Τέσσερις αντιφρονούντες κρατούμενους εκτέλεσε το στρατιωτικό καθεστώς στη Μιανμάρ κάνοντας χρήση της θανατικής ποινής για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 30 χρόνια.

Ανάμεσα στους τέσσερις άνδρες ήταν ο πρώην βουλευτής του κόμματος της ανατραπείσας κυβέρνησης, Πιο Ζίγια Τάο, και η εξέχουσα μορφή του κινήματος για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, Κιο Μιν Γιου, σύμφωνα με κρατικό μέσο ενημέρωσης

Ο 41χρονος πρώην βουλευτής του «Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία» της Αούνγκ Σαν Σου Τσι συνελήφθη τον Νοέμβριο και καταδικάστηκε σε θάνατο τον Ιανουάριο για παραβίαση του αντιτρομοκρατικού νόμου. Οι δύο άλλοι κρατούμενοι είχαν κατηγορηθεί πως δολοφόνησαν γυναίκα, που φερόταν να ήταν πληροφοριοδότρια της στρατιωτικής χούντας.

Όλοι οι καταδικασθέντες κατηγορήθηκαν για «βάρβαρες και απάνθρωπες τρομοκρατικές ενέργειες», γράφει η κρατική εφημερίδα Global New Light of Myanmar. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι εκτελέσεις ακολούθησαν «δίκες στη φυλακή» κεκλεισμένων των θυρών χωρίς να διευκρινίζεται πότε έγιναν.

Σε ένδειξη πένθους πλήθος πολιτών ανέβασε μαύρες και κόκκινες φωτογραφίες στους λογαριασμούς των προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,

Στο παρελθόν, οι καταδικασθέντες στην εσχάτη των ποινών στη Μιανμάρ εκτελούνταν δι’ απαγχονισμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Βοήθειας στους Πολιτικούς Κρατουμένους, οι προηγούμενες εκτελέσεις στη χώρα είχαν γίνει στα τέλη των χρόνων του 1980.

Διεθνής κατακραυγή 

Ειδικοί του ΟΗΕ καταδίκασαν τις εκτελέσεις τονίζοντας ότι σκοπός τους είναι να ενσταλάξουν φόβο στους πολίτες.

Ο ειδικός εισηγητής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Μιανμάρ, Τομ Άντριους, δήλωσε «αγανακτισμένος και ανάστατος» για την εκτέλεση «αυτών των πατριωτών και αγωνιστών για ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία». «Αυτές οι αχρείες πράξεις πρέπει να αποτελέσουν σημείο καμπής για τη διεθνή κοινότητα» σημείωσε ο ίδιος.

Αναλογούν «σε αυθαίρετες στερήσεις ζωής και αποτελούν ακόμη ένα παράδειγμα του φρικτού ιστορικού της Μιανμάρ ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα», σχολίασε ο διευθυντής του τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας που είναι αρμόδιο για τη συγκεκριμένη περιοχή, Έρβιν φαν ντερ Μπορχτ.

Οι εκτελεσθέντες «δικάστηκαν από στρατοδικεία υπό άκρα μυστικότητα και με βαθιά άδικο τρόπο. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να ενεργήσει αμέσως», καθώς «πάνω από 100 άνθρωποι πιστεύεται ότι αναμένουν την εκτέλεσή τους έπειτα από τις καταδίκες τους σε παρόμοιες διαδικασίες».

Για «ενέργεια ακραίας απανθρωπιάς» έκανε λόγο το Human Rights Watch. «Οι κυβερνήσεις των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και άλλων χωρών πρέπει να δείξουν στη χούντα ότι θα πληρώσει για τα εγκλήματά της», τόνισε η Ελέιν Πίρσον, η διευθύντρια του τμήματος της ΜΚΟ για την Ασία.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιαπωνίας, Γιοσιμάσα Χαγιάσι, προεξόφλησε ότι οι εκτελέσεις θα απομονώσουν περαιτέρω τη Μιανμάρ σε διεθνές επίπεδο και εξέφρασε βαθιά ανησυχία. Εκτίμησε επίσης πως η εξέλιξη θα βαθύνει τη σύρραξη στη χώρα, ενώ επισήμανε ότι το στρατιωτικό καθεστώς περιφρονεί τις επανειλημμένες εκκλήσεις από το Τόκιο να διευθετηθεί με ειρηνικό τρόπο η κρίση και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι.

