Νταμπλούχος… έστω και με καθυστέρηση! Στον «ταλαιπωρημένο» τελικό, ο Ολυμπιακός με το γκολ του Ρατζέλοβιτς νίκησε 1-0 την ΑΕΚ και πήρε το 28ο Κύπελλο της ιστορίας του! Χαμένο πέναλτι κι ευκαιρίες από Ελ Αραμπί, κατοχή μπάλας αλλά τίποτα περισσότερο η Ένωση. ΒΟΛΟΣ, αποστολή: Δ. ΤΟΜΑΡΑΣ – Β. ΤΣΙΓΚΑΣ
Σε έναν τελικό που πέρασε από 1000 κύματα ο Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής! Οι πρωταθλητές πλέον από το βράδυ του Σαββάτου είναι Κυπελλούχοι και νταμπλούχοι. Επικράτησαν με το γκολ του Ρατζέλοβιτς με 1-0 της ΑΕΚ και κατέκτησαν το Κύπελλο Νο28 της ιστορίας τους. Από την άλλη η Ένωση για 4η σερί χρονιά φεύγει χωρίς την χαρά από έναν τελικό Κυπέλλου και προφανώς η νέα σεζόν αρχίζει όχι με τον καλύτερο τρόπο, αφού σημαδεύεται από την απώλεια ενός τίτλο έστω κι αν αυτός ανήκει στη περασμένη σεζόν!
Mε τους… περυσινούς πρωταγωνιστές η ΑΕΚ!
Ο Μάσιμο Καρέρα παρέταξε την ΑΕΚ με 4-3-3 και τους παίκτες που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην σεζόν που ολοκληρώθηκε απόψε στον τελικό του Βόλου, με μοναδική εξαίρεση τον Τσιντώτα κάτω από τα δοκάρια αντί του Μπάρκα που συνεχίζει την καριέρα του στην Σέλτικ.
Ο Σβάρνας με τον Τσιγκρίνσκι ήταν στο κέντρο της άμυνας. Αριστερό μπακ ο Λόπες και δεξί ο Μπακάκης. Ο Σιμόες σε ρόλο αμυντικού χαφ, έχοντας μπροστά του Μάνταλο και Κρίστισιτς. Στο αριστερό «φτερό» ο Λιβάϊα, στο δεξί ο Βέρντε και στην κορυφή ο Ολιβέιρα.
Άμυνα ειδικών συνθηκών ο Ολυμπιακός
Με μία ενδεκάδα που δεν είχε παίξει ποτέ και δεν θα ξαναπαίξει μαζί, αναγκάστηκε να παραταχθεί ο Ολυμπιακός που είχε σοβαρό πρόβλημα στα άκρα της άμυνας, λόγω των ειδικών συνθηκών της αναμέτρησης(σ.σ τελικός με τα περσινά ρόστερ) και τις αποχωρήσεις του καλοκαιριού σε αυτές τις θέσεις(Ομάρ, Τσιμίκας). Ο Τζολάκης ήταν ο εκλεκτός του Μαρτίνς κάτω από την εστία. Δεξί μπακ ο Μπρούνο, αριστερό ο Τοροσίδης και ο Σισέ με τον Μπα οι δύο στόπερ.
Μπουχαλάκης και Καμαρά το δίδυμο στην μεσαία γραμμή. Αριστερό εξτρέμ ο Μασούρας, δεξί ο Ραντζέλοβιτς, ο Βαλμπουενά σε ρόλο επιτελικού και «φουνταριστός» στο 4-2-3-1 ο Ελ Αραμπί.
Ο Ραντζέλοβιτς έκανε την διαφορά!
Σε ένα πρώτο ημίχρονο με πολύ καλό ρυθμό, κλασσικές ευκαιρίες και αρκετή ένταση, ο Ολυμπιακός κατάφερε να αξιοποιήσει τουλάχιστον μία από τις φορές που πάτησε με πολύ καλές προϋποθέσεις την αντίπαλη περιοχή και να οδηγηθεί στα αποδυτήρια προηγούμενος 1-0!
Η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας, επιβλήθηκε στην μεσαία γραμμή αλλά της έλειψε σε πολύ μεγάλο βαθμό το καθαρό μυαλό στην τελική προσπάθεια και ο σωστός τρόπος να «σπάσει» την πολύ καλά οργανωμένη άμυνα των «ερυθρολεύκων» στο διάστημα που προσπάθησε να πιέσει(35’-45’).
