνες οι πρόωρες εκλογές με μία απρόβλεπτη Τουρκία απέναντι, θα είναι πραγματικά δύσκολο να αλλάξει θέση σε δύο μήνες.
Γιατί όμως ο κ. Μητσοτάκης τοποθετήθηκε τόσο κατηγορηματικά για το χρόνο των εκλογών; Η πρώτη απάντηση είναι προφανής: Όσο δεν ξεκαθάριζε το τοπίο, τόσο υπήρχε ο κίνδυνος υπουργοί “να κατεβάσουν μολύβια”, παρόλες τις συστάσεις του Μαξίμου.
Η δεύτερη απάντηση είναι ότι κανένας πρωθυπουργός δε βιάζεται να ολοκληρώσει τη θητεία του, τουλάχιστον όχι εάν δεν είναι 100% σίγουρος ότι έχει την επόμενη “στο τσεπάκι του”. Και ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να έχει θετικά δημοσκοπικά στοιχεία, αλλά δεν έχει καθόλου σίγουρη αυτοδυναμία και ο δυνητικός εταίρος του, το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, θέτει όρο να μην είναι εκείνος πρωθυπουργός. Στο Μαξίμου όμως θεωρούν ότι όσο περνά ο καιρός τόσο ο Νίκος Ανδρουλάκης θα “ξεφουσκώνει”.
Είναι επίσης γεγονός ότι ενώ οι πάντες πλέον στην κυβέρνηση, στη Νέα Δημοκρατία και ακόμη και μέσα στο Μαξίμου, συνιστούσαν στον κ. Μητσοτάκη να πάει σε εκλογές, εκείνος δεν το είχε ακόμη αποφασίσει οριστικά. Φέρεται δε να θεωρεί ότι θα είναι επίτευγμα να πάει μέχρι το τέλος της τετραετίας.
Ο πρωθυπουργός φέρεται να εκτιμά επίσης ότι η οικονομία δεν θα πάει τόσο άσχημα όσο φοβούνται πολλοί και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στο τέλος θα λάβει πιο γενναία μέτρα όπως πλαφόν στη χονδρική του φυσικού αερίου και αποσύνδεση από την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας. Στο μεταξύ υπάρχει το Ταμείο Ανάκαμψης, στο οποίο η κυβέρνηση “ποντάρει”. Και η αγορά βέβαια δεν θέλει ποτέ πρόωρες εκλογές.
Τέλος, παρότι ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ της Μαδρίτης βέβαιος ότι το καλοκαίρι του 2022 δεν θα είναι τόσο θερμό όσο αυτό του 2020, η προαναγγελία ότι η Τουρκία σχεδιάζει να βγάλει γεωτρύπανο στον Αύγουστο τρομάζει το Μαξίμου.
ΒΙΚΥ ΣΑΜΑΡΑ

Εδώ και μερικούς μήνες ο πρωθυπουργός και το κόμμα του έστελναν διαρκώς το μήνυμα ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές. Κάθε λίγο κάποιοι ανακηρύσσονταν υποψήφιοι βουλευτές, ενώ τον τελευταίο μήνα το μήνυμα είχε διοχετευτεί παντού: πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, εκτός αν συμβεί κάτι πολύ συνταρακτικό που θα τις αναβάλει.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης είχε επικαλεστεί, ούτε λίγο-ούτε πολύ, την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ως αναγκαιότητα για να αποφευχθεί ένα παρατεταμένο τοξικό πολιτικό κλίμα, το οποίο τάχα θα καλλιεργούσε η αντιπολίτευση, αλλά η χώρα δεν θα το άντεχε και εκείνος δεν θα το επέτρεπε.
Ακολούθησαν απολογισμοί του κυβερνητικού έργου, εξαγγελίες παροχών και επιδομάτων για μεγάλες κατηγορίες πληθυσμού, για να καταλήξουμε στη νέα πρωθυπουργική διαβεβαίωση: οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της θητείας της κυβέρνησης και ας υπάρξει τοξικό πολιτικό κλίμα. Τώρα ως διά μαγείας το αντέχουν και ο πρωθυπουργός και η χώρα.
Είναι γνωστό πως ο Κυρ. Μητσοτάκης αλλάζει θέσεις κατά το δοκούν. Θέλει να δείχνει πολιτικά συνεπής, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο. Στο μόνο που είναι συνεπής είναι το μικροπολιτικό συμφέρον του, το οποίο μόνο με ασυνέπεια -πολλές φορές ακραία και προκλητική- μπορεί να υπηρετήσει. Το απέδειξε την εποχή των μνημονίων όταν από ακραιφνής μνημονιακός έγινε αντιμνημονιακός και μετά, ακραίος υποστηρικτής της μνημονιακής πολιτικής.
Είναι αλήθεια ότι το τελευταίο διάστημα δεν του πηγαίνουν καλά τα πράγματα. Επιχείρησε να φορτώσει στην αντιπολίτευση το τοξικό πολιτικό κλίμα που εκείνος δημιουργούσε, αλλά δεν του βγήκε.
Εβγαλε από την ντουλάπα τον μπαμπούλα του πρώτου εξαμήνου του 2015 αλλά δεν τρόμαξε κανέναν. Η ειδυλλιακή εικόνα του κυβερνητικού έργου που παρουσίασε στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο δεν προκάλεσε ρίγη συγκίνησης, αλλά αποστροφής. Στη σύνοδο του ΝΑΤΟ κατέγραψε ένα μεγάλο διπλωματικό Βατερλό.
Ολα αυτά τα μέτρησε. Και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η κοινωνία «βράζει» με την ακρίβεια, την ανεργία και την κακοπληρωμένη εργασία, έκανε μια επική κωλοτούμπα. Εκλεισε το κεφάλαιο πρόωρες εκλογές -που εκείνος άνοιξε- για να το ανοίξει όποτε νομίζει ότι τον συμφέρει. Και αν δεν τον συμφέρει, θα κάτσει κολλημένος στην καρέκλα μέχρι να τον σηκώσουν με το ζόρι. Αυτός είναι.