Χωρίς τέλος η αιματηρή καταστολή

Αφότου επιβλήθηκε με πραξικόπημα η χούντα της 1ης Φεβρουαρίου του 2021, στη Μιανμάρ έχουν καταδικαστεί σε θάνατο δεκάδες αντικαθεστωτικοί και έχουν σκοτωθεί πάνω από 2.100 πολίτες, σύμφωνα με μη κυβερνητική οργάνωση. Ανάμεσα στους 76 μελλοθάνατους βρίσκονται και δύο παιδιά, ενώ οι 41 καταδικάστηκαν ερήμην.

Παράλληλα, πάνω από 15.000 έχουν συλληφθεί και 11.759 παραμένουν υπό κράτηση, όπως αναφέρει η Ένωση Βοήθειας στους Πολιτικούς Κρατουμένους (AAPP), που παρακολουθεί τις συλλήψεις και τις δολοφονίες.

Οι ένοπλες δυνάμεις κατηγορούνται επίσης για γενοκτονία σε βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια. Το 2017, πάνω από 740.000 μειονοτικοί βρήκαν καταφύγιο σε πρόχειρους καταυλισμούς στο Μπανγκλαντές, αφού εγκατέλειψαν τα σπίτια τους για να σωθούν από τις ωμότητες του στρατού και παραστρατιωτικών.

Τελικά, τι έγινε τη νύχτα της Παρασκευής στην Οδησσό; Λίγες ώρες μετά την υπογραφή της ρωσο-ουκρανικής συμφωνίας (ή, σωστότερα, των δύο παράλληλων συμφωνιών με την Τουρκία και τον ΟΗΕ, αφού οι δύο εμπόλεμες πλευρές δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ απευθείας, ούτε υπέγραψαν κανένα κοινό έγγραφο) για την «απελευθέρωση» των ουκρανικών, αλλά και των ρωσικών σιτηρών, η Ρωσία έπληξε με τουλάχιστον δύο πυραύλους «Καλίμπρ» το λιμάνι της Οδησσού.

Οι Ουκρανοί έσπευσαν αμέσως να καταγγείλουν τη Ρωσία πως επιτέθηκε στις λιμενικές εγκαταστάσεις και σε αποθήκες σιτηρών για να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία που μόλις είχε υπογράψει, με τον πρόεδρο Ζελένσκι να κάνει λόγο στη γνωστή νυχτερινή εκπομπή-διάγγελμά του για «νέα ρωσική βαρβαρότητα» και να τονίζει ότι τα πλήγματα αυτά «καταστρέφουν κάθε ενδεχόμενο ενός διαλόγου ή συμφωνίας με τη Μόσχα».

Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ολεγκ Νικολένκο, κατηγόρησε προσωπικά τον Βλαντιμίρ Πούτιν ότι με την επίθεση «έφτυσε στο πρόσωπο τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν» και προειδοποίησε τη Μόσχα ότι «θα φέρει ακέραιη την ευθύνη σε περίπτωση αποτυχίας της συμφωνίας για τις εξαγωγές των σιτηρών».