Η «Ένωση» ξεκίνησε το παιχνίδι με την πολύ μεγάλη ευκαιρία του Ολιβέιρα(απόκρουσε ο Τζολάκης και στην συνέχεια έδιωξε πάνω στην γραμμή ο Μπα) αλλά δύο λεπτά αργότερα ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε το πόσο κυνικός μπορεί να γίνει όταν κλέβει την μπάλα ψηλά. Ο Λιβάϊα «πούλησε» την κατοχή, ο Καμαρά με την μία έδωσε στον Ραντζέλοβιτς. Ο Σέρβος μπήκε στην περιοχή από δεξιά και με άψογο διαγώνιο σουτ έστειλε την μπάλα στο πλεκτό(10’)!
Ο Σέρβος εξτρέμ ήταν σε τρομερή κατάσταση και προκάλεσε αρκετά προβλήματα στον Λόπες!
Ο Ολυμπιακός άφησε την μπάλα στην ΑΕΚ που αδυνατούσε να δημιουργήσει και στο 35’ λίγο έλειψε να πάρει ισχυρό προβάδισμα κούπας. Ο Ελ Αραμπί πέρασε δύο φορές τον Μπακάκη με απίθανες ντρίμπλες, αλλά στο τετ-α-τετ με τον Τσιντώτα πλάσαρε άουτ!
Αυτή η φάση σαν να… ξύπνησε την «Ένωση», η οποία είχε πιο ορθολογικές επιλογές για να πλησιάσει στην περιοχή των «ερυθρολεύκων» αλλά και πάλι της έλειψε η σωστή απόφαση, σε ένα μονότονο παιχνίδι με σέντρες από τα δύο άκρα.
Ο Τσιντώντας απλά… καθυστέρησε το νταμπλ του Ολυμπιακού!
Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα του ματς ήταν η εξής: Η ΑΕΚ να έχει την μπάλα, να πιέζει όσο μπορεί τον Ολυμπιακό και τους Πειραιώτες να κάνουν άψογη διαχείριση του αποτελέσματος και να έχουν εκείνοι τις μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, τις φάσεις για να… τελειώσουν τον τελικό από νωρίς!
Ο Τσιντώτας, όμως, έκανε σπουδαία εμφάνιση. Απέκρουσε το τετ-α-τετ με τον Μασούρα στο 49, έπιασε το πέναλτι του Ελ Αραμπί στο 57’ και όποτε χρειάστηκε φώναξε «παρών».
Ο Καρέρα προσπάθησε να αλλάξει πράγματα, έβαλε στο ματς τον Αλμπάνη και τον νεαρό Μαχαίρα, άλλαξε τον αρνητικό Μπακάκη με τον ακόμη πιο αρνητικό Παουλίνιο αλλά δεν πήρε το παραμικρό.
Οι αποκρούσεις του Τσιντώντα απλά καθυστέρησαν το νταμπλ του Ολυμπιακού, το 28ο Κύπελλο Ελλάδος των Πειραιωτών. Οι «ερυθρόλευκοι» κράτησαν μέχρι τέλους το 1-0 και σήκωσαν την κούπα!
MAN OF THE MATCH: Μαντί Καμαρά. Ο Αφρικανός μέσος του Ολυμπιακού έφτιαξε την φάση του γκολ της ομάδας του με την άμεση πάσα στον Ραντζέλοβιτς. Όταν ο Ολυμπιακός γύρισε πίσω για να κάνει διαχείριση του σκορ, ήταν εξαιρετικός ανασταλτικά ενώ παράλληλα βοήθησε και στο να εκδηλώνει σωστές επιθέσεις η ομάδα του στο επιθετικό τρανζίσιον. «Γεμάτη» παρουσία…
ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ: Λάζαρ Ραντζέλοβιτς. Τρομερό πρώτο ημίχρονο από τον Σέρβο εξτρέμ, ο οποίος δικαίωσε τον Μαρτίνς για την επιλογή του. Με το γκολ που πέτυχε στην αρχή του ματς έκρινε την αναμέτρηση.
ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ: Η αδυναμία της ΑΕΚ να δημιουργήσει ευκαιρίες. Το σύνολο του Καρέρα είχε συντριπτική κατοχή της μπάλας αλλά ήταν ανήμπορη να απειλήσει την εστία του Ολυμπιακού. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο η «Ένωση» δεν έκανε ούτε μία φάση ενώ δεν εκμεταλλεύθηκε καθόλου τα 14 κόρνερ που είχε στον αγώνα!