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν ανέφερε σε μια ανακοίνωση πως η επίθεση στην Οδησσό «εγείρει σοβαρές αμφιβολίες για την αξιοπιστία της δέσμευσης της Ρωσίας στη χθεσινή συμφωνία». «Η Ρωσία φέρει την ευθύνη για το βάθεμα της παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης και πρέπει να σταματήσει την επιθετικότητά της», πρόσθεσε. Αλλά και η Αμερικανίδα πρεσβευτής στην Ουκρανία Μπρίτζετ Μπρινκ χαρακτήρισε «αποτρόπαιη» την επίθεση επαναλαμβάνοντας το γνωστό παραμύθι πως «το Κρεμλίνο συνεχίζει να χρησιμοποιεί την τροφή ως όπλο»… στο Twitter.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία καταδίκασαν έντονα τα πλήγματα. Και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες «καταδίκασε απερίφραστα» τα πλήγματα και πρόσθεσε πως η πλήρης εφαρμογή της συμφωνίας είναι «επιτακτική ανάγκη».

Μετά από λίγες ώρες όμως, στην καθιερωμένη πρωινή ενημέρωση από το υπουργείο Αμυνας, οι Ρώσοι απάντησαν τονίζοντας ότι η επίθεση είχε αποκλειστικά στρατιωτικούς στόχους και επαναλαμβάνοντας το προφανές, ότι δηλαδή οι συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης δεν προβλέπουν καμιά κατάπαυση του πυρός, αλλά μόνο την εξασφάλιση της ασφαλούς μετακίνησης των φορτηγών πλοίων.

Είπαν λοιπόν συγκεκριμένα ότι οι πύραυλοί τους βύθισαν ένα πολεμικό σκάφος των Ουκρανών (αργότερα διέρρευσε πως ήταν το μικρό αμφίβιο αποβατικό εφόδου «Μαλίν») και κατέστρεψαν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις για την επισκευή σκαφών, στο εσωτερικό των οποίων βρισκόταν το συγκεκριμένο πλοίο. Ομως ο κύριος στόχος τους ήταν αποθήκη που, σύμφωνα πάντα με τους Ρώσους, περιείχε αμερικανικούς εκτοξευτήρες και πυραύλους κατά πλοίων τύπου Harpoon, ένα από τα πιο σημαντικά οπλικά συστήματα που έχουν ώς τώρα παραχωρήσει οι ΗΠΑ στο Κίεβο.

Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα; Και ποιος έχει συμφέρον να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία; Οι εικόνες και τα βίντεο του επόμενου πρωινού από το φλεγόμενο λιμάνι έγιναν αμέσως αντικείμενο επεξεργασίας από ειδικούς και όλα δείχνουν πως οι εγκαταστάσεις που χτυπήθηκαν δεν είχαν σχέση με τις πολιτικές λιμενικές υποδομές ούτε με αποθήκες σιτηρών: σύμφωνα με την ανακοίνωση του ουκρανικού στρατού, που επικαλείται το δημόσιο δίκτυο Suspline, οι πύραυλοι «δεν προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στο λιμάνι» και ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης Ζελένσκι δήλωσε την επόμενη μέρα πως οι «προετοιμασίες» για την επανάληψη των εξαγωγών σιτηρών «συνεχίζονται κανονικά».

Ποιες «προετοιμασίες» απαιτούνται; Μία και μόνη: η αποναρκοθέτηση τμήματος του λιμανιού, που έχει φυσικά ναρκοθετηθεί από τους ίδιους τους Ουκρανούς, και η δημιουργία ενός «πράσινου διαδρόμου» για την είσοδο και έξοδο των φορτηγών πλοίων! Τόσο απλό, κι όμως τόσο δύσκολο… Την Παρασκευή, αμέσως μετά την υπογραφή, αξιωματούχοι του ΟΗΕ είχαν εκφράσει την ελπίδα πως η συμφωνία θα καταστεί επιχειρησιακή «σε μερικές εβδομάδες» το νωρίτερο.

Μάλλον πρόκειται για ευσεβή πόθο: η ναρκοθέτηση είναι εξαιρετικά πυκνή, οι Ουκρανοί δεν διαθέτουν αρκετά ναρκαλιευτικά σκάφη, καθώς τα περισσότερα καταστράφηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν στην Μπερντιάνσκ και τη Μαριούπολη, και η Μαύρη Θάλασσα είναι κλειστή στα πολεμικά πλοία όλων των άλλων χωρών! Δημοσιεύματα κάνουν λόγο για εμπλοκή τουρκικών σκαφών, ακόμη και για προσπάθειες αποστολής δύο ειδικών σκαφών ναρκαλίευσης του Βρετανικού Ναυτικού ως «δώρων» στους Ουκρανούς, αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία για τη δημιουργία ασφαλούς διαδρόμου είναι πιθανόν να κρατήσει 2-3 μήνες…

Διάστημα στο οποίο τα ουκρανικά σιτηρά θα παραμείνουν «παγιδευμένα» στις αποθήκες, ενώ τα ρωσικά σιτηρά και λιπάσματα –με βάση τη συμφωνία της Πόλης– θα εξάγονται κανονικά, και μάλιστα με την εγγύηση και την προστασία της Τουρκίας και του ΟΗΕ!

Ο έλεγχος του Σεβέρσκ

Ολα αυτά συμβαίνουν ενώ στο κύριο θέατρο των μαχών μαίνονται οι πολύνεκρες μάχες για τον έλεγχο του Σεβέρσκ, του Σολεντάρ και του Μπαχμούτ, με τους Ουκρανούς να υποχωρούν με βαριές απώλειες προς τα δυτικά και την ύστατη γραμμή αντίστασης στο Ντονμπάς, τη Σλαβιάνσκ και το Κραματόρσκ.

Σε μια προσπάθεια ανάκτησης της στρατηγικής πρωτοβουλίας, αλλά και ψυχολογικής «ανάτασης» στην επιεικώς… μαγκωμένη από τις απανωτές ήττες ουκρανική αλλά και δυτική κοινή γνώμη, ο Ζελένσκι ανακοίνωσε –όλως τυχαίως, κατά τη διάρκεια συνάντησης με αντιπροσωπεία Αμερικανών βουλευτών– για πολλοστή φορά άλλη μια «αντεπίθεση» στο μέτωπο της κατεχόμενης από τους Ρώσους Χερσώνας, ενώ ο στενός συνεργάτης του και επαγγελματίας προπαγανδιστής Ολεκσι Αρέστοβιτς διέδιδε τη δήθεν περικύκλωση 2.000 (που αργότερα έμειναν χίλιοι) Ρώσων στρατιωτών βορείως της Χερσώνας.

Τελικά μέχρι το απόγευμα της Κυριακής αποδείχτηκε ότι (και) αυτή η αντεπίθεση δεν έγινε ποτέ και η μόνη επιτυχία των Ουκρανών ήταν ο συνεχιζόμενος βομβαρδισμός με αμερικανικές ρουκέτες του συστήματος HIMARS δύο γεφυρών και ενός υδροηλεκτρικού εργοστασίου στην ελεγχόμενη από τους Ρώσους επαρχία της Ταυρίδας, με μερική μόνο επιτυχία.

Ο σκοπός, όμως, είχε επιτευχθεί: αναθαρρημένοι από την… αντεπίθεση-φάντασμα, οι Αμερικανοί υποσχέθηκαν και άλλα όπλα. Ο Ανταμ Σμιθ, επικεφαλής της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, δήλωσε πως η Ουάσινγκτον θα στείλει περισσότερα συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών, ενώ ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζον Κίρμπι ανέφερε ότι το Πεντάγωνο εξετάζει την αποστολή μαχητικών αεροσκαφών F-16 και βομβαρδιστικών Α-10 στο Κίεβο και υποσχέθηκε άλλα 100 εκατομμύρια δολάρια για την προμήθεια επιθετικών drones! Business as usual…