Η ΓΚΑΦΑ: Ο Ελ Αραμπί είχε στα πόδια του τις μεγάλες ευκαιρίες για να… καθαρίσει τον τελικό. Χάνει τετ-α-τετ στο πρώτο ημίχρονο, εκτελεί πολύ άσχημα το πέναλτι στο δεύτερο μέρος και δίνει την ευκαιρία στον Τσιντώτα να μπλοκάρει ενώ σε φάση δύο εναντίον ενός αντί να δώσει στον συμπαίκτη του, σούταρε πάνω στον πορτιέρε της ΑΕΚ. Πολύ κακό βράδυ για τον φορ του Ολυμπιακού…
ΤΟ ΣΤΡΑΓΑΛΙ: Ο Κάιπερς και οι βοηθοί του έκαναν μία καλή διαιτησία σε γενικές γραμμές. Σωστή η υπόδειξη πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού, καθώς ο Μπακάκης ανέτρεψε τον Μασούρα. Σωστός στον πειθαρχικό έλεγχο ο Ολλανδός. Το μοναδικό του λάθος ήταν η μη υπόδειξη φάουλ υπέρ του Σιμόες από τάκλιν του Σισέ έξω από την περιοχή στο 54’.
ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ GAZZETTA.GR: Ο Ολυμπιακός είναι νταμπλούχος Ελλάδος! Το σύνολο του Πέδρο Μαρτίνς ήταν ανώτερο στο χορτάρι του Πανθεσσαλικού, θα μπορούσε να έχει τελειώσει την υπόθεση κούπα από νωρίς και δικαίως πανηγυρίζει την κατάκτηση και του Κυπέλλου.
Από την άλλη η ΑΕΚ δεν κατάφερε για τέταρτο σερί τελικό να φτάσει να πιει νερό, έχοντας φτάσει στην πηγή. Η «Ένωση» περιορίστηκε σε κατοχή της μπάλας, έβγαλε μεγάλη αδυναμία στην παραγωγή φάσεων και δεν απείλησε ουσιαστικά τους «ερυθρολεύκους».
ΑΕΚ: Τσιντώτας – Μπακάκης (62′ Παουλίνιο), Σβάρνας, Τσιγκρίνσκι, Λόπες – Σιμόες (80′ Μαχαίρας), Κρίστισιτς, Μάνταλος – Βέρντε (62′ Αλμπάνης), Λιβάγια, Ολιβέιρα.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Τζολάκης – Μπρούνο, Μπα, Σισέ, Τοροσίδης (80′ Σεμέδο) – Καμαρά, Μπουχαλάκης – Μασούρας, Βαλμπουενά (76′ Καφού), Ραντζέλοβιτς – Ελ Αραμπί (90’+1′ Φορτούνης).
Τα 7 πρόσωπα μιας κόκκινης κούπας
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τους 6+1 μικρούς και μεγάλους πρωταγωνιστές της κούπας στο Βόλο που έγραψε ιστορία για τον Ολυμπιακό με το 18ο νταμπλ και το μαγικό ραβδί του Πέδρο Μαρτίνς.
Ο χιλιοτραγουδισμένος τελικός Κυπέλλου ανήκει πλέον στο παρελθόν. Ο Ολυμπιακός με πολλά νέα πρόσωπα και χωρίς να πιάσει υψηλά στάνταρ απόδοσης, κατάφερε να νικήσει την ΑΕΚ στον Βόλο, με το “φτωχό” -σύμφωνα με την εικόνα του ματς- 1-0 που οδήγησε στην κατάκτηση του 18ου νταμπλ.
Ήταν αναμφίβολα ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών και για το χρονικό σημείο που έγινε, αλλά και λόγω της ιδιαιτερότητας να αγωνιστούν οι δύο μονομάχοι με τους εναπομείναντες από τα περσινά ρόστερ. Ο Πέδρο Μαρτίνς χρειάστηκε να βγάλει λαγούς από το καπέλο και να μετρήσει σωστά τα κουκιά. Δεν ήταν εύκολη η δουλειά του.
Έπρεπε όχι μόνο να επιλέξει τα -σωστά- πρόσωπα για να παρουσιάσει την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα, αλλά και να μοντάρει έτσι το σύνολο, προκειμένου να αναδείξει τις αρετές και να “κρύψει” τις αδυναμίες.
Τα κατάφερε και τα δύο σε πολύ σημαντικό βαθμό. Τέτοιο που ο Ολυμπιακός να φτάσει στο στόχο, χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά και χωρίς να απειληθεί ιδιαίτερα. Με ξεκάθαρο κι έξυπνο πλάνο που άφησε τη μπάλα στην ΑΕΚ, αλλά όχι και κενούς χώρους για να κάνει παιχνίδι. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο ο Πορτογάλος τεχνικός κατάφερε όχι απλά να κάνει λειτουργικούς σε ένα τέτοιο παιχνίδι ποδοσφαιριστές με λίγο ή καθόλου εμπειρία, όπως ο Τζολάκης και ο Μπρούνο, αλλά να τους προστατεύσει κιόλας για να μην εκτεθούν, μέσα από τη συνολική δουλειά.
Στα δικά μου μάτια, ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν πέρα από αρχιτέκτονας και ο μεγάλος πρωταγωνιστής μιας ακόμη επιτυχίας, επειδή ό,τι ακριβώς είδαμε χθες βράδυ στον τελικό από πλευράς Ολυμπιακού, ήταν βγαλμένο από το δικό του μπλοκάκι.
Δική του επιλογή ήταν ο Ολυμπιακός να παίξει με τρόπο κυνικό, να εκμεταλλευθεί τους κενούς χώρους, να πιέσει χαμηλά για να κλέψει μπάλες, να γεμίσει με φρέσκα πόδια και τις δύο πτέρυγες, να φύγει στο χώρο και να χτυπήσει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Εδώ ο σύλλογος εξαργύρωσε για μία ακόμη φορά την απόφασή του να στηρίξει το τεχνικό τιμ για τρίτη στη σειρά χρονιά, καθώς ισχύει ξεκάθαρα και φάνηκε πως “όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος”.
Πάμε, όμως, να δούμε και τις υπόλοιπες μικρές “ερυθρόλευκες” ιστορίες, αλλά και τους πρωταγωνιστές τους που οδήγησαν στην κατάκτηση του 28ου Κυπέλλου από πλευράς Ολυμπιακού:
1. Κωνσταντίνος Τζολάκης: Ο 17χρονος κίπερ έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην κατάκτηση του Κυπέλλου, καθώς κλήθηκε να υπερασπιστεί την εστία του Ολυμπιακού στα δύο πιο δύσκολα παιχνίδια της διοργάνωσης. Με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα (3-2) και στον χθεσινό τελικό. όπου έλειψαν οι τραυματίες Σα, Αλέν, ενώ δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής ο νεοαποκτηθείς Κρίστινσον. Σε αυτά τα δύο ματς που η μπάλα έκαιγε και με αντιπάλους ορισμένους από τους πιο ικανούς επιθετικούς που αγωνίζονται στη χώρα μας, ο ύψους 1.93 Κρητικός κίπερ έδειξε όχι μόνο τα προσόντα, αλλά και τα ψυχικά του αποθέματα.
Παρότι δεν απέφυγε το λάθος στο 8ο λεπτό, το οποίο “έσωσε” τελευταίο δευτερόλεπτο ο Μπα, σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια ήταν ψύχραιμος, σταθερότατος, με σωστές τοποθετήσεις, σίγουρος στις επεμβάσεις του. Έχοντας αγωνιστεί στο πρωτάθλημα μόλις 13 λεπτά ως αλλαγή στην εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Άρη, ο πιτσιρικάς κίπερ θα έχει να το λέει στα εγγόνια του και φυσικά μετά από ένα τέτοιο βάπτισμα πυρός, το μέλλον δικαιωματικά του ανήκει.
2. Μπρούνο: Στα 26 του ο Βραζιλιάνος εξτρέμ, ήρθε από το πουθενά να καλύψει τη θέση του δεξιού μπακ-χαφ και ανταποκρίθηκε άψογα σε έναν περίπου άγνωστο ρόλο. Λίγες μέρες νωρίτερα τα σενάρια για αποχώρησή του από τις εγκαταστάσεις του Ρέντη, με πιθανότερο προορισμό τη Θεσσαλονίκη και τον Άρη, έδιναν κι έπαιρναν. Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε δοκιμάσει στη θέση που άφησε άδεια η αποχώρηση του Ελαμπντελαουί και τον Ραντζέλοβιτς και τον Μασούρα, αλλά τελικά προτίμησε τον πρώην παίκτη του Ατρομήτου. Εκείνος έχοντας παρουσία φέτος μόλις σε επτά ματς πρωταθλήματος, τα πήγε περίφημα και βάζει ιδέες να διατηρηθεί στο ρόστερ, όχι μόνο ως λύση για τα άκρα της επίθεσης, αλλά και πίσω από τον συμπατριώτη του Ραφίνια για το δεξί άκρο της άμυνας. Απέδειξε ότι και… ξέρει και μπορεί.