Ο κορυφαίος διπλωμάτης της Ρωσίας μετέβη σήμερα στο Κάιρο, για συνομιλίες με Αιγύπτιους αξιωματούχους, καθώς η Μόσχα συνεχίζει τις επαφές με χώρες που είναι ουδέτερες ή φιλικά διακείμενες απέναντί της, εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία. Στο πλαίσιο αυτό, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών θα συνεχίζει τις επόμενες μέρες του την περιοδεία του στην Αφρική, με επισκέψεις σε Αιθιοπία, Ουγκάντα ​​και Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Αφού είχε επαφή με κορυφαίους αξιωματούχους της χώρας (όπως ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι και ο Αιγύπτιος ομόλογός του, Σάμεχ Σούκρι), ο Λαβρόφ συναντήθηκε επίσης με τον γενικό γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Άχμεντ Αμπούλ Γκέιτ. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Σούκρι, ο Ρώσος ΥΠ.ΕΞ. έριξε την ευθύνη στο Κίεβο για τη ρήξη των προηγούμενων ειρηνευτικών συνομιλιών, υποστηρίζοντας επίσης ότι η Δύση ήταν αυτή που ώθησε τη χώρα του να εισβάλει στην Ουκρανία.

Σημειώνεται ότι οι αφρικανικές χώρες είναι μεταξύ εκείνων που επλήγησαν περισσότερο από τον πόλεμο, καθώς οι τιμές βασικών προϊόντων εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Μοιραία, εκατομμύρια άνθρωποι σε περιοχές συγκρούσεων στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή να υποφέρουν από την επιδείνωση των αυξανόμενων ελλείψεων σε τρόφιμα και άλλη βοήθεια.

Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ο Λαβρόφ απέρριψε τις κατηγορίες της Δύσης ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, ως «μια ακόμη προσπάθεια να μετατεθεί η ευθύνη σε άλλους». Επιδιώκοντας να συσπειρώσει τα αφρικανικά έθνη στο πλευρό της χώρας του, χαιρέτισε αυτό που ονόμασε «ανεξάρτητο μονοπάτι» που ακολούθησαν οι χώρες αυτές, αποφεύγοντας να ενωθούν με τη Δύση για να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία.

Στη συνέντευξη Τύπου στο Κάιρο, ο Λαβρόφ είπε επίσης ότι μια δεύτερη σύνοδος κορυφής Ρωσίας-Αφρικής θα πραγματοποιηθεί στα μέσα του 2023 ως μέρος των προσπαθειών της Μόσχας να επεκτείνει τη ρωσική επιρροή σε αυτό το μέρος του κόσμου. Η πρώτη σύνοδος κορυφής πραγματοποιήθηκε το 2019 στο θέρετρο του Σότσι της Μαύρης Θάλασσας.

Η επίσκεψη του Λαβρόφ έρχεται λιγότερο από δύο εβδομάδες μετά το ταξίδι του προέδρου Τζο Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή. Ο Μπάιντεν επισκέφτηκε το Ισραήλ και επίσης την κατεχόμενη Δυτική Όχθη πριν κατευθυνθεί στη Σαουδική Αραβία. Συμμετείχε επίσης σε μια περιφερειακή σύνοδο κορυφής των αραβικών χωρών του Κόλπου και επίσης της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και του Ιράκ στη Σαουδική Αραβία.

Η Αίγυπτος, η πολυπληθέστερη χώρα του αραβικού κόσμου, έχει αρνηθεί να τοποθετηθεί στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανία, καθώς διατηρεί στενούς δεσμούς τόσο με τη Μόσχα όσο και με τη Δύση. Η Αίγυπτος είναι επίσης μεταξύ των μεγαλύτερων εισαγωγέων σιταριού στον κόσμο, κυρίως από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Η Ρωσία και η Αίγυπτος έχουν ενισχύσει σημαντικά τους δεσμούς τους τα τελευταία χρόνια καθώς ο αλ Σίσι και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ανέπτυξαν μια στενή προσωπική σχέση, η οποία οδήγησε σε αύξηση της στρατιωτικής και οικονομικής συνεργασίας.