3. Βασίλης Τοροσίδης: Αποτελούσε κοινό μυστικό μεταξύ των γραφείων της ΠΑΕ και του αθλητικού κέντρου στο Ρέντη ότι ο 35χρονος “Τόρο” είχε αποφασίσει να κρεμάσει τα παπούτσια του. Το είχε εκμυστηρευθεί στον πρόεδρο, στη διοίκηση, στους συμπαίκτες του, αλλά δεν το έκανε όσο η ομάδα τον είχε ανάγκη. Στον τελικό χρειάστηκε να αγωνιστεί ως αριστερός μπακ, θέση που υπηρέτησε αρκετές φορές με επιτυχία στα χρόνια της ένδοξης καριέρας του, παρότι δεξιοπόδαρος. Ανταποκρίθηκε μια χαρά, έπαιξε για περίπου 80 λεπτά και στη συνέχεια σήκωσε την κούπα που του παρέδωσε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σε μια κίνηση αναγνώρισης και σεβασμού. Πλέον κρεμάει τα παπούτσια του έπειτα από 221 ματς με την ερυθρόλευκη, για να προσφέρει στην ομάδα από άλλο πόστο, εξίσου νευραλγικό.
4. Λαζάρ Ραντζέλοβιτς: Ο Πέδρο Μαρτίνς τον προτίμησε να αγωνιστεί μπροστά από τον Μπρούνο με ξεκάθαρη εντολή να τον ντουμπλάρει στο μαρκάρισμα των αντιπάλων και στην επίθεση να εκμεταλλεύεται το χώρο, ποντάροντας στο εντυπωσιακό ξεπέταγμά του. Στα 23 του, όσο δυνατά μπήκε στη σεζόν (σ.σ. δύο γκολ στον προκριματικό με την Κράσνονταρ), άλλο τόσο εντυπωσιακά την έκλεισε, έναν χρόνο μετά. Ο τελικός στον οποίο αναδείχθηκε και MVP πέρα από “χρυσός” σκόρερ, ήταν το 31ο ματς του σε μια σεζόν που θα του μείνει αξέχαστη.
5. Μαντί Καμαρά: Ο διεθνής μέσος από τη Γουινέα, κλήθηκε παρέα με τον Ανδρέα Μπουχαλάκη να παίξουν και για τον… Γκιλιέρμε. Για όσους δεν το έχουν προσέξει, ο 23χρονος μέσος πραγματοποιεί φέτος εντυπωσιακές εμφανίσεις με αντίπαλο την ΑΕΚ. Όποτε τη συναντά στο δρόμο του, απογειώνεται! Δεν είναι τυχαίο ότι στα τέσσερα προηγούμενα παιχνίδια, φέτος, απέναντι στους “κιτρινόμαυρους” μέτρησε τρία γκολ, ενώ στον τελικό έδωσε την ασίστ στον Ραντζέλοβιτς που ουσιαστικά οδήγησε στο γκολ της νίκης και την κατάκτηση του τροπαίου.
6. Ματιέ Βαλμπουενά: Μπήκε ξανά στο γήπεδο με όρεξη εφήβου. Πάτησε κάθε σπιθαμή του γηπέδου. Πάλεψε, “τσακώθηκε”, ηγήθηκε της προσπάθειας για μία ακόμη κούπα. Με το σφύριγμα της λήξης έκανε σαν μικρό παιδί. Αγκάλιασε το τρόπαιο σαν τρελός, το πήρε στα χέρια κι έκανε κίνηση να… φύγει μαζί του, πανηγύρισε -στα 36 του- λες κι ήταν η πρώτη κούπα της καριέρας του! Με τον “στρατηγό” σε τέτοια -αγριεμένη- κατάσταση στο ξεκίνημα της σεζόν, ο Ολυμπιακός έχει να κερδίσει και φέτος πάρα πολλά…
Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι προπονητής-αναμορφωτής!
Ο Δημήτρης Τομαράς «υποκλίνεται» στις προπονητικές αρετές του Πέδρο Μαρτίνς που έχοντας τόσο αγωνιστικά θέματα βρήκε τη φόρμουλα για να κατεβάσει έναν Ολυμπιακό που πήρε το Κύπελλο και το νταμπλ!
Για τον Πέδρο Μαρτίνς μπορούμε να απαριθμούμε για… ώρες το τι έχει πετύχει και πόσο έχει αλλάξει τον Ολυμπιακό. Για τις ευρωπαϊκές του επιτυχίες με τους Πειραιώτες, για το πόσο σκληρά έχει δουλέψει αλλά και για τους παίκτες που έχει… φτιάξει και αναδείξει. Είναι τόσα πολλά που δεν φτάνουν σε ένα κείμενο.